“عمر مینایی” گفت: گروه‌ها و جریانات خارج از کشور صدای مطالبات درون جامعه را نمی‌شنوند، آن‌ها به دنبال منافع و مطرح شدن خود هستند.
اتحاد و همبستگی باید حول کدام محورها باشد، مطالبات درون جنبش‌های اجتماعی در داخل ایران یا ایده‌آل‌هایی که در ذهن خود پرورانده‌ایم و درست کرده‌ایم؟
ایشان در ادامه گفتند: اتحاد برای گذر از جمهوری اسلامی بر اساس منافع شکل می‌گیرد، آنان که معتقد به جنبش اجتماعی برای تغییر از پایین و حاکمیت مردم هستند می‌توانند با کمک برای تقویت و سازماندهی این جنبش‌های پیشرو در داخل ایران زمینه اتحاد و همبستگی را حول مطالبات آزادی‌خواهی و عدالت‌طلبی فراهم کنند.
در خاتمه گفتند: تغییر و تحول فکری برای رقم زدن سرنوشت مردم به دست خود به وجود آمده است.
اسفندیار منفردزاده: صحبت از نقد بود که باید گذشته را نقد کرد، این بسیار خوب است مشروط بر اینکه من از خودم نقد بکنم، اگر من از دیگری نقد بکنم یعنی تفرقه افکنی کرده‌ام چون سود ندارد.
آقای “منفردزاده” همچنین گفتند: بعد از گذار از این رژیم اگر کسی جرمی مرتکب شده است باید او را به یک دادگاه صالحه سپرد تا در موردش با انصاف قضاوت شود.
آقای “منفرد زاده” در مورد صحبت‌های “عمر مینایی” گفتند؛ ایشان در مورد اتحاد عمل گفتند که باید دموکرات و آزادی‌خواه باشند و عنوان‌های مثبت دیگر را نام بردند.
شما با چه ابزاری من را برای این ایرادها ارزیابی می‌کنید؟ آیا قبول دارید که انسان‌ها قابل تغییر هستند؟ اگر آدم‌ها قابل تغییر نیستند پس چرا برای تغییر مردم مبارزه می‌کنند؟
مهم این است تشکلی که بتواند این نظام را از جا بکند و نظم نوینی برقرار کند، وجود ندارد.با چند صد و چند هزار نفر نمی‌توان تغییر به وجود آورد.
آقای “منفردزاده” در مورد انقلاب ۵۷ گفتند: این انقلاب ربوده نشده بلکه از بیخ و بن اسلامی بود. چون در نظام پیشین تنها حزب آزاد، حزب الله بود، هرچند نامش حزب الله نبود.
ایشان لازمه گذار از جمهوری اسلامی را پیوستن همه اندیشه‌ها در کنار هم دانستند. در این شورا نباید هیچ کس حذف شود.
سپس در ادامه “رضا بدیعی” اظهار داشتند: تفاوت گذار با دیگر شبکه‌ها این است که گذار یک سامانه ارتباطی است.
همچنین گفت: دوران رهبری فردی گذشته است. دموکراسی با کودتا بدست نمی‌آید. عده‌ای از ایرانیان از شدت تنفر از جمهوری اسلامی به ترامپ آویزان شده‌اند. اینکه دشمن من دوست من است، یک وهم خیالی بیش نیست.
ایشان گفتند: نقدی که لازم است به گذشته خودم و کل چپ داشته باشم این است که ما توجه کافی به دموکراسی، حقوق بشر و حق شهروندی نداشته‌ایم.
“رضا بدیعی” در مورد اتحاد گفت: همکاری در رابطه با کسانی است که هدف مشترک دارند، و این هدف استقرار نظام دموکراتیک در ایران است.
سپس “عمر مینایی” در جواب آقای “منفردزاده” گفتند: در سپهر سیاسی ایران دو حرکت وجود دارد؛ یکی برای حاکم شدن مردم بر سرنوشت خویش و دیگری حاکم شدن بر سرنوشت مردم، انسان‌ها بر اساس منافع دور هم جمع و متحد می‌شوند.