اما محاکمه فعالین سندیکای نیشکر هفت تپه و مدافعین آنها در بیدادگاه قاضی مقیسه؛ فردا دوازدهم مرداد؛ محاکمه همه ماست؛ باید به هر طریقی اعتراض کنیم.
تابستان دیگری در برابر ما است. امروز نیز همچون دیروز، این هفته نیز همچون هفته های پیشین، این ماه نیز همچون ماههای پیشین و این تابستان نیز همچون تابستان های پیشتر، موج سرکوب ها شکل بیرحمانه و هدفمند تری به خود گرفته است.
نوک تیزآن متوجه فعالان چپ در تمامی عرصه های اجتماعی است. فشار بر فعالان و بویژه زندانیان سیاسی در میان زنان – کارگران، نویسندگان، روشنفکران، دانشجویان ، فعالان حقوق ملیت ها وفعالان جنسیتی، دگر اندیشان عقیدتی، مدافعان محیط زیست ابعاد حیرت انگیزی یافته است و سخنان پور محمدی از قضات مرگ که می توانیم همان کارها را تکرار کنیم و به ایسنا می گوید: «از نظر محتوایی من فکر نمی کنم، بنده پورمحمدی سال ۹۸ با پورمحمدی سال ۵۸ فرق کرده باشم. یک‌خرده تجربه‌ام زیادتر شده، تعقلم بیشتر شده، فهمم از مسائل سیاسی و اجتماعی بیشتر شده، کمی زمین خورده‌ام و شکست خوردیم، چیزهای زیادی یادگرفته‌ایم ولی آرمان‌ها، باورها و گرایش‌هایمان تغییر نکرده است.» یعنی گرایش گردن سپردن به فرمان امام مرگ و قتل عام و کشتن جان های پرشمار جوانان جامعه همچون دو کشتار دهه شصت، همه نشان از عزم حاکمیت در سرکوب مدافعان فرودستان و بویژه نیروهای چپ دارد.
چه سطح از ایستادگی و مقاومت جنبش طبقاتی از کارگران – زنان – دانشجویان – معلمان و بازنشستگان و کانونیان این مجموعه سرکوب را گسترده تر ساخته است ؟
از منظر ما ایستادگی و تاکید و پای فشردن یکایک فعالان یاد شده بر تمامی خواست ها و مطالبات پاسخ نگرفته سالیان خویش ، بویژه طرح خواسته های بیواسطه یکایک آنان از جمله: رودررویی با خصوصی سازی ها، بازگشت بر سر کار و دستمزد برابر در مقابل کار برابر، پرداختن به موقع حقوق ها ، جلوگیری از بیکار سازی ها و بازگشت بر سر کار و بیمه عمومی برای کارگران، دست یافتن به خواست ها و حقوقی همچون؛ آموزش رایگان، بهداشت رایگان، بیمه های کارآمد و جامع، مبارزه جدی برای تامین اجتماعی همگانی، مبارزه با خصوصی سازی های ویرانگر و تلاش برای شرکت کارگران، معلمان در اداره واحدهای تولیدی و خدماتی، مبارزه برای برابری حقوقی زنان و مردان و مقابله با هر نوع تبعیض ملی، جنسیتی، فرهنگی، مذهبی مقتضای عرصه های به خیابان آمدن های زنان – معلمان و بازنشستگان را تعریف می کند. همچنین دفاع قاطع و بی حصر و استثناء از آزادی بیان و از حق دانستن مردم، از جانب کانونیان و جنبش آزادیخواهی ایران، آنچنان در حال گسترش است که هراس حاکمان تاریک اندیشان و واپسگرایان استبداد اسلامی را صد چندان کرده است.
این مجموعه رویکرد جنبش مطالباتی و طبقاتی اردوی پر شمار کار جامعه هشتاد میلیونی ما را باید ریشه موج جدید و گسترده سرکوب کنونی دانست.
ازاینرو باید بستر محاکمات در بسته فردا دوازدهم مرداد ۱۳۹۸فعالین کارگری و حامیان بازداشتی این فعالین از سوی حاکمیت، که بسته ادعایی خود را « پرونده هفت تپه» نامیده اند، اهداف مشخصی دارد:
یکم: مسدود کردن و تضعیف هر چه بیشتر راههای از سرگیری اعتراضات گسترده و مداوم کارگری نظیر اعتراضات سال گذشته کارگران نیشکر هفت تپه در شوش و فولاد خوزستان در اهواز و یا هپکو و آذر آب ، صنعت پتروشیمی و نفت و معادن پرشمار کشور، از طریق سرکوب و بازداشت و زندان و شکنجه و آزار های غیرانسانی برای شکستن سازمانگران این تحرکات!
دوم: درهم شکستن ارتباط کارگران با سندیکای مبارز آنان و فعالینی چون علی نجاتی و اسماعیل بخشی و …. و قطع کردن ارتباط با سازمانگران حرکات طبقاتی در جامعه !
سوم: مقابله با پیوندهای مبارزاتی میان کارگران و حامیان مبارزات کارگری همچون: سپیده قلیان و عسل محمدی – سانار الهیاری و امیرحسین محمدی‌فرد و امیر امیرقلی از اعضاء اعضای نشریه‌ی اینترنتی گام و یا دانشجویان – زنان و معلمان و دیگر همگامان آنان که با صدور احکام وحشیانه قضایی و مجازات های سنگین برای فعالین کارگری و حامیان بازداشتی… دست یازند!
و سرانجام و از طریق اجرایی کردن این سه هدف، وارد آوردن ضربه هر چه سنگین تر به روند همگرایی در جنبش مطالباتی مزد و حقوق بگیران و ناممکن کردن شالوده ریزی هدایت پیکار سیاسی و طبقاتی مستقل و سراسری بر پایه فصل مشترک هایی چون نان، کار، آزادی و ضرورت شورایی … در پهنه اجتماعی!
حاکمیت اسلامی ضد کارگری و ضد زن، که بر تجربه ۴ دهه سرکوب مستمر اعتراضات بخش های مختلف جامعه تکیه دارد، در تابستانی دیگر و دیگر مواقع به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی دورنمای شکل گیری بدیل مستقل و سراسری «پائینی ها» را برنمی تابد و با همه روش ها با چنین دورنمایی مقابله می کند. صحنه سازی محاکمات دوازدهم مرداد امسال را در همین راستا باید دید و شناخت!
پرونده نیشکر هفت تپه، پرونده کل طبقه کارگر ایران و محاکمه جریان حق خواهی، عدالت طلبی و حق حیات مزدو حقوق بگیران کشوربه وسعت اردوی کار جامعه ما است. بعبارتی سرکوب فعالین نیشکرهفت تپه، سرکوب همه ماست.
امروز در ابعاد مبارزات تاریخ کشور ما، اعتراض به این سرکوب را به اهرمی برای تقویت همگرایی هر چه گسترده تر سیاسی و طبقاتی تبدیل کنیم و با تقویت پیوندهای مبارزاتی داخل و خارج از کشور در برابر اهداف این محاکمات شوم بایستیم و همواره علیه فراموشی و دفاع از پیکره تشکل پذیری مستقل کارگری و
طبقاتی درایران به دفاع به سلسله اقدامات متشکل وهمپیوند با یکدیگر اقدام ورزیم!
جمعه ۱۱ مرداد ۱۳۹۸ برابر ۲اوت ۲۰۱۹