«حسین بروجردی»: در وضعیت فعلی کشور، هیچ کس نمی تواند به ضرس قاطع یک پیش بینی درست داشته باشد، هر چند که سیاستمدار کهنه کار باشد. حتی خود ترامپ و پوتین هم نمی دانند کی جنگ می شود و در چه شرایطی انجام می شود.
آنچه که خیلی مهم است مردم، منظور ۸۰ درصد جامعه زیر خط فقر هستند. چون امروزه در ایران هر نفر باید ۴ میلیون تومان درآمد داشته باشد تا به او فقیر نگویند. پس حساب کنید که یک خانواده سه نفره ۱۲ میلیون لازم دارد، در حالی که درآمد عمده مردم بیش از ۲ یا ۳ میلیون نیست. اکنون اکثر مردم با جان کندن زندگی می کنند. شاید خیلی‌ها آرزو داشته باشند که جنگ شود، می‌گویند شاید از روزمرگی خلاص بشویم. همان طور که اگر شما در کوچه، خیابان، بازار و مغازه عبور کنید، چنین نظراتی را می شنوید. زیرا فشار بسیار زیاد باعث می‌شود که مردم آرزوی مرگ کنند، گرچه جنگ پدیده بسیار بدی است. چون ما تجربه اش را در جنگ با صدام داشتیم، حالا مسائل جبهه یک طرف، ولی در داخل شهرها نیز یادتان هست که چه افتضاحی بود و چه انهدامی بود. گذشته از این که آن جنگ هزار درجه کوچک تر از جنگی است که در تدارک آن یا در گفتگوی آن هستند.
جنگ چرا آغاز می شود، به خاطر این که عدالت نیست. چون اگر عدالت بود، حاکمیت مال مردم را خرج خودشان می کرد و به این ترتیب کمتر نگاهش به بیرون از کشور بود.مقامات حکومت می گویند اگر ما هوای بیرون را نداشتیم، دشمن به تهران می آمد! خب این مساله برای شاه هم بود، مگر در نهایت دشمن به تهران نیامد، گو این که قدرت ایران در زمان شاه بسیار زیاد بود.
از ابتدا خشت کج بنا شد و تا آخر بالا رفت. یعنی این که نه تنها بنای در صدور انقلاب، بلکه بالاتر از آن اساس دیانت و سیاست ایجاد انحراف می کند. این که ما می گوییم نه دیانت-نه سیاست، به همین دلیل است. مثلا وقتی که می گویند جهاد، خود جهاد به معنی کشورگشایی می باشد، چون جهاد به معنی دفاع نیست! دفاع یعنی اگر حکومتی به کشور حمله کند، پس بر همه واجب است که با چنگ و دندان دفاع کنند. ولی جهاد که قانون اسلام است به معنی کشورگشایی، جهان خوارگی، یعنی گستره حاکمیت می باشد.
جنگ بد، بلکه بسیار بد است و امیدوارم خدا به داد این مردم برسد. چون چه جنگ شود یا نشود، این مردم نابود هستند. گرچه منافع خیلی ها در جنگ است و بقای آنها در جنگ می باشد، ولی اگر جنگ روی دهد، بخش عمده مردم در اثر مسائل آنی و پیامدهای آن از بین می روند. یعنی علاوه بر این که خانه ها با توجه به تکنیک عصر حاضر که هزار برابر سنگین تر از جنگ با صدام است، از بین می رود، زیرساخت ها نیز از بین خواهند رفت، سدها نابود خواهد شد، اگر برق نباشد، گاز نباشد، آب نباشد، آنگاه ملت از بین می روند. در هر حال همیشه ضعفا در جنگ ها نابود شده اند، این آمار تاریخ است. همواره جای قدرتمندان خوب بوده است و اگر هم اوضاع خراب شود، آنها جای امن دیگری برای خودشان دارند. ولی این نیازمندان، فقرا و گرفتاران هستند که نابود می شوند.
از خدا می خواهم که راحتی را برای این ملت فراهم کند، اقتصاد نابود را اصلاح کند و امنیت و آرامش به این ملت بدهد. ولی همیشه بر سر این حرف خود هستم که تمام بدبختی های هزاران ساله بشریت به خاطر دو لبه قیچی است، یکی سیاست و دیگری دیانت.
حسین بروجردی
اشاره: مسوولیت محتوای نوشتارها و مقاله‌های ارسالی، بر عهده نویسنده است و گذار (سامانه دموکراسی و داد)، دیدگاه‌ها و آرای مطرح شده در محتوای مطالب را ارزش‌گذاری نمی‌کند. هدف این سامانه مهیا کردن تریبونی آزاد برای بیان آرا و دیدگاه‌های مختلف در راستای گذار از حاکمیت اسلامی‌به دموکراسی است.
منبع: «بام آزادی»