چکیده: با تأسی از پاره‌ای گزینش‌های روشمند تلاش شده است «لیبرالیسم» را نه نظریه، نه ایدئولوژی، و نه به هیچ‌وجه شیوه‌ای که جامعه در آن خود را به نمایش می‌گذارد، تلقی کرد؛ بلکه یک پراتیک، یعنی «شیوه عمل» که معطوف به هدف بوده و خود را از طریق بازتابش پیگیر تعدیل می‌کند. بنابراین سزا است که لیبرالیسم را به عنوان اصل و روش عقلانی‌سازی حکومت‌داری واکاویم عقلانی‌سازی که، و این خصیصه آن است، از قاعده درونی اقتصاد بهینه فرمانبرداری می‌کند…
نسخه کامل را در اینجا بخوانید و پی‌دی‌اف آن را دریافت کنید:
نویسنده: میشل فوکو
مترجم: کوروش برادری
سال انتشار: –
منبع: آفتاب
بازنشر: توانا