ابتدا در این گفتگو با گزارشی از کمپ موریا در یونان توسط “مهرزاد” پناهجوی افغان ارائه گردید.
“مهرزاد” مدت یکسال است همراه همسر و بچههایش در این کمپ زندگی میکند. او میگوید: کمپ موریا جهنمی به تمام معنا بود.
اراذل اوباش در این کمپ جلو چشم پلیس یونان حکمرانی میکردند. هیچ پناهجویی توان مقابله با آنها را نداشت.
“مهرزاد” در ادامه گفت: کمپ موریا فاقد امکانات بهداشتی، رفاهی، آسایشی و امنیتی بود.
او میگوید: فاشیستها کمپ را آتش زدند و ۱۳۰۰۰ نفر آواره شدند.
کشور یونان و اتحادیه اروپا هیچ توجهی به شرایط بحرانی پناهجویان بیپناه ندارند.
“مهرزاد” با ارسال تصویر کمپ جدید که فاقد آب، برق و مکانهای بهداشتی و تامین ما احتیاج عمومی است نشان داد که؛ شرایط پناهجویان در کمپ جدید به مراتب بدتر از کمپ سوخته خواهد بود.
شرکت کنندهی دیگر این برنامه “فرشید” پناهنده در سوئد گفت: مسئله پناهندگی به یک مسئله سیاسی تبدیل شده است. کشورهای اروپایی و احزاب بعنوان اهرم فشار علیه یکدیگر از آن استفاده میکنند.
ایشان گفتند: کشورهای اروپایی با سخت کردن پروسه پناهندگی میخواهند از ورود پناهجویان به کشورهایشان جلوگیری کنند.
فرشید گفت: عدم وجود ان جی او های مردم نهاد و حمایت دولتی باعث شده است که واقعا پناهجو بیپناه باشد.
در ادامه این گفتگو “عمر مینایی” گفت: پناهجویی و فرار معلول شرایط جنگ، خشونت حکومتهای استبدادی است.
ایشان گفتند: راه نجات از این شرایط تحمل ناپذیر و غیرانسانی اتحاد، همبستگی و متشکل شدن است. مردم آسیب دیده و آسیب پذیر باید در هر شرایط برای تعیین سرنوشت خود نهادها و تشکلات خود ساخته را به وجود آورند.