اردشیر فنائیان، یلدا فیروزیان و بهنام اسکندریان سه شهروند بهایی ساکن سمنان که در زندان به سر می‌برند، در مجموع به ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند.
یک دادگاه انقلاب در سمنان، اردشیر فنائیان را به ۱۰ سال حبس تعزیری، یک‌سال محرومیت از حضور در سمنان و یک‌سال تبعید به شهرستان خاش در استان سیستان و بلوچستان محکوم کرده‌است. همچنین یلدا فیروزیان و بهنام اسکندریان هر کدام به ۵ سال حبس تعزیری و هر یک به دو سال منع حضور در سمنان محکوم شده‌اند.
اتهامات این شهروندان بهایی بنا به نوشته کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، «عضویت در گروه‌های غیرقانونی اقدام کننده علیه امنیت کشور» و «اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت تبلیغاتی و تشکیلاتی» عنوان شده‌است.
این قبیل اتهامات در پرونده بیشتر شهروندان بهایی دیده می‌شود و مقامات قضایی کشور شهروندان بهایی را با استناد به آن به احکام زندان محکوم می‌کنند.
یلدا فیروزیان، اردشیر فنائیان و بهنام اسکندریان سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ در منزل شخصی‌شان توسط ماموران امنیتی بازداشت شده‌بودند.
در میان این افراد اردشیر فنائیان پیش از نیز در سال ۱۳۹۲ به مدت ۸ ماه “به دلیل بهایی بودن” دوران محکومیت زندان خود را سپری کرده‌بود.
پیش‌تر مرتضی اسماعیل‌پور، فعال حقوق بشر و روزنامه‌نگار در خصوص این شهروندان بهایی ساکن سمنان به کمپین گفته‌بود: «این افراد در منازل شخصی خود بازداشت شده و ماموران هنگام تفتیش تعدادی از وسایل شخصی آنها را نیز ضبط کرده‌اند.»
پیش‌تر گزارش شده‌بود که این سه شهروند بهایی در زندان سمنان مورد توهین مقامات زندان قرار گرفته‌اند و بهنام اسکندریان، نیز مورد ضرب و جرح قرار گرفته‌بود.
لازم به توضیح‌است که تا ماه‌های اول بازداشت اطلاع درستی از وضعیت آنها در دست نبود.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل، بارها به بهایی ستیزی توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران اعتراض کرده‌اند و این سرکوب سیستماتیک را مصداق بارزی از بی‌توجهی این حکومت به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی، بهاییت را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمی‌شناسد، از این رو بازداشت و زندانی کردن بهاییان نیز در طول چهار دهه کماکان ادامه داشته است.
در سال‌های اخیر، بدرفتاری با بهاییان تشدید شده است و شامل تخریب قبرستان‌های آنان، دستگیری‌های خودسرانه، حمله به منازل، ضبط اموال، اخراج از کار، و سلب حقوق مدنی اساسی از آنها شده است. جوانان بهایی ایرانی همچنان از حق تحصیلات دانشگاهی محرومند و هر دانشگاهی که دانشجویان بهایی در آن مشغول به تحصیل باشند وادار به اخراج آنها می‌شود. متخصصین بهایی از انتصاب در شغل‌های دولتی محروم هستند و به دلیل اعتقاداتشان از جانب شرکت‌های خصوصی مورد تبعیض قرار می‌گیرند. حتی کسانی که از آنها دفاع می‌کنند نیز مورد حمله قرار می‌گیرند.