زینب جلالیان تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد به همراه ۹ زن دیگر که به اتهام جرائم عادی در زندان خوی دوره محکومیت خود را سپری می‌کنند، دست به اعتصاب غذای اعتراضی زدند.
به گزارش گذار، زینب جلالیان زندانی سیاسی کُرد، به همراه ۹ زن دیگر که از همبندان او هستند از روز دوشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۷، در اعتراض به محرومیتشان از ملاقات‌های هفتگی و جلوگیری استفاده از امکانات اولیه زندان دست به اعتصاب غذا زدند.
گفتنی است، بنا به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر کردستان، چند روز پیش در پی بازرسی ماموران زندان از بند زنان، در اتاق این زندانیان یک دستگاه تلفن همراه توسط مأموران امنیتی زندان کشف و ضبط شد.
پس از آن مأمور حفاظت زندان با تشکیل پرونده‌ای برای زینب جلالیان و ۹ زندانی دیگر، چند مرتبه از آنان بازجویی کرد و یک‌شنبه ۷ مرداد، بعد از احضار مجدد این زندانیان به آنان گفته شد اگر صاحب تلفن همراه معرفی نگردد از همه حقوق اولیه خود مانند خرید میوه و خوراکی از فروشگاه زندان، کتابخانه،… و همچنین ملاقات هفتگی محروم خواهند شد.
پس از اعمال محرومیت‌های گفته شده از طرف مسئولان زندان، این ۱۰ زندانی در نامه‌ای خطاب به مسئولان زندان، اعتصاب غذای خود را اعلام کردند.
زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد که یازدهمین سال از دوران حبس خود را در زندان خوی سپری می‌کند در آذرماه ۱۳۹۳، بدون اطلاع قبلی به خانواده و وکیلش، به «زندان خوی» منتقل شد.
پیش از تبعید «زینب جلالیان» به «زندان خوی»، او ۷ سال را در «کانون اصلاح و تربیت زندان دیزل‌آباد کرمانشاه» که از زندان اصلی «دیزل آباد»، ۵ کیلومتر فاصله دارد به سر برد.
«زینب جلالیان» زندانی سیاسی کُرد، در سال ۱۳۶۱، در روستای «دیم قشلاقِ ماکو» از توابع استان «آذربایجان غربی» متولد شد و در سال ۱۳۸۶، در سن ۲۵ سالگی از سوی اداره اطلاعات در «کرمانشاه» دستگیر شد و پس از آن به «زندان سنندج» انتقال داده شد. او در نهایت در آذرماه ۱۳۸۸، به اتهام “محاربه از طریق عضویت در حزب پژاک” در دادگاهی چند دقیقه‌ای، غیرعلنی و بدون حضور وکیل به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام این زندانی سیاسی که بعدها در «دیوان عالی کشور» نیز تایید و به او ابلاغ شد، در نهایت با توجه به درخواست‌های مکرر «محمد شریف» وکیل این زندانی سیاسی، عقیدتی از مقامات عالی کشور برای نقض این حکم، در آبان‌ماه سال ۹۰ با «عفو رهبری»به حبس ابد کاهش یافت.
این زندانی سیاسی از زمان بازداشت تاکنون حتی یک روز هم مرخصی نداشته‌است. این زندانی زن به بیماری “ناخونک چشم” مبتلا است که نیاز به درمان و رسیدگی دارد. براساس گزارش نهادهای حقوق بشری به دلیل عدم رسیدگی به وضعیت این زندانی، هر دو چشم خانم جلالیان قابلیت دیدن دور را از دست داده‌اند. ”زینب جلالیان طی یک محاکمه غیرمنصفانه به حبس ابد محکوم شده و پس از بازداشت و در روند دادرسی بارها به شدت شکنجه شده است. کوبیدن سر به دیوار به نحوی که موجب شکستگی پیشانی و تورم چشم‌ها شد، زدن کابل به کف پا، بازجویی با چشم‌بند و دست‌بند و پابند، در حالی که دست‌ها و پاهای وی به هم زنجیر شده بود و تهدید به تجاوز بخشی از این شکنجه‌ها است.”
آخرین خبرها مربوط به این زندانی حاکی از آن است “چشم دیگر زینب جلالیان روزبه‌روز کم‌سوتر شده و بینایی خود را از دست داده و این زندانی سیاسی در حال حاضر از ناحیه هر دو چشم به شدت دچار آسیب شده است.