کانی محمدی، خواهر زهرا محمدی از نقض حقوق خواهرش و تلاش برای محاکمه مخفیانه وی خبر داد.
او همچنین از تحت فشار گذاشتن این فعال مدنی و عضو انجمن فرهنگی ـ اجتماعی «نوژین» که دوم خردادماه ۹۸ توسط مأموران اداره اطلاعات بازداشت شده خبر داده و گفته‌است که وی کماکان از حق داشتن وکیل محروم است.
رادیو زمانه با کانی محمدی، خواهر زهرا محمدی گفتگویی کرده‌است.
او می‌گوید؛ “یکی از وکلای خانم محمدی به صورت اتفاقی در راهروهای دادگاه او را می‌بیند که به صورت مخفیانه و بدون اطلاع قبلی برای محاکمه می‌برند، به دیگران خبر می‌دهد. در ادامه وکلا به قاضی اعتراض می‌کنند و به این صورت جلسه رسیدگی به اتهامات این فعال مدنی به وقت دیگری موکول شود.”
زهرا (زارا) محمدی، فعال مدنی، مدرس زبان و ادبیات کُردی و از اعضای انجمن مردم‌نهاد فرهنگی-اجتماعی نوژین، روز دوم خرداد ۹۸ بازداشت شد و همچنان بعد از گذشت بیش از چهار ماه، بدون تفهیم اتهام در کانون اصلاح و تربیت شهر سنندج، در بازداشت موقت به سر می‌برد. زهرا محمدی هنگامی که همراه دو تن دیگر از اعضای انجمن نوژین به نام‌های ادریس منبری و ریبوار منبری در منزل پدرش مشغول صرف ناهار بودند، با یورش چند فرد لباس شخصی به خانه آنها و بدون ارائه هیچ‌گونه حکمی بازداشت شدند.
زهرا محمدی، ۲۹ ساله و اهل سنندج است. او مدرس زبان و ادبیات کُردی برای کودکان، فعال مدنی و عضو هیات مدیره انجمن نوژین از زمان تأسیس این انجمن در سال ۱۳۹۰ تاکنون است. او همچنین دانش‌‌آموخته جغرافیای سیاسی در مقطع کارشناسی ارشد است و پیشتر به دلیل فعالیت‌هایش چندین بار توسط نهادهای امنیتی احضار، بازجویی و تهدید شده بود.
ادریس و ریبوار منبری پس از گذشت چهار روز از بازداشتشان در تاریخ پنجم خرداد ماه ۹۸ با قرار وثیقه آزاد شدند، اما زهرا محمدی، همچنان بعد از گذشت ۱۲۰ روز بدون تفهیم اتهام و بدون حق برخورداری از وکیل، در بازداشت موقت به سر می‌برد. زهرا محمدی هنگامی که بازداشت شد تا ۸ روز خانواده او از وضعیت و محل نگهداری‌اش کاملا بی‌اطلاع بودند و هیچ نهادی مسئولیت بازداشت او را به عهده نمی‌گرفت.
کانی محمدی، خواهر زهرا محمدی، در این‌باره به زمانه می‌گوید: «بعد از ۸ روز بی‌خبری مطلق، با این که خانواده‌ام به همه نهادهای دولتی مراجعه کردند که خبری از زهرا بگیرند، همه اظهار بی‌اطلاعی کرده بودند و هیچ نهادی مسئولیت بازداشتش را به عهده نمی‌گرفت تا اینکه بعد از ۸ روز زهرا را به زندان سنندج انتقال دادند و خانواده‌ام توانستند آنجا زهرا را ملاقات کند. به گفته خود زهرا، او این ۸ روز در انفرادی بازداشتگاه اطلاعات بوده و به دلیل وضعیت بد انفرادی دست به اعتصاب غذا زده، اما چون زهرا کم‌خونی و فقر شدید آهن دارد، بعد از چند روز اعتصاب غذا هوشیاری‌اش را به طور کامل از دست داده و تا مرز کما پیش رفته است. برای همین او را به درمانگاه اطلاعات برده‌اند و بعد از بهبودی نسبی، زهرا را به زندان انتقال داده‌‌اند. این در حالی بود که ما کاملا از او بی‌خبر بودیم، حتی نمی‌دانستیم کجاست و اگر بلایی سرش می‌آمد چه کسی واقعا پاسخ‌گوی ما بود؟»
گفت‌وگوی زمانه با کانی محمدی را در ادامه بشنوید:
در ارتباط با خبر بالا همچنین دادخواست زیر در جریان است:
درخواست آزادی بی‌قید و شرط زهرا محمدی، فعالی مدنی و مدرس زبان کُردی
به لینک زیر بروید و از این دادخواست حمایت کنید:
https://www.daadkhast.org/petition/6909/
(اگر این دادخواست را امضاء کنید، ایمیلی برایتان فرستاده می‌شود که لازم است آن را باز و امضایتان را تایید کنید تا امکان نمایش امضاء فراهم شود)