جمعی از خانواده‌های جانباختگان و زندانیان سیاسی طی نامه‌ای سرگشاده، ضمن اعتراض به محرومیت آتنا دائمی از ملاقات و تماس تلفنی با خانواده، حمایت خود را از این زندانی سیاسی و سایر زندانیان سباسی اعلام کردند.
آتنا (فاطمه) دائمی خشکنودهانی، فعال مدنی محبوس در بند زنان زندان اوین به دلایل نامعلومی ممنوع‌الملاقات شده‌است.
متن کامل نامه که در اختیار گذار قرار گرفته است در ذیل می‌آید:
آیا عدالت در ایران بر مبنای انتقام استوار است؟
«فرزند عزیزمان «آتنا دائمی»، ذره‌ای از مطالبات آزادی‌خواهانه‌اش کوتاه نیامده و همچنان استوار و مقاوم ایستاده است. او دختری است که از اعدام متنفر است، از جنگ بیزار است و تحمل عذاب کودکان کار و تحقیر و تجاوز به حقوق اساسی مردم، بخصوص زنان را ندارد. مقامات و دستگاه قضایی در برابر این اندازه از ایستادگی بهت زده مانده‌اند. بنابر این می‌خواهند از او به دلیل مقاومتش، انتقام بگیرند. پس برای به زانو در آوردنش، دست روی نقطه حساس عاطفی او گذاشته‌اند: «خانواده».
آنان گمان می‌کنند با قطع تلفن یا ملاقات می‌توانند پیوندهای عاطفی میان آتنا با پدر و مادر و عزیزانش را قطع کنند و این خیالی بس باطل است.
ما ضمن محکوم کردن رفتار غیر اخلاقی و ضد حقوق بشری و انتقام گونه مقامات زندان در ارتباط با آتنا و خانواده‌اش به مادر مبارزش «معصومه نعمتی» می‌گوییم: تو همچون ما در طوفانی افتاده‌ای که هر لحظه آزارت می‌دهد. اما شک نکن پس از پایان طوفان، تبدیل به زنی از فولاد آبدیده خواهی شد که هیچ عاملی قادر به شکست یا آزارت نخواهد بود. می‌دانیم که چقدر نگران سلامتی دخترت هستی. می‌دانیم که با تمام وجودت تشنه‌ی در آغوش کشیدن و بوییدن پاره‌ی تنت هستی. می‌دانیم که قطع تماس یا ملاقات بیش از هر کس تو را آزار می‌دهد. ولی به تو می‌گوییم که در این شرایط پر از ظلم و ستم، کنارت ایستاده‌ایم و همچون تو دندان بر جگر خسته‌مان فرو می‌کنیم.
همچنین از مردم می‌خواهیم که علی‌رغم گرفتاری‌های روزمره و تلاش برای نجات هستی‌شان از طوفان و سیل و بلایی که ناشی از بی‌لیاقتی مقامات است، همچنان به یاد فرزندان دربند همچون آتنا دائمی، اسماعیل بخشی، سپیده قُلیان، آرش صادقی، سعید شیرزاد، زینب جلالیان و هزاران اسیر فراموش شده در زندانهای سراسر ایران و همچنین همه جانباختگان بی‌گناه، که خون‌شان بر زمین و سرشان بر فراز دار شد، باشند. گرد فراموشی بر ذهن‌مان ننشیند و کسانی همچون خانواده دائمی را حمایت کنیم.»
شهین مهین‌فر (مادر امیر ارشد تاجمیر)، مادر اسانلو (مادر افشین و منصور اسانلو)، فرشته اسانلو، شریفه زرینی (مادر رامین حسین پناهی)، خالو میرزا حسین پناهی (پدر رامین حسین پناهی)، امجد حسین پناهی، مهوش علاسوندی (مادر محمد و عبداله فتحی)، شهناز اکملی (مادر مصطفی کریم بیگی)، محمد کریم بیگی (پدر مصطفی کریم بیگی)، شعله پاکروان (مادر ریحانه جباری)، راحله راحمی‌پور (خواهر حسین راحمی‌پور)، فرنگیس مظلوم (مادر سهیل عربی) و سایر اعضای گروه مادرانه در ایران.
شایان ذکر است؛ آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرائی, بر اساس احضاریه صادره از سوی شعبه ۴ دادسرای زندان اوین، باید در تاریخ دوشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۸ جهت برگزاری جلسه بازپرسی در شعبه مذکور حاضر شوند.
این احضار از بابت پرونده ای است که در دوران حبس برای گلرخ ابراهیم ایرائی و برای آتنا دائمی با شکایت وزارت اطلاعات باز شده است صورت گرفته. گلرخ ایرایی در تاریخ ۱۹ فروردین ماه با پایان دوران محکومیت با تودیع قرار از زندان آزاد شد.
مسئولان زندان اوین روز یک‌شنبه ۱۸ فروردین‌ماه ۱۳۹۸، از ملاقات آتنا دائمی با خانواده‌اش جلوگیری کردند. پیش‌تر گفته شده‌بود که این محرومیت از ملاقات با دستور رییس زندان آقای چهارمحالی صادر شده و پیگیری‌های نزدیکان خانم دائمی برای اطلاع از دلیل آن نتیجه‌ای در پی نداشت.
منبع مطلعی در این خصوص گفته‌بود: «خانواده آتنا قصد داشتند که به مناسبت تولد آتنا و نوروز او را در زندان اوین ملاقات کنند، اما در سالن ملاقات به آن‌ها گفته شد که آتنا ممنوع‌الملاقات است».
آتنا دائمی متولد هفتم فروردین ۱۳۶۷ زاده تهران به دلیل دفاع از حقوق زنان و کودکان ۲۹ مهرماه ۱۳۹۳ بازداشت شد و ۸۶ روز در سلول انفرادی بند دو الف تحت بازجویی به‌سر برد. وی در تاریخ ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۳ پس از پایان بازجویی‌ها به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
او روز دوشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۴ و پس از ۱۶ ماه بازداشت موقت با سپردن وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد و پس از صدور حکم از سوی دادگاه تجدیدنظر، در آذر ۹۵ با هجوم ماموران امنیتی به منزل پدری‌اش، مجددا بازداشت شد.
او به دلیل فعالیت‌هایش با اتهامات زیادی مواجه شد، فعالیت‌هایی از قبیل شرکت در تجمع در دفاع و حمایت از کودکان کوبانی و شنگال و حضور در تجمعاتی علیه احکام اعدام مانند تجمع اعتراضی برای اعدام ریحانه جباری و مخالفت با صدور احکام اعدام و حتی برگزاری کلاس‌های آموزشی نقاشی یا نمایشگاه‌های نقاشی برای کودکان کار و خیابان، نیز جزو فعالیت‌های او به شمار می‌رفت. کارهایی که جرم تلقی شدند.
اتهامات این فعال مدنی، “اجتماع و تبانی بر ضد نظام برای تجمع کوبانی و تجمعاتی برای اعدام مانند تجمع اعتراضی برای اعدام ریحانه جباری و…”، “تبلیغ علیه نظام”، “مخالفت با حجاب اجباری” و “مخالفت با اعدام”، “اختفای ادله جرم برای رهایی متهم علی نوری” عنوان شده‌بود.
یکی دیگر از اتهامات خانم دائمی “توهین به رهبری و مقدسات به دلیل گوش دادن به آهنگ‌های شاهین نجفی”، و به دلیل علاقه شخصی‌اش به ترانه‌های شاهین نجفی، بود که در بخشی از اتهامات انتصابی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی «مقیسه» به وی ابلاغ شده‌بود.
آتنا دائمی همینطور در فیس‌بوک خود مطالبی انتقادی می‌نوشت. صفحه فیس‌بوک او بعدتر توسط نهادهای امنیتی با یافتن رمز عبور مسدود شد.
این زندانی پس از چندین بار به تعویق افتادن جلسه دادگاه نهایتا در تاریخ ٢٣ اسفندماه ٩٣، در دادگاهی به ریاست قاضی مقیسه، قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران با حضور وکیل خود و دیگر متهمین این پرونده مورد محاکمه قرار گرفت. وی به دلیل فعالیت های مدنی مسالمت آمیز، به اتهام «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و اختفای ادله جرم» به ۱۴ سال زندان محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر و با اعمال ماده ۱۳۴ به ۵ سال حبس کاهش یافت.