«اعتراضات معلمان هرگز یکسویه و صرفا خطاب به دولت نبوده و نیست، بلکه از یکسو با تجمع در محوطه مجلس، اعتراضات خود را به مواضع نمایندگان نشان دادند و از سوی دیگر با تجمع در ادارات و استانداریها، دولت را بازخواست کردهاند. آنها بسیار خردمندانه نشان دادند که معلمان، پیادهنظام برای تامین منافع هیچ حزب و گروهی نیستند و خود را وامدار هیچ جناح سیاسی نمیدانند که علیه یا له جریانی خاص تجمع اعتراضی کنند.»
این بخشی از یادداشتی به قلم «اسکندر لطفی»، یکی از فعالان «کانون صنفی معلمان ایران» و بازرس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان است. او متولد شهریور ۱۳۵۲ در شهرستان سنندج است که تحصیلات مقدماتی خود را در شهرهای مریوان و زادگاهش سنندج سپری کرد.
آقای لطفی سال ۱۳۷۱ فعالیت خود را بهعنوان معلم آغاز کرد. او سال ۱۳۷۲ با شرکت در کنکور سراسری در مقطع کارشناسی «ادبیات و زبان فارسی» در دانشگاه کردستان پذیرفته شد و ادامه تحصیل داد؛ یعنی اسکندر لطفی همزمان با تحصیل در دانشگاه، به تدریس در مدارس شهر سنندج مشغول بود. این فعال صنفی در سال ۱۳۷۹ با همسرش – که او هم معلم است – ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند به نامهای «رامان» و «سایا» هستند. رامان و سایا به ترتیب هجده و هشتساله هستند.
همان سال ۱۳۷۲ و پیش از شروع فعالیت کانون صنفی معلمان ایران، اسکندر لطفی با جمعی از فعالان کارگری در سنندج آشنا شد. این آشنایی بهانهای بود برای حضورش در جلسات کارگری و برنامههای مناسبتی که از سوی این فعالان کارگری ترتیب داده میشد.
او از سال ۱۳۸۱ و با شکلگیری تشکلهای صنفی معلمان به عضویت «کانون صنفی معلمان کردستان» درآمد. لطفی از اولین کسانی بود که نخستین فراخوانهای این تشکل را میان معلمان در سنندج و سایر شهرستانهای استان کردستان منتشر کرد.
اسکندر لطفی با شروع اعتراضات میدانی معلمان بر سر مطالبات صنفی خود، به یکی از اعضای ثابت اعتراضات معلمان تبدیل شد. وی در سال ۱۳۸۴ به شهرستان مریوان نقلمکان کرد تا برای بازسازی انجمن صنفی معلمان این شهر جلسات متعددی برگزار کند.
با شروع دستگیری و احضار معلمان فعال صنفی، اسکندر لطفی بارها به اداره اطلاعات و حراست آموزشوپرورش احضار شد. سرانجام در سال ۱۳۸۶ با تشکیل پروندهای به اتهامات «شایعهپراکنی»، «کارشکنی» و «وادار ساختن دیگران به کارشکنی و رفتار خلاف شعائر اسلامی» در هیات تخلفات اداری آموزشوپرورش، به مدت سه سال به شهرستان اردبیل تبعید شد.
در سال ۱۳۸۹، تبعید سهساله اسکندر لطفی به اردبیل تمام شد و او دوباره به مریوان بازگشت. در همین زمان او با همراهی ۱۴ تن از معلمان این شهر، دور جدیدی از فعالیت تشکیلاتی «انجمن صنفی معلمان مریوان» را شروع کرد. با شکلگیری دور جدید اعتراضات معلمان از ابتدای دهه ۹۰ خورشیدی، انجمن صنفی معلمان مریوان توانست با فعالیت مستمر و موثر خود معلمان شهر را متحد کند. این انجمن بهسرعت شهر مریوان را به یکی از مهمترین کانونهای اعتراضات صنفی معلمان ایران تبدیل کرد.
همراهی جمعی، آگاهی و شجاعت معلمان مریوان موجب شد رابطهای نزدیک میان این تشکل و دیگر تشکلهای صنفی در استانهای کشور ایجاد شود بهطوریکه برنامه دیدارهای صنفی و اردوهای مشترک در برنامه این تشکلهای صنفی قرار گرفت.
لطفی در شهریور ۱۳۹۶ هنگام برگزاری آخرین مجمع شورای هماهنگی در شهرستان بجنورد، بهعنوان بازرس این شورا برگزیده شد. او همچنان این سمت را برعهده دارد. انتخاب اعضای انجمن صنفی معلمان مریوان نیز از دیگر وظایف اوست و حالا بهعنوان یکی از اعضای هیات مدیره در این مجموعه فعالیت میکند.
اسکندر لطفی در مورد موانع موجود بر سر راه فعالیت صنفی معلمان میگوید: «پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی، تشکلیابى مستقل و شکلگیرى احزاب و نهادهاى مدنى ازجمله مواردى بود که بلافاصله از سوى فعالان مطالبه شد و در این راستا تشکلهاى صنفى معلمان تمام تلاش خود را معطوف به گرفتن مجوز و برگزارى مجمعهاى انتخاب هیات مدیره کردند.»
او درباره فعالیتهای صنفی معلمان در سالهای اخیر و در دولت حسن روحانی معتقد است: «هر چه که از سالهاى اولیه دولت روحانى گذشت، کارشکنیها در صدور پروانه و مجوزهاى مجمع بیشتر و بیشتر شد. عملا با بنبست در ماده واحده و نبود قوانین مشخص در کمیسیون احزاب در سه سال اخیر حتى یک مجمع تازه هم مجوز برگزارى نگرفته است.»
آقای لطفی همچنین بر این باور است که «بهموازات سنگاندازیها، حاکمیت اعم از دولت، مجلس و قوه قضاییه در راه تشکلیابى مستقل، سرکوب فعالان صنفى هم روند خود را ادامه داده است.» او میگوید: «احضارهاى پیاپى فعالان صنفى و بخشى از بدنه معلمان به نهادهاى امنیتى، شکل دادن پروندههاى امنیتى براى فعالان و صدور احکام سنگین قضایی از یکسو و احضارهاى معلمان به حراستهاى آموزشوپرورش، محروم کردن معترضین از حقوق بدیهى چون مدیریت، معاونت یا پستهاى ادارى و تشکیل پروندههاى ادارى در هیاتهاى تخلفات از سوى دیگر، بخشى از برخوردهایی بود که به گفته این فعال صنفی در سالهای اخیر ادامه داشته است.»
اسکندر لطفی در سالهای اخیر بارها از سوی «سازمان اطلاعات سپاه» و «اداره اطلاعات» احضار شده است. وی در بازجوییها همواره به «زندان»، «تبعید» و «انفصال خدمت» تهدید شده است.
آبان سال ۱۳۹۷ و در پی اعتصاب سراسری معلمان در سراسر کشور، اطلاعات سپاه سنندج با صدور حکم جلب برای این فعال صنفی، در ساعت ۳۰:۲۱ روز اول اعتصاب، با یورش به منزل مسکونی وی ضمن بازداشت او، لپتاپ، موبایل و تبلت او را نیز ضبط کرده و با خود بردند. وی در جریان این بازداشت برای بازجویی به اطلاعات سپاه سنندج منتقل شده اما پس از یک روز آزاد میشود. به دنبال این بازداشت پروندهای برای وی تشکیل شد.
پرونده اسکندر لطفی همزمان در دو دادگاه کیفری و دادگاه انقلاب به جرم «اجتماع و تبانی علیه نظام»، «تشویش اذهان عمومی»، «نشر اکاذیب و تبلیغ علیه جمهوری اسلامی» در حال رسیدگی است و وکالت او را دکتر «صالح نیکبخت» و «دکتر شورش توحیدی» از وکلای حقوق بشری سرشناس در ایران برعهده گرفتهاند.
در آخرین نوبت از احضارهای اسکندر لطفی، روز چهارشنبه ۲۲خرداد۱۳۹۸، او به دلیل شکایت اطلاعات سپاه کردستان، در شعبه دوم بازپرسی دادگاه انقلاب سنندج تفهیم اتهام شد. در جریان مراجعه این معلم اهل کردستان به دادگاه، جمعی از فعالان صنفی معلمان مریوان او را همراهی کردند. در همان زمان یک منبع آگاه به «ایرانوایر» گفته بود: «در احضاریهای که برای او به در منزلش فرستادهاند، ذکرشده بود که باید به دادگاه انقلاب سنندج مراجعه کند. او و پنجاه نفر از معلمان همکارش در وقت مقرر به دادگاه انقلاب مریوان مراجعه کردند ولی در آنجا مشخص شد که احضاریه بهصورت نیابتی از تهران صادرشده و مربوط به دادگاه انقلاب شهر سنندج است.»
او بهتازگی در دو ابلاغیه جداگانه به دادگاه کیفری و انقلاب شهرستان سنندج هم احضار شده اس؛ در ابلاغیه اول گفتهشده است که او باید در روز ۲۶شهریور۱۳۹۸ به شعبه اول دادگاه انقلاب شهرستان سنندج مراجعه کرده و خود را به آنها معرفی کند. در ابلاغیه دوم هم آمده است که این معلم مریوانی باید برای پاسخ به اتهامات «نشر اکاذیب در فضای مجازی» و «تبلیغ علیه نظام» روز ششم مهر ۱۳۹۸ به شعبه ۱۰۴ دادگاه کیفری شهرستان سنندج مراجعه نماید.
آقای لطفی در راستای فعالیتهای صنفی خود یادداشتهایی در مورد آموزشوپرورش، نحوه آموزش دانشآموزان و جریانات صنفی برای مطبوعات نوشته که در وبسایتهای «حقوق معلم و کارگر» و روزنامههای «فرهیختگان»، «نیمکت»، «شرق»، «آفتاب» و دیگر رسانهها منتشر شدهاند.
منبع: ایرانوایر