یداله بلدی- پس از جنبش سیاهکل، جنبش دانشجویی اوج گرفت و دانشگاهها همواره صحنه اعتراضات و اعتصابات دانشجویی بود، ساواک، گروه گروه، دانشجویان را دستگیر میکرد و تحویل زندان قزلقلعه میداد، اما چون اکثر فعالیتها منحصر به جنبش دانشجویی بود، دانشجویان پس از چندماه آزاد میشدند، ودیگر دانشجویان مشتاقانه از زندانیان آزاد شده میخواستند که خاطرات خود را از زندان و زندانیان بیان کنند، در میان خاطرات تلخ و شیرین زندانیان، آنچه شگفتیآور و تحسینبرانگیز بود، نقل خاطرات از زندانی نابینایی بهنام «بیژن هیرمنپور» بود، که دانش بالای تئوریک و مقاومت دلیرانهاش در زیر شکنجه احترام برانگیز و تحسین برانگیز بود.
بیژن هیرمنپور در سال ۱۳۲۰ در اصفهان متولد شد، و از همان دوران کودکی و نوجوانی، بیعدالتی و وجود فقر در جامعه او را رنج میداد، بهطوریکه حتی پول تو جیبی خود را به فقرا میداد، بیژن در ۱۵ سالگی احساس کرد که بهتدریج بیناییاش را از دست میدهد، و به همین علت مدرسه را ترک کرد و به مدت ۵ سال به فراگیری موسیقی پرداخت اما با تشویق خانواده بار دیگر تحصیل را از سر گرفت و در مدت یکسال کلاسهای چهارم، پنجم و ششم ادبی را طی کرد و در سال ۱۳۴۵ در کنکور دانشکده ادبیات و دانشکده حقوق شرکت کرد و در هر دو رشته پذیرفته شد.
بیژن میخواست در رشته فلسفه تحصیل کند اما برادرش او را تشویق کرد که در رشته حقوق ادامه تحصیل دهد. خواندن آثار «ژان ژاک روسو»، قراردادهای اجتماعی و میل و علاقه او را به مطالعه بیشتر کرد، در دوران دانشجویی با محافل مطالعاتی زیادی آشنا شد و به علت تسلط به زبان انگلیسی و مطالعات آثار مارکسیستی از نفوذ کلام در میان محافل برخوردار بود، از میان دوستان مطالعاتی او میتوان از عبدالکریم حاجیان سه پله ، مسعود احمدزاده و امیر پرویز گویان نام برد.
هیرمنپور که با محافل مطالعاتی زیادی در ارتباط بود، دیماه سال ۱۳۴۹ در ارتباط با یکی از این محافل دستگیر شد، اما پس از جنبش سیاهکل، با این وجود که در هیچ اقدام عملی شرکت نکرده بود، شدیدا مورد شکنجه قرار گرفت.
بیژن هیرمنپور، مترجمی توانا و آگاه به تئوریهای مارکسیستی و جامعه شناسی بود و درفرانسه کتاب کمون پاریس را ترجمه کرد.
هیرمنپور بدون شک یکی از صادقترین و اندیشمندترین و در واقع یکی از استثناءهای جنبش چپ ایران بود.
یادش گرامی
«یداله بلدی»
(بیژن هیرمنپور نهم شهریور ماه ۱۳۹۷ درگذشت.)