برای ۱۲ تن از دراویش گنابادی محبوس در زندان تهران بزرگ طی حکمی تازه مجموعا ۵۷ سال حبس در دادگاه انقلاب به ریاست قاضیان صلواتی و احمدزاده صادر شد.
بنابر گزارش مجذوبان نور، احکام صادره به شرح زیر است:
ظفرعلی مقیمی: ۷ سال حبس تعزیری و ۲ سال تبعید به روستای زهک سیستان و بلوچستان
امیر آسترکی: ۷ سال حبس تعزیری
نادر بیرانوند: ۷ سال حبس تعزیری
عباس حاجتی: ۷ سال حبس تعزیری
مرتضی قادری: ۷ سال حبس تعزیری
سید مهدی فاطمی‌نسب: ۶ سال حبس تعزیری
رضا فراشی: ۶ سال حبس تعزیری
ماشاالله وفایی‌فرد: ۵ سال حبس تعزیری
غزنوی: ۲ سال حبس تعزیری
نبئی: ۱ سال حبس تعزیری
رضا حیدری: ۱ سال حبس تعزیری
یاسر سلیمانی: ۱ سال حبس تعزیری
گفتنی است در خبری دیگر، شکوفه یداللهی و سپیده مرادی، صبح امروز دوشنبه ۲۵ تیر۹۷ برای دومین بار از زندان قرچک به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب احضار شدند.
این دو زن درویش که پیش‌تر به دلیل غیرقانونی دانستن روند دادرسی و محرومیت از حق وکیل از حضور در جلسه محاکمه خودداری کرده بودند این بار نیز با بیان این که همچنان بر موضع خود ایستاده‌اند، دیگر بار از رفتن به دادگاه امتناع کردند.
خانم یداللهی و خانم مرادی یکم اسفند ۹۶ در جریان بازداشت و سرکوب گسترده درویشان گنابادی در خیابان گلستان هفتم تهران با اعمال خشونت شدید نیروهای امنیتی و لباس‌شخصی دستگیر و زندانی شده‌اند.
سپیده مرادی، شنبه ۲۳ تیرماه ۹۷ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به جلسه محاکمه احضار شد، ولی با بیان این که درویشان زندانی از حقوق محرز قانونی مانند حق وکیل محروم بوده‌اند از حضور در دادگاه خودداری کرد.
این درویش زن زندانی محبوس در زندان قرچک در جریان حادثه گلستان هفتم مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت و مانند زنان درویش زندانی دیگر در دوران بازجویی و حتی بازداشت در زندان قرچک از توهین، تحقیر و شکنجه بی‌نصیب نماند.
خانم خلیلی، مادر سپیده مرادی، ۲۱ تیرماه ۹۷ به دویچه‌وله می‌گوید از دخترش خواسته‌اند شکایت خود از مأموران زندان را پس بگیرد.
وی گفت: «با وجود پیگیری های فراوانی که به نهادهای دولتی کرده ایم هنوز هیچ کس به ما پاسخی نداده است و همچنان هیچ کدام از وکلا نتوانسته اند پرونده ها را مطالعه کنند.»
برخی منابع خبری گفته‌اند، “تعدادی از دراویش بازداشتی در طول مدت بازجویی و بازداشت، مورد شکنجه یا ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.” و یازده زن درویش زندانی در قرچک ۲۱ خرداد ۹۷ مورد ضرب و شتم شدید مأموران قرار گرفتند.
این منابع خبری به کمپین گفته‌اند “دراویش بازداشتی از ابتدای بازداشت، از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم بوده‌اند و دادگاه آنان بدون اجرای تشریفات قانونی و بهره‌مندی از حق وکیل و برخلاف قانون آئین دادرسی کیفری برگزار گردیده است.”
پیش تر نیز هشت تن از دراویش گنابادی محبوس در زندان تهران بزرگ مجموعا به ۳۴ سال حبس تعزیری، ۲۹۶ ضربه شلاق و ۶ سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شدند.
گفتنی است برای ۲۳ تن از دروایش گنابادی در دادگاه انقلاب تهران، مجموعاً ۱۱۹ سال حبس تعزیری و نفی بلد صادر شده‌است و دادگاه ۸ تن دیگر از دروایش بازداشتی حادثه گلستان هفتم خیابان پاسداران شنبه ۵ خرداد ۱۳۹۷ در دادگاه انقلاب تهران در حالی برگزار شد که هیچ کدام آنها اجازه داشتن وکیل نداشتند.
همچنین، ۴۰ تن از دراویش گنابادی، در شعب ۱۵ و ۲۶ به ریاست قاضی صلواتی و قاضی احمدزاده، با اتهام‌های امنیتی، به ۲ تا ۷ سال حبس تعزیری، شلاق و نفی بلد، محکوم شدند.
درگیری نیروهای امنیتی با دراویش از اواسط بهمن ۹۶ در مقابل منزل نورعلی تابنده، قطب دراویش صورت گرفت بود و پس از آن تحصن و تجمع دراویش گنابادی مقابل کلانتری ۱۰۲ در خیابان پاسداران در اعتراض به بازداشت نعمت‌الله ریاحی، یکی از دراویش با دخالت نیروهای امنیتی به خشونت و درگیری کشیده شد. در جریان این درگیری ها، صدها تن از دراویش معترض، بازداشت شدند یا مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
فشارها به دراویش در نظام جمهوری اسلامی عمدتا از شهر قم آغاز شد. قم مذهبی‌ترین شهر ایران است و با توجه به نزاع تاریخی صوفیه و اهل شریعت، فشار بر دراویش در این شهر سابقه طولانی دارد و به سال‌های قبل از انقلاب می‌رسد؛ اما در سال‌های اول دهه هشتاد خورشیدی با انتشار شماری از کتاب‌های ضدصوفی در قم که این سلسله را به ضدشیعی بودن متهم می‌کردند، رفته رفته جو سنگین‌تری علیه آنها شکل گرفت. تنش در مناسبات حکومت با دراویش نعمت‌اللهی با تخریب برخی از مکان‌های مذهبی‌شان و مخالفت حکومت با گردهمایی آنها به خصوص در قم وارد مرحله ای شد که یک دهه بعد در تهران به درگیری فیزیکی و خونریزی انجامید.
در سال‌های گذشته اخبار و گزارش‌های پرشماری از احضار، تهدید، بازداشت و در نهایت محاکمه و صدور احکام سنگین برای دراویش – به ویژه دراویش سلسله گنابادی- منتشر شده است.