در این برنامه میشنوید نظر اقای دادبه در رابطه با برون رفت بحران سرمایه داری “رضا بدیعی” مدیر سامانهی گذار: “آقای دادبه” شما در برنامه های گذشته به نظرات توماس پیکتی و یادآور کتابش(سرمایه در قرن بیستم) اشاره کردید. ما “مالکیت تولید، توسط اقلیتی که در حقیقت قدرت اقتصادی را در دست میگیرند و نوعی از اقتصاد را بر جامعه مسلط میکنند، که به آن اقتصاد بازار میگوییم” را مورد نقد قرار میدهیم.
“سیروس دادبه” در رابطه با بحرانها در نظام سرمایهداری چنین گفت: آقای پیکتی ضمن اینکه کتاب ارزشمندش در رابطه با اقتصاد نوشته است، اما پیشنهادهایی که برای حل بحران مطرح میکند، در حقیقت ربطی به بحران ندارد، در واقع به عارضهی آن نگاه میکند نه به علت آن. ایشان به یک مدیریت منظم در بازار اعتقاد دارند، که میتواند تحت کنترل بیاورد و این نابرابریها را کنترل کند.
ایشان در ادامه اشاره کردند به تئوری نئولیبرالیسم و گفتند؛ “در حقیقت تئوری نئولیبرابیسم دفاع کامل و بدون چون و چرا از بازار است.”
ایشان به دیدگاه آقای چامسکی اشاره کردند؛ “آقای چامسکی در نظم جهانی و نئولیبرال، کارهای بسیاری ارائه داده است.”
همچنین گفتند؛ “وقتی تولید را از کشور بیرون میبرند و سرمایهگذاری در کشورهایی که نیروی کار ارزان دارند انجام میگیرد و فرار مالیاتی هم صورت میگیرد، جامعه را دچار بحران بیشتر میکند. وقتی شما از نیروی کار داخلی استفاده نکنید، سود حاصل از سرمایهگذاری هیچ نقشه ای در توسعه ملی نخواهد داشت.”
رضا بدیعی در ادامهی این بحث گفتند؛ “این را خروج سرمایه نمیشود به حساب آورد، در واقع سرمایه به دنبال جایی میگردد که بیشترین سودآوری را داشته باشد. در یک کلام در جامعه سرمایهداری یا سرمایهسالاری، این سرمایه و این اقتصاد بازار است که تمام مسیر حرکت جامعه را کنترل میکند.” و تاکید کردند؛ گذار به سوسیالیسم دموکراتیک و دموکراسی سوسیالیستی در حقیقت حرکت آگاهانهی بشر است و در مرکز آن کنشگرانی هستند که با استفاده از علم، خرد و دانش صورت مندی جهان را عوض میکنند.