جمعه ۱۲ دی ۱۳۹۹ برابر با اول ژانویه ۲۰۲۱
برخی از سوالات مطرح شده در جلسه‌ی پرسش و پاسخ به این شرح بود:
هنر و سنتور تا چه حد توانسته است رنج‌ها و زخم‌های شما را تسکین و التیام بخشد؟
هنر اصیل ایرانی را در کجای نظام معنایی اندیشه‌ی یک چپ گرا قرار می‌دهید؟
موسیقی اصیل ایرانی چه معنا و مصداقی برای یک چپ گرا دارد؟
با توجه با مطالبی که فرمودید و اینکه موسیقی و موسیقی ایرانی بازتاب احساس و اندیشه انسانی است، ضدیت با آن از سمت حاکمان مخالف مردم تا چه حد در ایجاد نارضایتی موثر است و بنظر شما چرا دست به اینکار می‌‌زنند؟
تفاوت موسیقی شرق و غرب در چیست و چرا موسیقی شرق از جایگاه و اقبال کمتری نسبت به موسیقی غرب در بین طرفداران موسیقی دارد، در حالیکه آغاز تمدن‌ها از شرق بوده‌است و طبیعتا موسیقی شرق نیز از قدمت طولانی تری نسبت به موسیقی غرب دارد؟
در صحبت قبلی خودتان در یک پاسخ گفتید گه چپ‌ها باید از امکانات ممکنه استفاده کنند. لطفا توضیح دهید چپ‌ها چگونه می‌توانند به موضوع موسیقی یا هنر بیشتر توجه نشان دهند تا بلکه از این طریق این پیوندها میان فعالین عرصه‌های مدنی و اجتماعی بوجود آید و سمتگیری‌ها برای استفاده از امکانات فراهم شود؟
تا چه حد هنرمندان و احزاب چپ با هم در پروژه‌ی تحول‌خواهی رابطه‌ی ارگانیک دارند؟
اگر هم نقصی به این مناسبات دو سویه بین هنرمند و احزاب چپ است عامل اصلی را کدام می‌دانید و راهکار پیشنهادی‌تان برای توسعه‌ی مناسبات بین هنرمندان و چپ گرایان را در چه می‌دانید؟
این جلسات هفتگی در کانال و گروه‌های متعدد برگزار می‌شود از جمله گروه “به یاد رفیق رئیس دانا و برای اتحاد عدالت‌خواهان.”
در ادامه فایل‌های صوتی این پرسش و پاسخ تلگرامی آمده‌است. (این فایل‌ها را می‌توانید در شبکه‌های اجتماعی سامانه گذار نیز دنبال کنید.)