امیرحسین لادن پژوهشگر، نویسنده و کنشگر سیاسى، در وبینار سراسری گذار از حاکمیت اسلامی به دموکراسی، در روز یکشنبه ۲۲ آپریل ۲۰۱۸ (۲ اردیبهشتماه ۱۳۹۷)، از مسئولیتها و وظایف اپوزیسونهای خارج از کشور گفت و در ادامه به پرسشهای یکی از حاضرین پاسخ داد.
به گزارش گذار (سامانه دموکراسی و داد)، وبینار سراسری گذار از حاکمیت اسلامی به دموکراسی، با موضوع راهکارهای میدانی برای گذار خشونت پرهیز از حکومت اسلامی به دموکراسی در جهت حمایت و شرکت فعال ایرانیان خارج از کشور از جنبش اعتراضی برای تغییرات بنیادی در حاکمیت سیاسی، با حضور جمعی از کنشگران مدنی، صاحبنظران و فعالان سیاسی در روز یکشنبه ۲۲ آپریل ۲۰۱۸ (۲ اردیبهشتماه ۱۳۹۷) برگزار شد.
در این نشست وبیناری شرکتکنندگان درباره پشتیبانی از جنبش آزادیخواهانه و عدالتجویانه و اقدام مشترک دیدگاهها و پیشنهادهای خود را مطرح کردند.
امیر حسین لادن، در ابتدای نشست وبیناری گذار، در ارتباط با اعتراضات اخیر هممیهنان گفت: «ما دو مسئولیت بر عهده داریم و باید اول از همه چهره واقعی حکومتی مذهبی را به نمایش بگذاریم چرا که طی ۴ دهه گذشته شاهد بودیم که خدا پیغمبر و مقدسات این آقایان در سه مطلب خلاصه شده “شکم، تنبان و کیسه” و اینها ارزش و حیثیت این گروه است.»
در بخشی از این نشست، امیرحسین لادنُ کنشگر سیاسی و نویسنده، افزود: «این حکومت، هیچ ارزشی برای ایران و ایرانی قائل نیست و میهن ما را با مشکلات بزرگی روبه رو کرده و اینکه نخست، «قانون» در رژیم فقاهتی چماقی است برای برقراری اطاعت یعنی مردم بایستی تسلیم باشند، دوم اینکه فساد گسترده و بی کفایتی دستاندرکاران اقتصاد کشور را ورشکسته کرده و فقر را سراسر کشور گسترش داده و سوم کمبود آب و فاجعه محیط زیست زندگی میلیونها ایرانی را دشوار و فلج کرده است.»
امیرحسین لادن از وظیفه اپوزیسیون خارج کشور نام برد که باید صدای معترضان ایرانیها را به دنیا برساند و از خواستههاشان پشتیبانی کند و شعله این اعتراضات را روشن نگهدارد.
همینطور این فعال سیاسی و نویسنده گفت: «برخی از افراد به دنبال یورش نظامی در ایران هستند اما آیا این افراد با تجربه یمن و سوریه بی اطلاعند، چرا که آماری از سازمان های معتبر داریم نشان میدهند، چه تعداد مردم در جنگ کشته شدهاند، حتی وزارت دفاع آمریکا اهداف زیادی (بیشتر از ۱۱۰۰۰ هدف) را برای نابودی در ایران مشخص کرده که تنها ۱۷ هدف آن مربوط به انرژی هستهای است و تمام پایگاه نظامی، تاسیسات رادار و …. جزو این اهداف هستند.»
در بخش دیگری از این نشست وبیناری «بابک» یکی از همراهان همیشگی گذار از حاکمیت اسلامی به دموکراسی این پرسش را طرح کرد: “برنامه و دست آوردهایی در مقابله با آنچه در طی این ۴۰ سال اتفاق افتاده کدامند؟”
امیرحسین لادن در پاسخ به این پرسش گفت: «در ارتباط با سخنان آقای بابک از ایران باید بگویم که اول از همه یک چیزی را باید ببینیم که آیا باور داریم که یکی از مشکلات این است که دهها سازمان و گروه و کنگره و مجلس و شورا با اهداف مختلف به وجود آمدهاند، ولی همه با انشعاب و شکست رو به رو شدهاند و این قضیه به صورت مستمر ادامه دارد و من فکر میکنم که ما اپوزیسیون خارج کشور درون نگری نکردهایم و نگاه نمیکنیم که چه مسائلی باعث شده که دهها سازمان و کنگره متلاشی شوند و من مشکل را بزرگتر از اینها میبینم چرا که ما زاییده فرهنگی دیکتاتوری هستیم که دست و پای ما را بسته و در پیله نگه داشته است.»
رضا بدیعی در انتهای این نشست وبیناری از رویکرد «امیرحسین لادن» در ارتباط با شرایط امروز که به چه نحوی است، پرسید. این فعال سیاسی، نویسنده و پژوهشگر، اینگونه پاسخ داد: «این پرسش اساسی و بسیار مهمی است و ما ابتدا باید با هم راجع به جایگزینی صحبت کنیم و به توافق برسیم و دوم اینکه آلترناتیو سازی بکنیم.»
امیرحسین لادن در سنین نوجوانى ایران را براى ادامه تحصیل ترک و پس از پایان تحصیلات متوسطه در آلمان و اتریش، تحصیلات عالیه خود را در رشته علوم سیاسى و در آمریکا ادامه داد و از دانشگاه شیکاگو فارغالتحصیل شد. وی همزمان با تحصیل، فعالیتهاى آزادیخواهانهى خود را با ایجاد نشریهى مدافعان آزادى در سال ١٩۶٨ ادامه داد.
بازگشت امیرحسین لادن به ایران مصادف با تشکیل حزب رستاخیز بود که دوران بسیار سختى براى فعالان سیاسى و روشنفکران بود. با این وجود وى در قالب جلسات، محافل مخفی، شب شعر، گروههاى کوهنوردى و همچنین کمک به گروههاى مبارز و تهیهى دارو و پشتیبانى از اعتصابات کارگرى فعالیت خود را ادامه داده تا ضمن همکارىهاى نزدیک و مخفى با جبههى ملى و شرکت فعال در جنبش آزادىخواهانه سال ١٣۵٧ و برپایى اعتصابات در هنگام حکومت نظامى ازهارى سرانجام در زمان تسلط اسلامیون افراطی بر حکومت، دستگیر و به زندان انتقال یافت و در خط مرگ (اعدامىها) قرار گرفت؛ ولى چون مدرک خاصى براى محکومیت وى نداشتند پس از چندى از زندان رها شد و به آمریکا عزیمت کرد.
این پژوهشگر، نویسنده و تلاشگر سیاسى در همین دوره یعنى سال ١٣٨١ براى پاسخ به این که “چرا جنبش آزادیخواهى و انقلاب مردم ما به انحراف رفت و ناکام شد؟” پژوهش همهجانبهاى را آغاز کرد. حاصل این حرکتهای جدید علاوه بر راهاندازى سازمان مدافعان آزادى و تشکیل جلسات و برگزارى سمینارها، کتابی است با عنوان «خداسالارى و درماندگى» که در ٢٠١۴ منتشر شد.
امیرحسین لادن داراى دهها مقاله در مورد مسایل سیاسى-اجتماعى و اقتصادى ایران است. او در سال ٢٠١٠، «اندیشکده آگاهى و شناخت» را براى توسعهى دانش و بینش بنیاد گذاشته و همچنان به فعالیت و روشنگرى در زمینه پالایش، پیرایش فرهنگ اجتماعى، استقرار دموکراسى و نظام حقوق بشرى ادامه میدهد.
گذار از حاکمیت اسلامی به دموکراسی با مدیریت رضا بدیعی، گفتمانی با شرکت و حضور تلاشگران دموکراسیخواه و مدافعان حقوق بشر است که در راستای بررسی راهکارهای گذار از حکومت اسلامی به دموکراسی، در دومین و چهارمین یکشنبه هر ماه به صورت اینترنتی برگزار میشود و جمعی از کنشگران سیاسی و مدنی و مدافعان حقوق بشر ایرانی ضمن تبادل نظر و همفکری، درباره هماهنگی کنشها و یافتن راهکارهای استقرار دموکراسی در ایران در این نشستها همراهی میکنند.
در ادامه فایل صوتی و تصویری مربوط به بخشهایی از سخنان امیرحسین لادن در جریان نشست وبیناری گذار در روز یکشنبه ۲۲ آپریل ۲۰۱۸ (۲ اردیبهشتماه ۱۳۹۷) آمده است.