یدی بلدی، جامعه شناس و کنشگر سیاسی، در یادداشتی خطاب به رییس جمهور به خودکشی دختر ایلامی در اثر فقر مطلق می پردازد.
«خود کشی زینب دخترک ۱۱ ساله اهل “هلیلان” برای اولین بار نام هلیلان را در رسانه های گروهی ودنیای مجازی مطرح کرد. زینب دختر ۱۱ ساله که پدرش فلج و قادر به کارکردن نیست به همراه خانواده پنج نفری دریک کلبه ۱۲ متری زندگی میکرد، سر انجام براثر فقر ومحرومیت که حتی درحسرت عروسک ولباس نومی سوخت خودرا با لباسهای ژنده اش به آتش کشید تا بیش ازاین شاهد فقر، حقارت وفلاکت خود وخانواده اش نباشد.
“هلیلان ” یکی از شهرهای استان ایلام است که در کنار رودخانه سیمره قراردارد ودارای ۲۰ هزار نفر جمعیت است وساکنین آن به گویش “لکی”که آمیزه ای از کردی و لری است صحبت می کنند.
زندگی مردم در استان محروم وعقب مانده ایلام داستانی است پر از آب چشم، این استان که در مرز عراق قراردارد از محرومیت دیرین رنج می برد در گذشته دهها هزار نفر از مردان ایلام درجستجوی کار وتکاپو برای زندگی بهتر به کشور عراق مهاجرت می کردند، درجنگ بی فرجام حاکمان ایران وعراق، استان ایلام پس از استان خوزستان بیشترین میزان آسیبها و ویرانیها را تحمل کرد هزاران انسان ساکن این استان کشته یا مجروح شده یا به اسارت نیروهای عراقی در آمدند و گروه کثیری از روستائیان که در ایجاد جنگ هیچ گونه دخالتی نداشتند سالها در اردوگاههای عراق دوران سخت اسارت را گذراندند.
پس از خاتمه جنگ و باز گشت تدریجی مردم به ویرا نه هایشان، افزون برضایعات جنگ وبیکاری وریزش هرروزه ریزگردها، خودکشی به ویژه خودسوزی زنان برمصائب ورنجهای مردم افزود، به طوری که از آغاز دهه ۷۰ تاکنون استان ایلام همچنان بیشترین میزان خودکشی ها را دارد. زنان درمانده ومستأصل ایلام با دردناکترین نوع خودکشی به زندگی خود خاتمه می دهند البته در سالهای اخیر برای خودکشی بیشتر از قرص برنج استفاده می کنند، میانگین خودکشی در جهان ۱۲ خودکشی در یک صد هزار نفر است اما دراستان ایلام ۳۸ خودکشی برا ی ی کصد هزار نفر می باشد که نشانگر عمق فاجعه ای پایان ناپذیر در این استان است.
زینب این کودک فقیر ومأیوس در سرزمین ما تنها نیست، صدها هزار کودک هم سال اواز فقر ومحرومیت رنج م یبرند وهرروزدرحسرت اسباب بازی وعروسک ویک سفره رنگین ودیگر امکانات ضروری نه زندگی بلکه فقط زیست می کنند، هلیلان نیز تنها شهر محروم ما نیست این شهر در استانی قرار دارد که سرشار از منابع سرشار نفت وگاز است ویکی از کهن ترین زادگاه تمدن بشریست اما جوانان آن برای تأمین هزینه های زندگی ودر جستجوی کارناچار راهی شهرهای بزرگ می شوند.
مسلماً آقای رئیس جمهور نام هلیلان را نشنیده است واگر هم شنیده باشد قدمی درجهت بهبود شرایط زندگی مردم برنداشته است چنان که همسایه هلیلان یعنی” سرپل ذهاب “پس از زلزله هنوز از امکانات کافی برخوردارنیست زیرابیشتر مردم این مناطق پیرو آئین یارسان هستند وامام وامامزاده ای در آنجا وجود ندارد، اقای روحانی در رقابتهای اتنخاباتی اظهار داشتند که “ما کارتون خواب داشتیم اما گور خواب نداشتیم، اما تاکنون هیچ گونه اقدامی درجهت اسکان این محنت زدگان که قربانی این نظام فقرگسترهستند برنداشته اند.
بدیهی ست با درنظر داشت این واقعیت که رژِیم برنامه ای برای فقرزدایی ندارد درآینده شاهد قربانی شد ن بیشترزینب ها وفقیر تر شدن هلیلان ها خواهیم بود.»
یداله بلدی