مروز از جلوی دفتر حزب کمونیست فرانسه رد میشدم و چشمم به گنبدی افتاد که سالن بزرگ اصلی این دفتر توسط اسکار نی میر طراحی شده .
نمیدانم‌چرا من رو به یاد این خاطره ازین انسان بزرگ انداخت که با شما به اشتراک میگذارم.
سالها پیش اسکار نی مِیِر ، آرشیتکت کمونیست برزیلی ، از پدران معماری مدرن که بیش از ششصد اثر شگفت آور از خودش به جای گذشته ، و سرآرشیتکت پایتخت جدید برزیل ، برازیلیا ، هم بود، در پاریس به مناسبت صد سالگیش مهمان رادیوی دولتی فرانس انتر شده بود.
بعد از کلی صحبت ستایش آمیز با این غول معماری، استفان پائولی ، مجری برنامه، بهش گفت : شما که این شاهکارها رو ساختی خودت خونه نداری و خونه دخترت زندگی میکنی؟ گفت : احتیاجی نداشتم و خونه دخترم بهشت من هست. ما کمونیستها اصولا علاقه ای به جمع آوری مال نداریم ! پائولی حیرت زده پرسید : شما هنوز خودتون رو کمونیست میدونید؟ بعد از فروپاشی بلوک شوروی و همه فجایعی که که افشا شده و اتفاق افتاده ؟ جواب رفیق ما شاهکار بود.
اسکار گفت: تاریخ به خط مستقیم جلو نمیره ، شکستها و پیروزی ها جزو تاریخ جنبش ما هست و من ذره ای تردید ندارم که جز با سوسیالیسم و خلع ید از سرمایه دارها بشریت روی آسایش را نخواهد دید.
اسکار نی میر ادامه داد : این عجیب نیست که چرا من کمونیست باقی مانده ام ! این عجیبه که چرا امثال شما که وقت فکر کردن دارین هنوز کمونیست نشدین ! مگه شما این کثافتی رو که سرمایه داری جلو چشم شما درست کرده نمی بینید؟ چطور اینهم بی عدالتی ، تمرکز اینهمه فقر در اکثریت مردم جهان و ثروت های باورنکردنی در یک اقلیت فوق العاده کوچک رو تحمل میکنید؟ به آمار بی خانمانها، نیمه گرسنه ها ، بی آب آشامیدنی ها و….در جهان نگاه کردین ؟ سطح زندگی مردم شوروی بهتر شده یا بدتر؟ و …..
رفیق اسکار ادامه داد : ما خیلی اشتباهات کرده ایم ، به نام کمونیسم خیلی جنایتها شده و…. اما اصل ایده برابری که در گوهر کمونیسم هست اون شعله ای هست که در صد سالگی ام در من شعله ور هست ! تاریخ تمام نشده….
یادش بخیر !
از فیسبوک بهروز فراهانی