المپیک 1968 که در مکزیکوسیتی برگزار گردید، همزمان با مبارزات سیاه پوستان و دیگر برابریخواهان امریکا علیه تبعیض نژادی بود.
کشته شدن مارتین لوتر کینگ رهبر مبارزات سیاه پوستان امریکا، که چندماه قبل از المپیک روی داده بود، این مبارزات را به اوج خود رسانید.
در این المپیک، هنگامی که قهرمانان سیاه پوست امریکائی بر سکوهای قهرمانی می‌ایستادند، در حین نواحتن سرود ملی امریکا یک دست خود را با دستکش سیاه به عنوان قدرت سیاه بلند می‌کردند و به نشانه ننگ تبعیض نژادی در جامعه امریکا سر خود را پایین می‌گرفتند.این ابتکار اعتراض آمیز ورزشکاران سیاه پوست با توجه به پخش مسابقات از رسانه‌ها، تأثیر زیادی در افکار عمومی جهان بر جای نهاد و نقش برجسته ای را در احقاق حقوق سیاه پوستان در امریکا در بر داشت.
روز 29 آبان مسابقات جام جهانی فوتبال، در واقع بزرگترین رویداد ورزشی جهان، در قطر آغاز می شوند. تیم فوتبال ایران یکی از 32 تیم شرکت کننده در این مسابقات خواهد بود. طبق برآورد کارشناسان حدود 3 میلیارد نفر در سراسر جهان این مسابقات را از طریق رسانه ها تماشا خواهند کرد.
فوتبالیستهای ما در این بزرگترین و پربیننده ترین آوردگاه جهان می توانند فریاد دادخواهی ملت مبارزما و فریاد رسای آزادیخواهی در افکار عمومی مردم جهان باشند.
خوشبختانه در این 50 روز گذشته عده ای از فوتبالیستها و دیگر ورزشکاران از مبارزات مردم ایران حمایت کرده اند و حماسه ها آفریده اند. الناز رکابی، دختر سنگ نورد ایرانی، در کره جنوبی هنگام سنگ نوردی حجاب از سر برگرفت، در مسابقات فوتبال ساحلی در امارات، اعضای تیم ایران از خواندن سرود جمهوری اسلامی سر باز زدند، همچنین تیم ملی واترپولو در تایلند نیز در حین پخش سرود جمهوری اسلامی در سرودخوانی همراهی نکردند.
دختر دلاور دیگری به نام نیلوفر مردانی در مسابقات بین المللی اسکیت در ترکیه نیز بر روی سکوی قهرمانی حجاب از سر برگرفت و برگ زرین دیگری بر افتخارات ورزشکاران مردمی افزود. در این مدت هم بعضی از فوتبالیستهای نامدار مانند علی کریمی، علی دائی، وریا غفوری، مهدوی کیا، آزمون، ماهینی پولادی وطارمی و کشتی گیرانی که دارای عناوین جهانی هستند، مانند برادران خادم و برادران گرایی نیز به حمایت از مبارزات مردم برخاستند.
اکنون تیم فوتبال ایران در برابر یک آزمایش بزرگ تاریخ ورزشی ایران قرار دارد. در این شرایط حساس و سرنوشت ساز میهن مان، فوتبالسیتهای ما باید در نظر داشته باشند که در برابر آزمایش بزرگی در برابر پیشگاه ملت ایران قرار گرفته اند.
شما، فوتبالیستها، باید به خاطر داشته باشید این جوانانی که اکنون در زندانها شکنجه و در خیابانها کشته می شوند، همان جوانانی هستند که شما در قلب شان جای دارید، از پیروزی تان اشک شوق می ریزند و از شکست تان افسرده می شوند. عکسهای شما زینت بخش اتاقهایشان است.
اکنون شما باید پاسخگوی این همه عشق وعلاقۀ مردم، به ویژه جوانان، باشید. اکنون صدهاهزار مبارز جان برکف در خیابانها و ملیونها مردم محروم و تحت ستم ایران در کردستان، بلوچستان، خوزستان، و در سراسر ایرا ن چشم به راه حمایت شما از مبارزات مردم ایران علیه استبداد در برابر میلیاردها مردم جهان هستند. دوران قهرمانی زود گذر است اما با مردم بودن نامی جاودانه همچون تختی را برای شما در تاریخ مبارزات آزادیخواهی ثبت خواهد کرد.
پله نامدارترین فوتبالیست برزیل است، اما سوکراتس بازیکن دهه 70 برزیل به علت ایجاد خانه ومدرسه برای کودکان خیابانی برزیل محبوبترین بازیکن برزیل است ودر قلب مردم جای دارد. امید است به خاطر داشته باشید ملیونها ایرانی شمارا پیک امید خود می دانند.
نویسنده: یداله بلدی