محل تحصیل برخی دانشآموزان مناطق سیلزده کمپهای اضطراری است. بسیاری از آنان ترک تحصیل کردهاند. مهاجرت فرهنگیان و کمبود نیرو به یکی از چالشها تبدیل شده است. برخی معلمان و دانشآموزان برای تردد از قایق استفاده میکنند.
اظهارات مقامهای محلی و گزارشهای منتشرشده نشانگر وضعیت وخیم تحصیلی در مناطق سیلزده ایران بهخصوص خوزستان و لرستان است.
طبق آمار رسمی، در جریان سیل فروردینماه گذشته ۱۱۴ مدرسه در خوزستان آسیب دیدهاند که از این تعداد ۳۵ مدرسه “کاملا تخریبی” بودهاند.
کمبود نیرو و مهاجرت معلمان از مناطق سیلزده
مهدی رفیعی دهکردی، سرپرست آموزش و پرورش خوزستان، با اشاره به “کمبود نیروی ۱۶ هزار نفری” در این استان تأیید کرد که با وجود “ساماندهی مدارس تخریبی و آسیبدیده” و دایر شدن کلاسهای درس هنوز شماری از دانشآموزان در کانکسها درس میخوانند.
این مقام محلی روز دوشنبه هشتم مهر (۳۰ سپتامبر) در گفتوگو با ایلنا تصریح کرد: «در حال حاضر در صدد اجرای طرح جمعآوری کانکسها هستیم، اما در برخی مناطق عشایری این امکان وجود ندارد. از طرفی جهت اطمینان چند کانکس به مسجدسلیمان اعزام کردیم، زیرا برخی از مدارس این شهرستان بر اثر زلزله آسیب دیده بودند.»
رفیعی دهکردی با بیان اینکه “در صدد اجرای طرح جمعآوری کانکسها هستیم”، از نیاز مسجد سلیمان و برخی از مناطق خوزستان به “اعتبار کشوری” گفت: «بیش از ۵۰ درصد مدارس مسجدسلیمان فرسودگی بیش از حد دارند و حتی استانداردهای ما را هم ندارند. این مدارس حتما باید در آینده تخریب یا بهسازی شوند.»
سرپرست آموزش و پرورش خوزستان همچنین از کمبود نیرو به عنوان “مشکل عمده” این استان نام برد و با اشاره به خروج شدید نیرو از خوزستان گفت، ورود نیرو به این استان همواره با “تراز منفی” روبهروست.
تحصیل در کانکس
در همین حال رضا زینیوند، مدیرکل آموزش و پرورش لرستان، از اختصاص کانکس به مدارس تخریبی خبر داده و گفته است که “دانشآموزان نیز در حال حاضر در این کانکسها هستند.”
این مقام محلی تعداد مدارس تخریبی معمولان و پلدختر را ۱۱۳ مدرسه عنوان کرده، اما گفته است که تعداد ۳۱۰ مدرسه آسیبدیده تعمیر شده و مورد بهرهبرداری قرار گرفتهاند.
اما به گفته مدیرکل آموزش و پرورش لرستان “آن دسته از مدارسی که در شهر دچار آسیب یا تخریب شدند کانکسی ندارند بلکه از مدارس پیشساخته استفاده کردند”.
زینیوند درباره تفاوت مدارس پیشساخته با کانکس گفت: «کلاسهای پیشساخته مانند کمپهای اضطراری است. علاوه بر استفاده مدارس پیشساخته در داخل شهر، سعی شده از شیفتهای دوم مدارس دیگر نیز استفاده شود. علاوه بر اینها دو پروژه نیمه تمام (یک مدرسه ۱۲ کلاسه و یک مدرسه ۶ کلاسه) در پلدختر و معمولان داریم که این دو مدرسه تا ۱۵ مهر آماده میشوند. در روستاهای محروم نیز از کلاسهایی که به شکل کانکس هستند، استفاده میشود و بعد از سیل هم یک سری کانکس به آنها اضافه شد.»
تردد خطرناک دانشآموزان ۳۷ روستای خوزستان با قایق
به دلیل تعمیر نشدن پل شناور دهستان عنافچه در شهرستان باوی خوزستان پس از سیل فروردینماه امسال، اهالی ۳۷ روستای این شهرستان و از جمله دانشآموزان هنوز با مشکل تردد مواجه هستند و دانشآموزان و معلمان این منطقه مجبورند هر روز با قایق خود را به مدرسه برسانند.
مدیر یکی از مدارس روستای شریمری در شهرستان باوی، دیروز یکشنبه ضمن اشاره به مشکل تردد دانشآموزان این روستا، به خبرگزاری ایلنا گفت که این منطقه با ترک تحصیل ۲۰ درصدی دانشآموزان مواجه بوده است. این مدیر مدرسه افزود: «در حال حاضر نیز بعضی از کلاسهای ما دایر نشده و بسیاری از معلمان به دلیل همین مشکل از منطقه مهاجرت کردهاند.»
مدیران مدارس و اهالی این روستاها هم از بینتیجه بودن مراجعات خود به مسئولان استانی و شهرستانی جهت نصب پل جدیدی در این محل خبر دادهاند.
در این میان منوچهر ورناصری، فرماندار باوی، با بیان اینکه “کاری از ما ساخته نیست، باید منتظر اقدام ارتش باشیم” گفت، ارتش که پل شناور دهستان عنافچه را در سال ۹۲ ساخته بوده، اینک “قول مساعد” بازسازی آن را داده است.
مدیر یکی دیگر از آموزشگاههای این منطقه اما با اشاره به مشکل تردد مردم “بیش از ۳۰ روستا با جمعیت ۱۲ هزار نفری” به ایلنا گفته است: «مسئولان فقط به مردم برای احداث پل وعده و وعید میدهند. حتی قول یک پل ثابت را به ما دادند که تاکنون کلنگزنی هم نشده است. بسیاری از دانشآموزان ما از جمله دختران به دلیل همین مشکل ترک تحصیل میکنند چرا که از تردد با قایق از روی رودخانه میترسند.»
مشکل مدارس و دیگر معضلات آموزشی تنها به استانهای سیلزده محدود نمیشود. با آغاز سال تحصیلی جدید آمار دانشآموزان ثبتنام شده در ایران، افزایش ۵۰۰ هزار نفری محصلان به نسبت سال گذشته را نشان میداد. در کنار چنین افزایشی، وزیر آموزش و پرورش ایران به کمبود حدود ۱۰۰ هزار معلم اذعان کرده بود. دستکم ۳۰ درصد فضاهای آموزشی ایران فرسودهاند و نیاز به نوسازی دارند. مدارس دوشیفته یا فرسوده، کلاسهایی با تراکم ۴۰ محصل، کمبود نیروی انسانی و معلم و تبعیض میان پایتخت با شهرستانها و روستاها، از دیگر چالشهای آموزش و پرورش در ایران هستند.
منبع: دویچه وله فارسی