« جعفر میرزاباقری»عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان گیلان، در سخنرانی خود در مراسم روز جهانی معلم به بررسی ایده نام گذاری این روز، توسط سازمان یونسکو و چهار ماموریت اساسی برای معلمان امروز که توسط یونسکو تعیین شده پرداخت و سپس به دشواری‌ها و مشکلات معلمان ایران پرداخت. او در تشریح این مشکلات از «نظام بودجه بندی غلط»، «مصرفی انگاشتن آموزش و پرورش»، «بی توجهی به مدارس دولتی»، «تراکم زیاد دانش آموزان در کلاس»، «فضای بی روح و نامناسب مدارس»، «کالایی کردن و پولی‌سازی آموزش»، «به کارگیری معلمان خرید خدمت و بی انگیزه»، «طرح‌های ویرانگر استمرار خدمت معلم تمام وقت»، «وضعیت نابسامان و غیرعادلانه معیشت معلمان و بازنشستگان پیش کسوت با توجه به تورم افسار گسیخته» بعنوان بزرگترین مشکلات پیش روی معلمان ایران یاد کرد و در ادامه مهلک‌ترین مانع پیش روی فرهنگیان ایران را «اصرار به تاکید عدم بازبینی احکام زندان ناعادلانه برای فعالان صنفی و معلمان متعهد» دانست و تاکید کرد این موانع، آینده اجرایی‌شدن اهداف فرهنگی یونسکو در ایران را مبهم می‌سازد. متن ویرایش شده این سخنرانی را در ادامه بخوانید:
به نام خدا
بخش فرهنگی سازمان ملل متحد، یونسکو، پنجم اکتبر ۱۹۹۶با همکاری سازمان‌های جهانی کار، حقوق و وظایف معلمان و هم‌چنین شرایط کاری آنها و انتظاراتی که باید از آن برخوردار باشند را تصویب کرد. به همین مناسبت هر ساله این روز را مورد تکریم قرار داده و بخش‌هایی از امتیازاتی را که باید معلمان داشته باشند، به‌صورت شعارهای همگانی تبلیغ می‌کنند. شعار روز جهانی معلم امسال ۲۰۱۹ «معلمان جوان، آینده این حرفه‌اند» است. شورای هماهنگی کانون‌های صنفی فرهنگیان سراسر کشور و به پیروی از آن کانون صنفی فرهنگیان گیلان، این روز را شاد باش می‌گویند. امیدواریم که حرفه آموزش در گیلان به جایگاهی دست یابد که شایسته آن است.
اهداف فرهنگی یونسکو
در فلسفه تعلیم و تربیت یونسکو، چهار ماموریت اساسی برای معلمان امروز ترسیم شده است:
– آموختن را بیاموزند
– کاربرد آموخته‌ها را آموزش دهند
– زندگی کردن را تمرین کنند
– اجتماعی زیستن را بیاموزند
مشکلات معلمان ایران
اهداف فلسفه تعلیم و تربیت یونسکو نه تنها بدون «معلمان در رفاه» به ثمر نمی‌رسد که، به‌خصوص در ایران با دشواری مواجه می‌شود. زیرا با توجه به سیاست‌های لجام گسیخته آزادسازی اقتصادی، به ویژه در آموزش و پرورش، امور به گونه‌ای است که به تدریج برخورداری از اولین و اساسی‌ترین حق کودکان و دانش آموزان، یعنی آموزش به راحتی میسر نیست.
سهل انگاری برخی مسئولین در آزادسازی اقتصادی در آموزش و پرورش به این امر شدت می‌بخشد. «نظام بودجه بندی غلط»، «مصرفی انگاشتن آموزش و پرورش»، «بی توجهی به مدارس دولتی»، «تراکم زیاد دانش آموزان در کلاس»، «فضای بی روح و نامناسب مدارس»، «کالایی کردن و پولی‌سازی آموزش»، «به کارگیری معلمان خرید خدمت و بی انگیزه»، «طرح‌های ویرانگر استمرار خدمت معلم تمام وقت»، «وضعیت نابسامان و غیرعادلانه معیشت معلمان و بازنشستگان پیش کسوت با توجه به تورم افسار گسیخته» و از همه مهلک‌تر «اسرار به تاکید عدم بازبینی احکام زندان ناعادلانه برای فعالان صنفی و معلمان متعهد»؛ آینده اجرایی‌شدن اهداف فرهنگی یونسکو را مبهم می‌سازد.
اساسا اجتماع آینده، بدون رفاه معلمان امروز، اجتماع بیماری خواهد بود. معلمان آدم می‌سازند اگر در سختی و مضیقه باشند به شغل‌های دوم و سوم روی بیاورند، بر کیفیت کارشان اثر مستقیم می‌گذارد. در آن صورت فردا چگونه جامعه‌ای خواهیم داشت؟ مسلم است بزرگترین ضربه را جامعه و نسل فردای‌مان خواهند خورد. جامعه‌ای که معلم‌اش خفته باشد، هرگز بیدار نخواهد شد. زیرا در فلسفه تعلیم و تربیت رسالت، معلمی آگاهی بخشی به جامعه است. معلم، باید پرچم‌دار مبارزه علیه جهل و نادانی، ظلم و بیداد، فقر و تبعیض، بهره‌کشی و استعمار به هر شیوه‌ای و هر گونه استبداد و دیکتاتوری باشد. سخت گیری‌های مختلف در راه رفاه معلمان و در مضیقه زندگی کردن معلمان، چگونه می‌تواند به اهداف فوق یاری رساند؟
در اقتصاد نئولیبرالی ایران که در توزیع ثروت نقش اساسی را دارد، حقوق معلم و سایر کارکنان دولت بسیار کم‌رنگ است و فاصله زیادی با خط فقر در ایران دارد و عموما پایین‌تر است. اقتصادی که در آن مزیت‌های رانتی بر مزیت‌های رقابتی غالب است و به عنوان آزاد سازی اقتصادی، سود ورزی از منابع عمومی را هدف گرفته و بار هزینه‌ها را از جیب عامه مردم می‌طلبد؛ می‌تواند برای معلم، رفاه بیاورد؟
در بودجه سراسری کشور، در کم کردن سهم آموزش و بهداشت و استاندارد، اولویت وجود دارد. این امر ضربه هولناکی به چهره آموزش و پرورش کشور وارد می‌کند که، مورد اعتراض فرهنگیان سراسر کشور است. اما نظر ما کانونی‌های گیلان و سراسر کشور در شوراهای هماهنگی چیست؟ رویکرد برنامه‌های کلان کشور باید بر مدار آموزش رایگان و عادلانه و تربیت محور و منطبق بر استانداردهای قابل اتکا برای همه مردم تلاش کند.
با اصلاح معیشت و جایگاه ویژه معلمان در این فرایند تعیین کننده، زمینه کافی برای پرورش زوال ناپذیرترین سرمایه‌های موجود یعنی کودکان و نوجوانان و جوانان این مرز و بوم را فراهم نمایند. زیرا توسعه پایدار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جز از طریق انسان‌های توانمند ممکن نمی‌شود. هم عدالت توسعه و هم عدالت دمکراسی، در پرتو انسان‌هایی توانمند به چنگ می‌آید. به گفته سعدی بزرگ: «توانا بود، هر که دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود».
معلمان و بازنشستگان پیشکسوت جهت رفع مشکلات و چاره‌اندیشی با تشکل‌های خود در رفع آزادسازی اقتصادی و دولتی کردن منابع در آموزش و پرورش و بهداشت به شدت تلاش می‌کنند. «اجرایی شدن قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی»، به ویژه «اجرایی شدن قانون مدیریت خدمات کشوری» به منظور «بهبود وضع دستمزد» و «پوشش بیمه کارآمد» و «پرداخت به موقع و یک جای پاداش بازنشستگی» تاکید دارند. در راستای این‌گونه تلاش‌ها، احقاق حقوق صنفی و مدنی با تکیه بر اصول ۲۶و ۲۷قانون اساسی و مواد ۴۳و ۴۴و ۴۶ «منشور حقوق شهروندی» پیگیر اجرایی شدن حقوق تجزیه شده خود و دانش آموزان هستند.
منبع: ایران‌وایر