این برنامه پرسش و پاسخ با حضور بهزاد کریمی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق با مدیریت راحله طارانی ضبط شده است.
این جلسات هر جمعه ساعت ۹ شب به وقت ایران به طور موازی در بیش از ده گروه و کانال تلگرامی از جمله گروه حمایت از زندانیان سیاسی و عقیدتی و کانال تریبون سرزمین من (اجتماعی، سیاسی، فرهنگی) برگزار می‌شوند.
این فایل صوتی در جلسه تلگرامی روز جمعه ۱ آذرماه ۱۳۹۸ برابر با ۲۲ نوامبر ۲۰۱۹ ساعت ۹ شب به وقت ایران ضبط شده و میهمان این هفته، بهزاد کریمی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق است.
فایل‌های تصویری و صوتی این پرسش و پاسخ در ادامه آمده است.
پرسش‌های طرح شده در برنامه بعد از ویدئو؛
جنبش آبان با اعتراض به گرانی بنزین شروع شد . آیا نباید در کنار طرح شعار های عمومی دموکراسی خواهی، بیشتر تمرکز بر شعار های مربوط به عدالت اجتماعی و مبارزه با فقر باشد؟
– رژیم دست به سلاح برده و جنایت کرده، صدها تن به دست نیروهای نظامی و انتظامی سرکوبگر کشته شدند، هزاران تن زخمی و بیش از ۱۰ هزار تن بازداشت، آیا چنین رویه ای از سوی حکومت باعث نمی شود تا مردم معترض از هم اکنون خود را به سلاح سرد و گرم مسلح کنند و ما درگیری های آینده شاهد درگیری های مسلحانه شویم؟
– چرا در این خیزش برخلاف گذشته، نقش اقلیتهای اتنیکی همزمان با بقیه شهرها پررنگ است
– با سلام جناب بهزاد کریمی خسته نباشید در خیزش اعتراضی کنونی حزب توده ایران و حزب چپ ایران (فدائیان خلق) نقش فعالی در محکوم نمودن رژیم ” اشرار ” داشته اند آیا با توجه به اینکه سلطنت طلبان ونیروهای امپریالیستی هم نقش داشته اند آیا زمان آن فرا نرسید جبهه مشترکی از نیروهای ملی دموکراتیک به ویژه چپ وارد اتحاد عملی با پلتفرم مشترک گردند.
– بخشی از نیروهایی که دنباله رو اصلاح طلبان درون حکومت هستند، تمام قد در پشت سر رژیم ایستاده اند و هم اکنون خط خود را از مردم جدا کرده اند، شما چنین رویه ای را در معادلات سیاسی کشور و نیروهای اپوزیسیون چگونه ارزیابی می کنید؟
– سمت گیری طبقاتی در حرکات سیاسی و موضع گیری های شما و حزب چپ چیست؟ آیا بیشتر متوجه مطالبات مردم زیر خط فقر است؟
– مشکل اصلی پراکندگی ست و شما در حزب چپ با شعار ” وحدت چپ ” شروع کردید . در مورد وحدت چپ چه کرده اید ؟
– نیروهای اپوزیسیون در طول ۴۰ سال گذشته همیشه از پراکندگی صدمه دیدند و رژیم نهایت بهره را با سیاست تفرقه بیانداز و حکومت کن از این وضعیت برده است. به نظر شما، تا چه اندازه گفتمان ملی در بین نیروهای اپوزیسیون امروز از اهمیت جدی برخوردار است؟
– در بسیاری از تظاهرات خارج از کشور شاهد هستیم که نیروهای مختلف از چپ چپ تا راست راست در کنار هم تجمع برگزار کردند، چنین پدیده ای چگونه ارزیابی می کنید؟
– آیا اساساً حکومتی که به صورت سیستماتیک مردم خود را سرکوب، منابع آن را غارت و دست به کشتار مردم می زند، پتانسیل اصلاح دارد؟
– تخریب اموال عمومی کار چه نیروهایی است؟ تحلیل شما از چنین رویدادی چیست؟
– جمهوری خواهی مسلما” دمکرات تر از مشروطه خواهی و سلطنت طلبی است . ولی آیا نهاد جمهوری در ایران ضامن دستیابی مردم زیر خط فقر ایران به مطالبات عدالت اجتماعی است؟
– اگر حزب چپ دید طبقاتی دارد ، چرا در هیچ بیانیه ای از کلماتی مانند “مبارزه طبقاتی ” یا “منافع طبقاتی ” نشانی نیست ؟
– ما در کشورهای دیگر می بینیم که با تکنیک های مختلف مثلاً دو مرحله ای کردن انتخابات عملا بخش بزرگی از مردم تهیدست را از تاثیر گذاری بر سیاست آینده از طریق انتخاب یک رئیس جمهور حذف می‌کنند.
– آیا سیستم و نظام دموکراسی پارلمانی و از طریق انتخاب مستقیم احزاب سیاسی در پارلمان و بعد از آن انتخاب رئیس جمهور و یا رئیس دولت توسط احزاب و یا ائتلاف های درون پارلمان (نظیر آنچه که مثلا در اسکاندیناوی هست) سیستم سیاسی بهتری از نهاد جمهوری برای آینده ایران نیست ؟
– چرا وقتی مردم در خیابان هستند اعتصاب عمومی صورت نمیگیرد؟
– رفیق بهزاد عزیز، اگر فقط جمهوری و دموکراسی مشکل جامعه ای مثل جامعه ما را حل میکند پس چرا سالها ی سال که دموکراسی و جمهوری در کشور هند مستقر شده اختلاف طبقاتی کم نشده و هنوز هم در آمد ۹۰درصد روزانه مردم کمتر از یک دلار است ؟
– تحلیل شما از چنین رویدادی چیست؟ به نظر میرسد که در این خیزش خود رژیم بیشترین مقدار تخریب را دامن زده و بانکها را آتش زده – آیا آتش زدن بانکها برای یافتن بهانه ای برای بحران اقتصادی شان نیست ؟
– برنامه عمل حزب چپ برای ایجاد بلوک چپ مصوب کنگره اش چیست؟ آیا هم اکنون بهترین زمان برای بازتاب اقدامات عملی در این زمینه نیست؟