یدی بلدی:
در تمام مبارزات سیاسی در سالهای اخیر، طبقه کارگر، کانونهای معلمان ، دانشجویان و دیگر کانونهای صنفی و اقشار و حتی در اعتراصات به وضع وخیم معیشتی و گرانی یکی از اصلیترین و فراگیر ترین شعارها بهویژه دریک ماه اخیر شعار (زندانی سیاسی آزاد باید گردد) است، رژیمهای خودکامه که هیچگونه مخالفت و اعتراضی را برنمیتابند و همواره هرگونه حرکت اعتراضی و دادخواهی را سرکوب میکنند، هنگامیکه احساس کنند که احتمال بروز حرکات اعتراضی و دادخواهی کارگران و دیگر اقشار وجود دارد، قبل از آغاز حرکت، اقدام بهدستگیری رهبران و سازماندهندگان میکنند زیرا به نقش و تاثیر آنان در میان کارگران و یا دیگر نهادها آگاهی دارند، چنانکه هم اکنون نیز سخنگویان و سازماندهندگان کارگران ، معلمان و دانشجویان در اسارت رژیم هستند، فراگیر شدن شعار (زندانی سیاسی آزاد باید گردد) از سوی مردم به سه دلیل است اول اینکه محکوم کردن رژِیم سرکوبگر در دستگیری دادخواهان دوم اینکه جای کارگر و معلم این دو نیروی خدمتگذار و سازنده جامعه در زندان نیست و سوم به دلیل اینکه به نقش و تاثیر و توانمندی دستگیر شدگان در امر سازماندهی آگاهند اکنون بیش از ۱۵۰ معلم که نقش رهبری و سازماندهی اعتزاضات و اعتصابات حق طلبانه و دادخواهانه را داشتند زندانی هستند و چند نفر از کارگران نیز در اسارت رژیم میباشند.
معلمانی که هم اکنون حکم زندان آنان تایید شده عبارتند هاشم خواستار ۱۳ سال ” تصویر هاشم خواستار درحالیکه پاهایش را با زنجیر به تخت بیمارستان بسته بودند، نشانگر فرومایگی رژیمیاست که سعید طوسی را از جنایاتی که به شاگرادان خود روا داشته تبرئه میکند ” زینب همرنگ ۵ سال، زهرا محمدی ۱۰ سال ، محمود باقری ۵ سال، محمود بهشتی لنگرودی ۵ سال، رسوا بداقی ۷ سال علی اکبر باغانی نیز به تبعید محکوم شدهاست، در مرداد سال ۵۸ هرمز گرجی بیانی بنیانگذار کانون معلمان کرمانشاه اعدام گردید وعلی فدائی عضو کانون معلمان کرمان نیز درسال ۵۸ بدستور فهیم کرمانی رئیس دادگاه ترور گردید قتل هردو معلم بهعلت هراس رژیم ازمحبوبیت و سازماندهی این معلمانی بود که سابقه زندان داشتند.
تاریخ مبارزات سیاسی میهن مان همواره نشانگر تاثیر و نقش زندانیان سیاسی آزاد شده درفعالیتهای سیاسی بوده است، درشهریور ۱۳۲۰ که زندانیان مشهور به ۵۳ نفر از زندان آزادشدند، بیشترین نقش را درتشکیل بزرگترین وتاثیر گذارترین حزب سیاسی ایران دردهه ۲۰ واوایل دهه ۳۰ یعنی حزب توده ایران ایفا کردند.
رژیم شاه نیزدر سال ۱۳۵۴ از آزادی زندانیانی که موعد زندان آنها بسر آمده بود، خودداری میکرد زیرا از تاثیر گذاری وسازماندهی آنان در تخولات جامعه آگاه بود.
نقش زندانیان آزادشده درتحولات سیاسی منجر به انقلاب اسلامی را در آزادی ۶۶ نفر از زندانیان دربهمن ماه ۱۳۵۵ بهوضوح میتوان مشاهده کرد که نمونه بسیار مهم و آموزنده ایاست زیرا نقش بسیار زیادی در ایجاد جمهوری اسلامی داشت، با اوج گیری تظاهرات ضدسلطنتی بخشهایی از مقامات امنیتی درهمکاری وتبانی با سرویسهای امنیتی امریکا وانگلستان برسر آزادی زندانیان وابسته به حزب موتلفه اسلامی بهتوافق رسیدند، در بهمن ۵۵ در یک کارزار تبلیفاتی ورسانه ای ۶۶ نفر از زندانیانی را که ابراز ندامت کرده بودند، دریک شوی تلویزیونی درمعرض دید افکار عمومی قرار دادند درمیان این ۶۶ نفر ۴ چهره شاخص حزب موتلفه اسلامی دیده میشدند. دونفر روحانی کروبی وانواری که درحوزههای تحصیلی ملایان از شهرت برخوردار بودند و دو نفر دیگر از تجار متنفذ و ثروتمند بازار حاج عراقی وعسکر اولادی بودند. این چهار نفر در ارتباط با حزب موتلفه دستگیر شده بوند، سرویسهای امنیتی غرب وساواک که از نفوذ حوزه وبازار و پیوند این دو جریان آگاه بودند و تداوم رژیم شاه را ناممکن میدانستند، برای حفظ نظام سرمایه داری بهتوافق رسیدند واتلاش کردند بهتدریج افکار عمومی را برای رهبری این دوجریان یعنی ملایان وبازاریان آماده کنند. زیرا این دو نیروی متنفذ را حافظ نظام سرمایه داری تلقی میکردند واز ماهها قبل از بهمن ۵۵ اعضای زندانی موتلفه را به اوین منتقل گردند اینکه در این چند ماه در اوین چه گذشت وچه ملاقاتهایی انجام گرفته هنوز نا مشخص است ،چهره مزموز موتلفه اسداله بادامچیان وجلاد بعدی لاجوردی از اعضای موتلفه که موعد زندانیشان بهاتمام نرسیده بود، در سال ۵۶ آزاد شدند، برخلاف سازمانهای چپگرا ومجاهدین که هیچگونه امکانی برای تبلیغ دیدکاههای خود وپیوند با توده های مردم نداشتند حزب موتلفه با آزادی این ۶ نفر واحتمالا اعضا وهوادران دیگر، حوزه و بازار را به پایگاه تبلیغاتی خود تبدیل کرده و زمینه را برای رهبری خمینی آماده کردند، تنها حوزهها وبازار پایگاه موتلفه نبود دهها مدرسه که در جنوب شهر و محلات سنتی تهران ایجاد کرده بودند و هزاران مسجد و صدها حسینیه وهیاتهای برگزار کننده مراسم عاشورا و قرائت قران نیز پایگاه این دو جریان بودند ، در آستانه انقلاب ، موتلفه از این امکانات وسیع خود برای بسیج تودههای مذهبی و حاشیه نشین شهری سود برد وبا حمایت رسانه “بی بی سی ” لشکر حزب اله را برای خدمت به خمینی آماده کرد ومسیر انقلاب ضد استبدادی را یه سلطه ملایان تغییر مسیر داد.
درحین تظاهرات سالهای ۵۶ و۵۷ یکی از مهمترین شعارهای مردم ” زندانی سیاسی آزاد باید گردد ” بود. در روز سوم آبان ۵۷ که یکهزار زندانی سیاسی که با دستان توانای مردم آزاد شده ومردم فرزندان خودرا درآغوش گرفتند، استقبال پرشور مردم در برابر زندانها شب با شکوهی را در تاریخ مبارزات سیاسی ایران آفرید. زندانیان آزاد شده که در میان مردم از محبوبیت برخوردار بوند، درمدت کوتاهی دهها هزار نیروی جوان و بالنده را سازماندهی کردند، پرویز ثابتی که از توان سازماندهی زندانیان آزادشده هراس داشت، طرح دستگیری عده ای از زندانیان آزاد شده را ارائه داد اما سیر شتابان انقلاب فرصت عملی شدن این طرح را نداد.
رژیم جمهوری اسلامی که از محبوبیت ونفوذ زندانیان به ویژه درمیان نیروهای اگاه و بالنده جامعه میهراسید با دستگیری، تهدید و ربودن وحتی ترور تلاش میکرد ازتاثیرگذاری آنان در جامعه بکاهد. این اقدامات حتی قبل از انقلاب آغاز شده چنانکه مبارز اندیشمند زنده یاد شکراله پاک نژاد را پس از آزادی از زنذان به زادگاهش دزفول راه ندادند.
یکی دیگر از شیوههای پلید ورذیلانه رژیم تواب سازی است وبارها به زندانیان یاد آوری کرده است که نخواهیم گذاشت “قهرمان ” از زندان آزاد شوید تا مردم اعتمادشان به شما سلب شود .
در تظاهرات اخیر تمامی اقشار به اهمیت آزادی زندانیان پی برده اند. از اینرو همواره این شعار از اصلی ترین شعارها در تمام تظاهرات است. زیرا ضرورت و اهمیت زندانیان آزادشده در تقویت و امر سازماندهی را دریافته اند. در شرایط کنونی که حرکات اعتراصی روز بروز اوج میگیرد ازادی زندانیانی مانند نرگس محمدی ، نسرین ستوده ، هاشم خواستار، بهشتی لنگرودی ، زهرا محمدی ، کامران صمیمی ، مخمد نوریزاد وزینب جلالیان و دیگر زنذانیان مبارز تاثیر فوق العادهای بر جنبش آزادی خواهی و عدالت خواهی خواهد داشت.