نیلوفر حکیمی از شهروندان بهایی ساکن شیراز، روز جاری از سوی ماموران اداره اطلاعات این شهر بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
نیلوفر حکیمی از شهروندان بهایی ساکن شیراز، شنبه ۱۴ مهر ۱۳۹۷، توسط ماموران اداره اطلاعات سپاه در این شهر بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. از سوی دیگر، مهدی حاجتی، عضو شورای شهر شیراز که به دلیل حمایت از دو تن از شهروندان بهایی بازداشتی، عصر روز پنجشنبه ۵ مهر ۱۳۹۷، طی حکمی از سوی دادگاه عمومی و انقلاب شیراز، بازداشت شدهبود، کماکان در بازداشت بسر میبرد.
یک منبع مطلع در خصوص بازداشت نیلوفر حکیمی به کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، گفت: «نیروهای امنیتی سپاه، خانم حکیمی را در رابطه با بازداشتیهای اخیر در شیراز (نوید بازماندگان و نورا پورمرادیان) بازداشت کردند و منزلشان را تفتیش و تلفنهای همراه اعضای خانواده، کامپیوتر، لپتاب و کتب مرتبط با بهاییان را ضبط کردند.»
این منبع در ادامه گفت: «از محل نگهداری این شهروند بهایی اطلاعی نداریم، اما ممکن است مانند سایر شهروندان بهایی بازداشت شده به بازداشتگاه وزارت اطلاعات (پلاک ۱۰۰ ) منتقل شدهباشد.»
از سوی دیگر، از وضعیت مهدی حاجتی، عضو شورای شهر شیراز که به دلیل حمایت از دو تن از شهروندان بهایی بازداشتی، عصر روز پنجشنبه ۵ مهر ۱۳۹۷، طی حکمی از سوی دادگاه عمومی و انقلاب شیراز، بازداشت شدهبود، اطلاعی در دست نیست و این عضو شورای شهر کماکان در بازداشت بسر میبرد.
مهدی حاجتی در توییتر نوشته بود: «ده روز گذشته را به هر دری زده ام تا دو دوست بهایی بازداشت شده آزاد گردند و به نتیجه نرسیده ام.»
مهدی حاجتی متولد ۱۳۵۸ از فعالان سیاسی اصلاح طلب، نایب رئیس کمیسیون عمران، حمل و نقل و ترافیک و عضو کمیسیون حقوق شهروندی دوره پنجم شورای شهر شیراز است.
قاسم مقیمی، عضو هیات رئیسه شورای اسلامی شهر شیراز، شامگاه پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا در مورد خبر بازداشت مهدی حاجتی، گفته بود: «بازداشت این عضو شورای شهر به دنبال اظهارنظر در حمایت از این افراد (شهروندان بهایی شیراز) که اخیرا بازداشت شدهاند، صورت گرفته است.»
گفتنی است، پس از بازداشت مهدی حاجتی، مجمع نمایندگان استان فارس در نامه ای خطاب به مسئولان و مقامات جمهوری اسلامی، خواستار برخورد با این عضو جوان شورای شهر شیراز شدند.
نوید بازماندگان و همسرش بهاره قادری، الهه سمیع زاده، احسان محبوب راه وفا، نورا پورمرادیان و سودابه حقیقت، نام شش شهروند بهایی است که ۲۴ و ۲۵ شهریور در شیراز توسط وزارت اطلاعات بازداشتشدند. گزارش هایی هم از بازداشت شهروندان در اصفهان منتشر شده است.
لازم به ذکر است جمعه ۲۶ مردادماه سال جاری نیز شش تن دیگر از شهروندان بهایی شیراز توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بودند.
کوروش روحانی، نگار میثاقیان، محبوب حبیبی، درنا اسماعیلی، پژمان شهریاری، هومن اسماعیلی شش شهروند بهایی ساکن شیراز توسط ماموران امنیتی اداره اطلاعات بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات (پلاک ۱۰۰ ) منتقل شدند. گفته شده نگار میثاقیان، هومن اسماعیلی و درنا اسماعیلی پس از ساعاتی بازجویی به صورت موقت آزاد شدند، اما تا لحظه تنظیم این گزارش از سایر افراد بازداشتی اطلاعی در دست نیست.
این شهروندان بهایی، جزو ۲۴شهروند بهایی بودند که ۲۶ مردادماه در حین برگزاری یک مراسم مذهبی در باغی در شیراز متعلق به کوروش روحانی بازداشت شدهبودند.
“پژمان شهریاری” و “محبوب حبیبی” که در حین برگزاری یک مراسم مذهبی در باغی در شیراز از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شدهبودند، یکشنبه ۸ مهر ۹۷ با قید وثیقه به صورت موقت آزاد شدند.
گفتنی است، منابع بهایی تا کنون از محرومیت دست کم ۵۰ دانشجوی بهایی در سال ۱۳۹۷ خبر داده و گفتهاند این تعداد در حال افزایش است. سیمین فهندژ روز ۲۶ شهریور به کمپین گفته بود: «محروم کردن دانشجویان بهایی زندگی و آینده شغلی آنان را به خطر میاندازد و علاوه بر آن، کلیت جامعه ایران را از بخشی از استعدادهایش محروم میکند.»
محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در حالی مدعی شد کسی برای مذهب بهاییت و یا اعتقاد نداشتن به خدا به زندان نمیرود که در حال حاضر بهاییان، نوکیشان مسیحی و کسانی که به دلیل اعتقاد شخصی مطلبی را بر خلاف اعتقادات اسلامی در فضای اجتماعی نوشتهاند بازداشت و به حکمهای سنگین محکوم شدهاند. علاوه بر اینکه بسیاری از بهاییان فقط به دلیل مذهبشان شغل خود را از دست دادهاند، محروم از تحصیل شدهاند، اموالشان مصادره شده و یا حتی کشته شدند. ادعاهای آقای ظریف خلاف آنچه در چهل سال اخیر صورت گرفته را نشان میدهد.
فعالان حقوق بهائیان معتقدند، شهروندان بهایی در ایران از آزادیهای مرتبط با باورهای دینی محروم هستند و بسیاری از شهروندان بهایی صرفا به دلیل اعتقاد به آئین بهایی از سوی نیرو های امنیتی بازداشت و زندانی میشوند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی، بهاییت را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمیشناسد، بهاییان ایران از حقوق اولیه ای چون حق تحصیل و کار و تشکیل آزادانه مراسم و اعیاد مذهبی محروماند، بازداشت و زندانی کردن بهاییان نیز در طول چهار دهه ادامه داشته است، تعدادی از رهبران و باورمندان به بهاییت نیز در سالهای ابتدایی استقرار جمهوری اسلامی، اعدام شده و اموال آنان مصادره شده است.