خانواده بازداشت شدگان «بیانیه ۱۴ امضا» عصر روز گذشته یک فراخوان برای تجمع اعتراضی مقابل دادگاه انقلاب شهر مشهد در تاریخ ۱۱ مهرماه اعلام کردند.
آنها میگویند: «۴۶ روز است که اداره اطلاعات عزیزان ما را که یک تجمع اعتراضی ساده نسبت به حکم ۱۳ سال زندان برای یک جانباز منتقد داشتهاند، به بهانههای واهی در سلول انفرادی که شب و روز در آن مشخص نیست، ممنوع از تلفن و ممنوع از ملاقات، بدون کتاب و قلم و عینک و… نگه داشتهاند. از آنجا که معاون دادستان گفتهاند تجمع و اعتراض حق شما است، ما خانوادهها تصمیم گرفتهایم چنانچه عزیزان ما را بدون قید و شرط آزاد نکنند، روز پنجشنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۸، از ساعت ۹ تا ۱۱صبح مقابل دادگاه انقلاب مشهد در خیابان کوهسنگی تجمع اعتراضی داشته باشیم.»
گفتوگوی «ایرانوایر» با «صدیقه مالکی فرد»، همسر «هاشم خواستار»، «اصغر سپهری» و «مسعود مهدوی معین»، برادر و پسر «فاطمه سپهری» را در مورد آخرین وضعیت بازداشتشدههای این تجمع در ادامه بخوانید.
***
«ماموران وزارت اطلاعات! با “هاشم خواستار”چه کردهاید که حاضر نیست با هیچکس، حتی خانوادهاش، نه تلفنی حرف بزند، نه ملاقات کند؟ سربازان گمنام امام زمان! با اسیردربندتان چه کردهاید که علیرغم خانواده دوستی، حاضر نیست با خانوادهاش ملاقات کند؟»
این بخشی از حرفهای «صدیقه مالکیفرد»، همسر سیدهاشم خواستار در گفتوگو با «ایرانوایر» است.
هاشم خواستار، معلم و فعال صنفی امضاکننده بیانیه مشهور به «بیانیه ۱۴ نفر» است که به همراه دیگر امضاکنندگان آن، از ۴۶ روز پیش تا این لحظه در بازداشتگاه اداره اطلاعات مشهد به سر میبرد.
صدیقه مالکیفرد در توضیح روز بازداشت همسرش به «ایرانوایر» میگوید: «روزی که خواستار برای حمایت آقای دکتر جعفری رفت، قرار بود بعد از آن برود باغمان را آبیاری کند. فکر نمیکرد برای حضور در یک تجمع آرام و مسالمتآمیز دستگیرش کنند.»
او با بیان این که همسرش کلید باغ، سوییچ لندرور و ریموت دزدگیر باغ را هم با خودش برده بود، ادامه میدهد: «بعد که ایشان را دستگیر کردند و فهمیدیم که در اطلاعات زندانی است، چند نوبت تماس گرفتم و از ماموران خواستم کلید باغ و سوییچ لندرور را به من بدهند. چون باغ آبیاری لازم دارد و برای پرندهها و سگهایی که آنجا داریم، آذوقه میبریم. ماموران گفتند ما به شما اعلام میکنیم. هر روز که زنگ میزدم، میگفتند اعلام میکنیم. آخرش گفتم هر دفعه نگویید اعلام میکنیم، عمل کنید! اگر کلیدها را میدهید که هیچ، اگر نه هم بگویید تا فکری کنم. گفتم وقتی اتفاقی میافتد و خبرش روی سایتها میرود، میگویید شما چرا خبر دادهاید. اگر خبری نشود هم که شما به حرف خود عمل نمیکنید. گفتند تهدید میکنید؟ گفتم نه، واقعیت را میگویم. اگر درختانمان خشک شد یا پرندهها مردند، من برای عموم مردم این را بازگو میکنم. در نهایت مجبور شدیم کلید ساز بردیم. در باغ را که باز کردند، دیدم سه تا از بوقلمونها مردهاند. درختها هم که زرد و چند تا هم که تازه پیوند زده بودیم، خشک شده بودند. من عکس آنها را گرفتم.»
صدیقه مالکیفرد که خود معلم بازنشسته است، میگوید هاشم خواستار بیانیهای را امضا کرده که در آن درخواست استعفای آیتالله «علی خامنهای» از رهبری و انحلال جمهوری اسلامی مطرح شده است: «او و دوستان همفکرش همه راهها را رفته بودند. ولی از آنجایی که دیدند خود این حکومت دارد مملکت را به سمت انقلاب میبرد، از آقای خامنهای خواستند تا با توجه به گسترش بیعدالتی و فقر و فحشا و اعتیاد در ۴۰ سال گذشته، محترمانه استعفایش را بنویسد تا نمایندگان واقعی ملت بیایند و کشور را اداره کنند. بلکه از این فقر و نکبت خلاص شویم.»
هاشم خواستار به همراه «جواد لعل محمدی»، «محمدحسین سپهری»، «محمد نوریزاد»، «عبدالرسول مرتضوی»، «غلامحسین بروجردی»، «مرتضی قاسمی»، «هاشم رجایی»، «پوران ناظمی»، «حوریه فرجزاده طارانی»، فاطمه سپهری و دو نفر دیگر از حامیان آنها، روز ۲۲ مرداد، هنگامی که برای حمایت از «کمال جعفری یزدی» در مقابل دادگاه انقلاب مشهد تجمع کرده بودند، بازداشت شدند. آنها را ابتدا به زندان «وکیلآباد» و سپس به زندان اداره اطلاعات مشهد منتقل کرده بودند.
این مردان بازداشت شده از لحظه بازداشت اعلام اعتصاب غذا کردند اما طبق اعلام خانواده سپهری و خواستار، این دو نفر اعتصاب خود را شکستهاند. از میان این افراد، پوران ناظمی و غلامحسین بروجردی به دلیل وخامت حال جسمی، با سپردن وثیقه آزاد شدهاند. سایر افراد کماکان در بازداشت اداره اطلاعات مشهد به سر میبرند.
اصغر سپهری، برادر فاطمه و محمدحسین سپهری در مورد اتهامات وارد شده به آنها، به «ایرانوایر» میگوید: «اتهاماتی که به ایشان وارد کردند، تجمع غیرقانونی، توهین به رهبری و اخلال در نظم عمومی است. این سه را تفهیم اتهام کردند ولی آنها نپذیرفتهاند. برادرم در ملاقات خود با خانواده گفته است ترفندهایی وزارت اطلاعات به کار میگرفت که ما قبول کنیم. ولی اتهامات را ما نپذیرفتیم.»
به گفته اصغر سپهری، آنها شکنجه جسمی نشدهاند اما در سلول انفرادی نگهداری و تهدید به زندان طولانی مدت شدهاند: «جدا از این که آنها در سلول انفرادی هستند، در مدت بازداشت تا این لحظه ضرب و شتم نشدهاند. خواهرم در ملاقاتی که حدود دو هفته قبل داشت، گفته بود در انفرادی است. البته تهدیدشان کردهاند که شما را ۱۵ سال به زندان میاندازیم. ولی برادرم در ملاقات خود پیام داد من زنده هستم! من هنوز زندهام. این یعنی من نمیپذیرم اتهامات شما را.»
مسعود مهدوی معین، پسر فاطمه سپهری نیز در گفتوگو با «ایرانوایر»، از آخرین وضعیت روحی مادرش و صحبتهایش با او میگوید: «شنبه ۱۶ شهریور بود که او را حضوری در شعبه ۹۰۳ دادگاه انقلاب ملاقات کردیم. طبقه پایین دادگاه، یک زیر زمین داشت که برای ملاقات به آن جا رفتیم. حال جسمی او خیلی بد نبود. ولی خیلی شکایت داشت از شرایط انفرادی و این که انفرادی خیلی سخت است؛ فقط دیوار است و دیوار . میگفت حتی مامورانی که غذا یا چیزی به ما میدهند، حق صحبت کردن با ما را ندارند. در را باز میکنند و خیلی محکم میبندند و میروند .
او با توجه به آن چه از مادرش شنیده است، میگوید حالا میداند چرا فعالان حقوق بشر و وکلا میگویند زندان انفرادی مصداق شکنجه است: «هر کس توانی دارد. مادرم تحت هیچ شرایطی یک روز انفرادی هم در توانش نبود. آن روزی که ملاقاتش کردیم، ۲۶ روز بود که در انفرادی بود.»
فرزند سپهری درباره مراجعات خود به دادگاه میگوید: «هر زمان دادگاه رفتیم، آقای سلیمانی، بازپرس پرونده شعبه ۹۰۳ در میان حرفهایش میگفت چیزی را امضا نکردند. امضا کنند، چشم آزاد میشوند. سوال کردیم چه چیزی را باید امضا کنند؟ اگر آن چیزی را که همه جا گفتند و جار زدند در رسانهها که قطعا منکر نمیشوند. پس چه چیزی را باید امضا کنند که هنوز امضا نکردهاند؟»
او که این ماجرا را از مادرش جویا شده است، به «ایرانوایر» میگوید: «وقتی مادر تماس تلفنی داشت یا او را حضوری دیدیم، از ایشان پرسیدم که چه چیزهایی را امضا کردید؟ آیا سعی کردند نسبتهایی که درست نیست و یا فعالیت خاصی را به شما نسبت دهند؟ گفت یک قلم و کاغذ به ما میدهند و میگویند هر چه میگوییم، بنویس و امضا کن. شعر و ور گفتند! من هم نوشتم و امضا کردم. پرسیدم چرا؟ گفت دیگر اصلا نتوانستم و نمیتوانم. مشخص بود از روز اول ماموران میخواهند بازداشتشدهها را به گروههای خاص مثل منافقین و مجاهدین و… وصل کنند. در این مورد که پرسیدم، مادرم گفت هر شعر و وری را گفتند، نوشتم و امضا کردم به جز این که با گروه و یا شخص خاصی من بخواهم کار کنم و یا از طرف گروه خاصی باشم. این را قبول نکردم.»
او میگوید مادرش روز ملاقات خیلی گریه کرده وحال روحی او مناسب نبوده است: «روزی که مادر را ملاقات کردیم، خیلی گریه کرد. از بازپرس دو قول گرفتیم؛ اول اینکه مادر بتواند برادرش، محمدحسین سپهری را در زندان ببیند. دوم اینکه از انفرادی به بند عمومی منتقل شود. دو روز بعد به بازپرسی مراجعه کردم. بازپرس با لحن تندی گفت اصلا قرار نیست کسی را ببیند یا به بند عمومی برود! هر چند من از کارهای دیگرش هم ناراحت بودم ولی این کار آقای سلیمانی خیلی من را غمگین کرد. چون قولی به مادرم داد که شرایطش بهتر میشود و بعد منکرش شد.»
خانواده سپهری در طول ۴۶ روز گذشته، سه تماس تلفنی و یک ملاقات حضوری با فاطمه و محمدحسین سپهری داشتهاند. مسعود مهدوی معین در مورد دایی خود، محمدحسین سپهری به «ایرانوایر» میگوید: «دایی فقط یک تماس داشته است؛ آن هم زیر یک دقیقه. حال او خیلی خراب بود. این تماس حدود دو هفته بعد از دستگیری بود. گفته بود در انفرادی و در اعتصاب غذا است. شش روز بعد از این تماس، با مادرم ملاقات کرده بود. بازجوها از طریق مادرم به او گفته بودند که اعتصاب غذایش را بشکند. دیگر خبری از او نداشتیم تا ۲۴ شهریور که ملاقاتش کردیم. او را برای بازجویی پیش بازپرس ۹۰۳ آورده بودند. لاغر شده بود ولی حال خوبی داشت. بر سر حرفهایش مانده بود. چند روزی بود اعتصاب غذای خود را شکسته بود.»
ملاقات خانوادهها با معاون دادگاه انقلاب مشهد
خانوادههای بازداشتشدهها روز سهشنبه دوم مهر ۱۳۹۸ به دادگاه انقلاب مشهد مراجعه کردند. آنها به دلیل تعداد زیاد حاضران، سه نماینده از بین خود انتخاب و به دفتر سلطانی، معاون دادستان دادگاه انقلاب مشهد فرستاده بودند. سلطانی از بازپرس پرونده این افراد درخواست کرده بود تا در اتاق او حضور یافته و موضوع را بررسی کند.
نمایندگان خانوادههای بازداشتشدهها در این جلسه به پیگیری موارد مطرح شده در دیدار ۳۱ شهریور سال جاری با سلطانی پرداخته بودند. بنا بر گفته خانوادهها، معاون دادستان دادگاه انقلاب مشهد در این جلسه با تاکید بر اصل ۲۷ قانون اساسی گفته بود: «تجمع و اعتراض حق قانونی شما است. میتوانید هر زمان و در هر کجا که فکر میکنید حقی از شما ضایع شده است، تجمع و اعتراض داشته باشید.»
معاون دادستان دادگاه انقلاب مشهد در جمع خانوادهها گفته بود: «پرونده بازداشت شدهها دست ما نیست، نزد اداره اطلاعات است.»
اضافه کرده بود: «مثل این که تحقیقات آنها تکمیل نشده است! من فقط میتوانم به شما قول بدهم به محض این که پرونده از اطلاعات به دادسرا برسد، سریع بررسی کنیم و حداکثر بعد از یک شبانه روز تحویل دادگاه دهیم.»
اعلام فراخوان برای تجمع ۱۱ مهرماه
خانوادههای بازداشت شدهها عصر روز گذشته با اعلام یک فراخوان برای تجمع اعتراضی مقابل دادگاه انقلاب شهر مشهد در تاریخ ۱۱ مهرماه میگویند: «۴۶ روز است که اداره اطلاعات عزیزان ما را که یک تجمع اعتراضی ساده نسبت به حکم ۱۳ سال زندان برای یک جانباز منتقد داشتهاند، به بهانههای واهی در سلول انفرادی که شب و روز در آن مشخص نیست، ممنوع از تلفن و ممنوع از ملاقات، بدون کتاب و قلم و عینک و… نگه داشتهاند. از آنجا که معاون دادستان گفتهاند تجمع و اعتراض حق شما است، ما خانوادهها تصمیم گرفتهایم چنانچه عزیزان ما را بدون قید و شرط آزاد نکنند، روز پنجشنبه ۱۱ مهرماه ۱۳۹۸ از ساعت ۹ تا ۱۱صبح مقابل دادگاه انقلاب مشهد در خیابان کوهسنگی تجمع اعتراضی داشته باشیم.»
خانوادهها در ادامه از همکارانِ معلمان بازداشت شده و عموم آزادیخواهان خواستهاند: «از آنجایی که ۱۳ مهرماه روز جهانی معلم است و بیشتر بازداشت شدهها فرهنگی و معلم هستند، ازهمکاران عزیز فرهنگی و عموم آزادیخواهان دعوت میکنیم تا ما را در تجمع ۱۱مهرماه ۱۳۹۸ تنها نگذارند.»