“محسن عبداله زاده” از مدیران خانه طلاب جوان اعلام کرد؛ “با فرارسیدن ماه محرم روحانیون برای روضهخوانی و عزاداری به بیمارستانها خواهند رفت.”
ایشان به همکاری با سازمان تبلیغات اسلامی اشاره کرد و گفت: “با توجه به فرارسیدن ماه محرم جمعی از گروههای جهادی فضای بیمارستانها و همچنین بخش بیماران کرونائی را برای ایام عزاداری آماده خواهند کرد و به همین منظور قرار است، که تعدادی از هیاتهای مذهبی بخشهایی از بیمارستانها را با سیاهپوش سازی به مراسم روضهخوانی و عزاداری اختصاص دهند.
برگزاری مراسم عزاداری و روضهخوانی در بیمارستانها، نه تنها در سیر درمانی بیماران موثر نیست بلکه آسایش و آرامش بیماران را نیز مختل میکنند و بر دردها و آلام آنان میافزاید. اما حاکمیت همواره تلاش میکند تا با اقدامات گوناگون افکار و عقاید خود را به مردم تحمیل کند، در همین راستا یکی از اقداماتی که رژیم سعی میکند که هر سال آن را با عظمت و سروصدای بیشتر برگزار کند مراسم عزاداری ایام محرم است. چنانکه شخص خمینی هم در اول انقلاب اعلام کرد که “مراسم محرم، روضهخوانی و گریهها ست که اسلام را زنده نگه می دارد.”
اما به علت فروریزی اعتقادات مذهبی مردم که بیشتر ناشی از عملکرد رژیم است در روزهای عزاداری وابستگان به طبقه متوسط جامعه به مسافرت میروند، بطوریکه در این روزها راهبندانهای طولانی در جادههای کشور بوجود میآید. و برخی از جوانان نیز در این روزها به کوهنوردی میروند و بههمین مناسبت امسال در ایام عزاداری برای ممانعت از کوهنوردی، صعود به قله های مرتفع را ممنوع اعلام کردهاند و حضور بعضی از جوانان در مراسم محرم، نه با انگیزههای مذهبی بلکه بیشتر بخاطر تفریح و دیدار دوستان و شب نشینی در حسینیهها است.
در شرایطی که وضعیت بهداشت و درمان با مشکلات فراوانی روبرو ست و در تمام عرصهها با کمبودها و نارسائیها روبرو ست، اختصاص بودجه برای روضهخوانی و عزاداری در بیمارستانها، که بخش زیادی از آن نصیب روضهخوانان و مداحان می شود، در حالیکه بیماری کرونا در کشور بیداد می کند، برگزاری این مراسم ناشی از استیصال رژیم در جذب مردم و اهمیت ندادن به سلامتی و بهداشت مردم است.
در سراسر کشور ۹۸۱ بیمارستان و ۱۳۰۰۰۰ تخت وجود دارد که از استانداردهای جهانی بسیار پایین تر است.
در استانداردهای جهانی در ازای هر ۶ تخت یک پرستار وجود دارد، در حالیکه در ایران به ازای ۱۲ تخت یک پرستار خدمت می کنند. که بخش زیادی از آنان هم بصورت پیمانی کار می کنند، به علت پایین بودن حقوق پرستاران بیش از ۳ هزار از پرستاران کشور را ترک کرده و به کشورهای امارات، اروپا٬ امریکا، استرالیا یا کانادا مهاجرت کردهاند.
آمار پزشکان نیز به نسبت جمعیت از سوریه و قرقیزستان و مغولستان پایینتر است.
وضعیت دارو نیز بسیار فاجعه بار است. باند های مافیائی در وارد کردن و پخش دارو نقش فعال دارند و خانوادههای بیماران برای تهیه دارو برای بیماریهای خاص باید روزها در خیابان ناصر خسرو در جستجوی دارو باشند و آن را با چندین برابر قیمت تهیه کنند.
در چنین شرایطی که سامانه بهداری کشور به نوسازی بیمارستانها، ایجاد بیمارستانهای جدید، سامان بخشیدن به وضعیت دارو، خارج کردن آن از دست باندهای مافیائی، تربیت پزشک و پرستار و دیگر کادرهای درمانی و افزایش حقوق پرستاران، تعیین بودجه برای روضه خوانی در بیمارستانها اقدامی بیهوده است.
که افزون بر آن آسایش و آرامش بیماران را بهم می ریزد و مانع از انجام وظیفه و مسئولیت کادردرمانی میشود.
کادردرمانی بیمارستانها در این مدت شیوع بیماری کرونا فداکارانه در سنگر مسئولیت خود ایستادهاند، شبانه روز به یاری هموطنان بیمار خود شتافتند، حتی هفتهها و ماهها بیمارستان را ترک نکردند.
صدها نفر از پزشکان و پرستاران بر اثر ابتلا به بیماری کرونا جان خود را در راه وظیفه انسانی از دست دادند و دریغ از تقدیر از فداکاری آنان و بزرگداشت یاد درگذشتگان .
یداله بلدی