مستند «سرطان پیشرفته»، کاری از زهرا شفیعی‌دهاقانی؛
تاریخ ساخت: «بهمن‌ماه ۱۳۹۷»
«مستندی در خصوص وضعیت زنان در ندامتگاه شهر ری که به زندان قرچک ورامین مشهور است.»
با حضور:
محمد مقیمی، وکیل دادگستری و کارشناس ارشد حقوق بشر؛
آتنا فرقدانی، هنرمند و کارتونیست؛
زهرا سادات ابراهیمی، از هواداران محمدعلی طاهری؛
زهرا شفیعی دهاقانی، از هواداران محمدعلی طاهری؛
ملیکا کاوندی، از هواداران محمدعلی طاهری؛
این فیلم گوشه‌ای از وضعیت زنان زندانی در ندامتگاه شهر ری (قرچک ورامین) را توصیف می‌کند.
زهرا شفیعی به کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، می‌گوید: «هدف از ساخت این مستند، انتشار وضعیت زندانی‌ها و زندان‌ها است و نام «سرطان پیشرفته» به دلیل برای آن انتخاب شده‌است که رشد جمعیت زندانی‌های زن و بی‌عدالتی در خصوص آن‌ها رو به افزایش است و مانند سرطان می‌ماند و البته راه‌کاری هم برای درمان آن تجویز نشده‌است. زخم‌هایی که روی آن پوشانده شده و کسی اجازه اطلاع رسانی در آن خصوص را ندارد، اما یک زن که می‌تواند سرچشمه تربیت یک نسل باشد، چطور می‌تواند با زخم‌هایی که بر روح و روانش وارد شده، به این مهم بپردازد؟ وقتی که یک مادر به دلایلی که در فیلم عنوان شده، می‌تواند پر از کینه باشد، چطور انتظار داریم که نسل بعد از ما طعم عدالت یا آزادی را بچشد!»
خانم شفیعی، اضافه‌کرد: «نکته دیگر اینکه بدون در نظر گرفتن جنس زنانه و احساس زنانه، فقط به زن گفته‌اند که وظیفه‌ات زاییدن است! در این ویدئو هر کدام از شرکت‌کنندگان به سهم خود به گوشه‌ای از این موارد پرداخته‌اند و با تماشای آن و شنیدن صحبت‌ها بیشتر به قصدمان پی خواهید برد».
زندان قرچک یا زندان قرچک ورامین یکی از زندان‌های ایران است که مخصوص نگهداری زندانیان زن با جرایم عمومی است.
در میان این زندانیان، زنانی هستند که حامله‌اند یا همراه با کودکان خود، دوره محکومیت‌شان را سپری می‌کنند.
ندامتگاه شهر ری (زندان قرچک) از لحاظ امکانات رفاهی، مسائل بهداشتی، دسترسی زندانیان به درمان مناسب و حتی آب آشامیدنی یکی از بدترین زندان‌های استان تهران به حساب می‌آید.
زنان زندانی زندان قرچک ورامین، به دلیل مشکلات عدیده‌ای چون عدم دسترسی زندانیان به آب گرم، ازدحام بیش از اندازه زنان زندانی در بندهای زندان، جیره غذایی نامناسب و گرانی بیش از حد اجناس فروشگاه، در وضعیت نامناسبی بسر می‌برند.
زندان شهر ری (که به زندان قرچک نیز معروف است) سابقا یک مرغداری بوده است و در آنجا صدها زن که به جرایم خشن محکوم شده‌اند، در شرایط پرازدحام و غیر بهداشتی و بدون دسترسی به آب آشامیدنی سالم، غذای مناسب، دارو و هوای تازه نگهداری می‌شوند. گزارش‌های دریافتی از این زندان حاکی از شیوع گسترده بیماری‌های عفونی، مصرف مواد مخدر و سطح بالای خشونت هم در بین زندانیان و هم توسط ماموران علیه زندانیان است.
این زندان در بیابان‌های حوالی شرق تهران واقع شده که موقعیت جغرافیایی این زندان، شرایط را عملاً برای ملاقات خانواده‌های زندانیان با آن‌ها دشوار می‌سازد.
