“قتل خاموش و تدریجی زندانیان سیاسی در اثر عدم رسیدگی مسئولین دستگاه قضائی”

جمعی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین نامه‌ای با عنوان “قتل خاموش و تدریجی زندانیان سیاسی در اثر عدم رسیدگی مسئولین دستگاه قضائی” نوشته‌اند.

این زندانیان در نامه خود نوشته‌اند؛ “در پی عدم توجه دستگاه قضایی کشور به وضعیت زندانیان سیاسی بیمار جان آن‌ها در خطر است و حقوق ابتدایی‌شان در زندان نقض می‌شود.”

همچنین در این نامه به وضعیت نامناسب جسمانی آرش صادقی زندانی سیاسی محروم از درمان که در زندان رجایی‌شهر کرج دوران محکومیت خود را سپری می‌کند و چند زندانی سیاسی بیمار دیگر از جمله علیرضا گلیپور، مطلب احمدیان و روح الله مردانی نیز اشاره شده‌است.

این زندانیان در نامه سرگشاده خود به عدم رسیدگی مسئولان قضایی کشور به وضعیت زندانیان سیاسی نیازمند درمان اعتراض کرده و علاوه بر مشکلاتی که مطرح کرده‌اند به فساد در دستگاه سازمان زندان‌ها نیز اشاره می‌کنند.

این نامه که نسخه‌ای از آن به جهت انتشار در اختیار گذار “سامانه دموکراسی و داد” قرار گرفته را بخوانید:

قتل خاموش و تدریجی زندانیان سیاسی در اثر عدم رسیدگی مسئولین دستگاه قضائی

در پی عدم رسیدگی و توجه به شرایط زندانیان سیاسی بیمار و عدم انتقال آنان جهت مراقبت و برخورداری از درمان ویژه، جان زندانیان سیاسی بیمار در خطر است.
در این راستا باید به دادیار ناظر زندان ویژه زندانیان سیاسی، شخصی بنام وزیری اشاره کرد که بیش از هفت ماه است بازدید و رسیدگی به مطالبات زندانیان سیاسی را با عدم حضور خود نادیده گرفته است. این درحالی است که دادیار ناظر زندان موظف است هر هفته ۳ مرتبه به زندان مراجعه کند تا بدین وسیله هم از تخلفات مسؤلان زندان آگاه شود وهم خواسته های زندانیان سیاسی را بشنود.
عدم مراجعه دادیار ناظر زندان “دلیل موجه ای” از نظر مسئولان زندان و دستگاه قضائی جهت بروز مشکلات بسیار جدی برای زندانیان سیاسی شده است. از جمله می‌توان به عدم اعزام زندانیان بیمار، مجروح و مصدوم به بیمارستان، عدم تحویل کتب آموزشی که حتی برخی از آنها بیشتر با مجوز دادیاران و  رؤسای زندان‌ها در اختیار زندانیان سیاسی باید قرار بگیرد، اشاره کرد. شوربختانه روزنامه نگاران، دانشجویان، کارگران ،معلمان و فعالین محیط زیست و حقوق زنان که صرفا به دلیل طرح بیان حقایق، انتقاد و اطلاع رسانی محکوم به تحمل حبس شده‌اند، حتی در زندان نیز مورد ظلم مضاعف قرار می‌گیرند. در این میان می‌توان به آرش صادقی، فعال دانشجوئی که در اثر بیماری سرطان دیگر حتی قادر به تکان دادن دست خود نیست اشاره کرد. همچنین به علیرضا گلیپور مبتلا به صرع شدید، بیماری ریوی و قلبی که باعث عفونت و خونریزی شدید شده و مدتهاست طبق نظر پزشکی قانونی به دلیل عدم تحمل کیفر باید از زندان آزاد شود و تحت درمان ویژه قرار گیرد و مطلب احمدیان که از بیماری بیضه در اثر آسیب دیدگی رنج می برد و روح الله مردانی که از ناراحتی های معده و گوارش و کبد رنج می برد و در بازجویی تحت شکنجه دچار ترومای بیضه شده و مورد درمان قرار نگرفته است، اشاره کرد.

همچنین بسیاری از زندانیان سیاسی، عقیدتی دیگر مدتهاست از اعزام به مراکز درمانی محروم مانده اند. علاوه بر مشکل درمان عدم تحویل کُتُب مجاز، که اکثر آنها آموزشی و دارای شابک است یکی دیگر از مشکلات زندانیان علاوه بر محرومیت از مرخصی، عدم اجرای طرح طبقه بندی زندانیان و برخوردار نبودن از محاکمه علنی است که در این راستا شخصی بنام «عباس خانی» نقش بسزائی در اعمال این قوانین دارد. علاوه بر این مشکلات می توان به فساد در دستگاه سازمان زندان‌ها اشاره کرد که مسئول رسیدگی به تمامی موارد فوق “دادیار ناظر زندان” می‌باشد.

جمعی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین