۲۵ نهاد مدنی و حقوق بشری در «شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران» در خصوص اعدامها و کشتار سال ۶۷ در بیانیهای مشترک نوشتهاند: «تا مبارزه برای دادخواهی و عدالت طلبی وجود دارد، جنایت علیه بشریت نه فراموش و نه شامل مرور زمان می شود. گذشت سال ها نمی تواند کشتار فجیع دهه شصت و به ویژه قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷، و بطور کلی تمام جنایاتی را که جمهوری اسلامی از فردای روی کار آمدن تا به امروز در ایران مرتکب شده و هم چنان ادامه میدهد را در هاله ای از فراموشی فرو ببرد و بی تردید آمران و عاملان این جنایت ها روزی باید در دادگاه های علنی و عادلانه محاکمه و مجازات شوند.»
متن کامل این بیانیه که به امضای ۲۵ نهاد حقوق بشری رسیدهاست، را بخوانید:
کشتار۶۷ را نه فراموش میکنیم و نه آمران و عاملان این جنایات را می بخشیم!
تا مبارزه برای دادخواهی و عدالت طلبی وجود دارد، جنایت علیه بشریت نه فراموش و نه شامل مرور زمان می شود. گذشت سال ها نمی تواند کشتار فجیع دهه ی شصت و به ویژه قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷، و بطور کلی تمام جنایاتی را که جمهوری اسلامی از فردای روی کار آمدن تا به امروز در ایران مرتکب شده و هم چنان ادامه میدهد را در هاله ای از فراموشی فرو ببرد و بی تردید آمران و عاملان این جنایت ها روزی باید در دادگاه های علنی و عادلانه محاکمه و مجازات شوند.
درد آورتر این است که آمران و عاملان جنایات ۴۰ ساله جمهوری اسلامی نه تنها همه در رأس امور کشور هستند، بلکه به جنایاتی که مرتکب شده اند نیز افتخار می کنند و همچنان با زبان سرکوب و زندان و شکنجه و اعدام با معترضان و مخالفان خود سخن میگویند. حاکمان جمهوری اسلامی با وجود اعتراض های بدون وقفه اقشار مختلف مردم نسبت به نقض روزمره حقوق بشر در ایران، همچنان گستاخانه به نقض ابتدائی ترین حقوق فردی و اجتماعی شهروندان ایران مشغول اند و می کوشند که هر مخالفت و صدای حق طلبانه ای را در نطفه خفه کنند.
پس از۴۰ سال زندان و شکنجه و اعدام دگراندیشان و آزادیخواهان و نقض دائمی حقوق بشر در ایران، سال هاست که گزارشگران سازمان ملل متحد و نهادهای بیطرف نتوانسته اند از جهنمی که جمهوری اسلامی برای مردم ایران ساخته است بازدید کنند و از مشاهدات خود گزارشی برای ارایه به مردم ایران و جهان و سازمان ملل متحد تهیه نمایند.
صدور قطعنامه های کمرنگ سازمان ملل متحد در محکوم نمودن نقض حقوق بشر در ایران نیز برای تخفیف اعمال وحشیانه و ضد بشری نیروهای سرکوبگر امنیتی و دستگاه قضائی جنایت پیشه حکومت اسلامی علیه شهروندان ایرانی تا به حال به جایی نرسیده است.
حکام جمهوری اسلامی، ایران را به کشوری تبدیل کرده است که از لحاظ سرانه ی اعدام، شکنجه، تبعیض، بازداشت، سرکوب و محکومیت های طولانی مدت برای فعالان سیاسی و اجتماعی از جمله: نویسندگان، روزنامه نگاران، وکلای دادگستری، فعالان کارگری و کشاورزی، معلمان، زنان، دادخواهان، دانشجویان، فعالان محیط زیست و اقلیتهای قومی و مذهبی جزو خودکامه ترین و منفور ترین رژیم ها در جهان قرار گرفته است.
مردم شریف و آزاده ایران و مدافعان حقوق بشر در ایران و جهان
هم اکنون صدها زن و مرد دگراندیش و آزادیخواه ایرانی، از هر قشر و صنف و عقیده و جنسیت و قوم و مذهب که با اتهامات واهی در بیدادگاه های حکومت اسلامی ایران به زندان های طولانی مدت محکوم شدهاند و در شرایط بسیار وخیمی بسر می برند. نقض سیستماتیک حقوق بشر و آزادی کشی و اعمال شکنجه جسمی و روانی و مرگ تدریجی، پایهای ترین سیاستی است که سران جمهوری اسلامی چهل سال است علیه مردم و فعالان سیاسی و اجتماعی دنبال می کنند.
وظیفه ما و همه مدافعان حقوق بشر است که با این سیاست ضدبشری و جنایتکارانه مبارزه کنیم و برای رهایی از بیدادگری و برای آزادی زندانیان سیاسی – عقیدتی به پا خیزیم.
اقدام برای برپا کردن یک کارزار جهانی برای دفاع از جان زندانیان سیاسی درایران و جلب توجه افکار عمومی جهان درمورد جنایات جمهوری اسلامی و نقض سیستماتیک و روزمره حقوق بشر در ایران، وظیفه فوری و انسانی و ملی مدافعان حقوق بشر و ایرانیان خارج از کشور است.
نه می بخشیم و نه فراموش میکنیم!
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
شهریور ۱۳۹۸- آگوست ۲۰۱۹
امضاء:
۱ – انجمن زنان ایرانى – مونترال
۲ – انجمن تئاتر ایران و آلمان ـ کلن
۳ – انجمن همبستگی ایرانیان – تگزاس
۴ – انجمن جمهوریخواهان ایران – پاریس
۵ – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران – هامبورگ
۶ – انجمن جمهوری خواهان آلمان
۷ – انجمن پیشبرد سکولاردموکراسی برای ایران- اورنج کانتی
۸ – انجمن جمهورى خواهان واشنگتن
۹ – بنیاد اسماعیل خویی
۱۰ – مادران پارک لاله ایران
۱۱ – حامیان مادران پارک لاله – دورتموند
۱۲ – حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ
۱۳- حامیان مادران پارک لاله – فرزنو
۱۴- شبکه همبستگی ملی فرزنو – کالیفرنیا
۱۵- فدراسیون اروپرس
۱۶- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۷- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
۱۸- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۱۹- مادران صلح مونترال
۲۰- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۲۱- همبستگی برای حقوق بشر در ایران – کلگری
۲۲- همبستگى جمهورى خواهان ایران (هجا) – نیویورک
۲۳- همبستگى جمهورى خواهان ایران (هجا) – ونکوور
۲۴- همبستگى جمهورى خواهان ایران (هجا) – مونترال
۲۵- همبستگى جمهورى خواهان ایران (هجا) – لوس آنجلس