علیرضا گلیپور، زندانی امنیتی محبوس در زندان اوین، دانشجوی مخابرات و کارمند وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، عضو بنیاد ملی نخبگان کشور و دانشجوی دکتری رشته مهندسی برق در آلمان، از مهر ماه ۱۳۹۱ به اتهام جاسوسی، در زندان اوین به سر می‌برد و در طول دوره محکومیت خود با بیماری های مختلفی مواجه شده و شرایط جسمی وی بسیار وخیم گزارش شده است.
به گزارش گذار، آزیتا قره‌بیگلو، وکیل علیرضا گلیپور زندانی امنیتی محبوس در زندان اوین، ١٩ خرداد ١٣٩٧ از اعتصاب داروی علیرضا گلیپور خبر داد و وضعیت موکل خود را بسیار وخیم توصیف کرد.
آزیتا قره‌بیگلو وکیل دادگستری در مورد آخرین وضعیت موکل خود به رادیو فرهنگ گوتنبرگ گفت: «موکل من سال ٩١ توسط وزارت اطلاعات بازداشت شد و بعد از ۴ سال بلاتکلیفی سال ٩۵ به ٣٩ سال و ۹ ماه حبس و ٧۴ ضربه شلاق محکوم شد که با اعمال ماده ١٣۴ قانون مجازات اسلامی محکومیت وی به ١۵ سال و سپس با تسلیم به رای به ١٢ سال حبس کاهش پیدا کرد و موکل من هیچ کدام از این دادگاه ها را مشروع ندانست و ۶ سال است که تحمل حبس کرده و در طول این مدت به بیماری های مختلف دچار شده است.»
وکیل این زندانی امنیتی گفت: «ایشان به مرخصی درمانی آمده بود که دوره درمان وی ناقص ماند و در حال حاضر وضعیت او بسیار وخیم است و پزشکی قانونی زیر نظر قوه قضائیه رسما اعلام کرده ایشان امکان تحمل حبس ندارند و باید سریعا آزاد شوند. اما این درخواست توسط دادستانی تهران نادیده گرفته شده است.»
در ادامه این گفت و شنود آزیتا قره‌بیگلو تاکید کرد موکل من به دلیل شکنجه هایی که به او کرده اند دچار بیماری صرع شده است و این بیماری به قدری حاد شده است که هر لحظه به دلیل کاهش ضربان قلب احتمال ایست قلبی برایش وجود دارد. وی افزود: «موکل من به جرم جاسوسی بازداشت شده است که البته سال ٨٨ هم سابقه بازداشت داشتند و سال ٨٩ هم در یزد بازداشت شده بود و با قید وثیقه آزاد شده بودند.»
وی در آخر گفت: «تمام راه ها را برای آزادی وی مسدود کرده اند و حتی اجازه ملاقات نمی دهند و تنها ضابطان پرونده هستند با آنها ارتباط داریم و ضابط پرونده موکل من، سپاه است و تنها کاری می توانیم اطلاع رسانی در مورد شرایط موکل من است چرا که ما ۴٠ روز است که پیگیر هستیم و مدام با درهای بسته مواجه می شویم.»
گفتنی است علیرضا گلیپور از امروز ١٩ خرداد ١٣٩٧ اعتصاب غذا و داروی خود را شروع کرده و گفته است: «وقتی نمی توانم غذا بخورم داروها هیچ تاثیری ندارند و این نظام واقعا مرگ تحمیلی را برای من تدارک دیده اند.»
«علیرضا گلیپور» زندانی امنیتی محبوس در زندان اوین، دانشجوی مخابرات و کارمند وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، عضو بنیاد ملی نخبگان کشور و دانشجوی دکتری رشته مهندسی برق در آلمان، از جمله زندانیانی است که دوران طولانی بازجویی و شکنجه در سلول‌های انفرادی داشته است و خانواده اش نیز تحت فشار و آزار قرار گرفته اند.
وی که دوره محکومیت خود را در زندان اوین سپری می کند، پیش تر از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، به اتهام “هواداری از سازمان مجاهدین خلق”به ۱۵ سال زندان، به اتهام “اجتماع و تبانی علیه نظام” به ۱۰ سال، به اتهام “خروج اطلاعات” به ۸ سال، “تبلیغ علیه نظام” و “تشویش اذهان عمومی” به ۷ سال و به اتهام “توهین به رهبری” به ۶ ماه زندان، و در مجموع به ۳۹ سال و نیم حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد”.
دادگاه این زندانی سیاسی، ۳۰ فروردین‌ماه ۱۳۹۵، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزارشده بود، که با اعمال ماده ١٣۴ قانون مجازات اسلامی محکومیت وی به ١۵ سال و سپس با تسلیم به رای به ١٢ سال حبس کاهش پیدا کرد.
«علیرضا گلیپور» در مهرماه ۱۳۹۱ در پی افشاگری در مورد چند تن از مسوولان حکومتی توسط وزارت اطلاعات بازداشت شد. این زندانی سیاسی٬ بیش از یک سال از زمان حبس خود را دربند ۲۰۹ زندان اوین گذراند که از این مدت ۸ ماه آن در انفرادی بوده است.
او از مهرماه ۱۳۹۱، به صورت بلاتکلیف در زندان نگهداری می شد و پس از افشای فساد های افراد حکومتی مانند «علوی» وزیر اطلاعات و دبیر حزب حامیان ولایت (که با سؤ استفاده از موقعیت خود با ارز دولتی به سو استفاده های مالی سرگرم بوده) و یا فساد «سرهنگ محرابی» رئیس کل پلیس امنیت استان تهران و یا افشای جنایات پلیس امنیت پایگاه چهارم مانند ضرب و شتم متهمین یا فعالیت های خلاف در منطقه خود؛ از سوی وزارت اطلاعات بازداشت و مدتها در سلول های انفرادی تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفته بود.
منابع: رادیو فرهنگ گوتنبرگ و کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی