هاشم خواستار، فعال صنفی معلمان در مشهد “تحت‌الحفظ در یک بیمارستان روانی بستری شده‌است.”
صدیقه مالکی، همسر هاشم خواستار، می‌گوید: «اطلاعات سپاه بدون ارائه حکم، آقای خواستار را بازداشت و بدون هیچ توضیحی ایشان را امروز سه‌شنبه در بند بیماران ممنوع‌الملاقات بیمارستان روانپزشکی ابن سینا مشهد که مخصوص اختلالات و ناهنجاری‌های روانی است بستری کرده‌اند.»
محمد نوری‌زاد، فعال مدنی ساکن تهران در تایید این خبر گفته‌است که طی تماسی تلفنی با همسر این فعال صنفی از موضوع با خبر شده است.
آقای نوری‌زاد در تلگرام شخصی‌اش در تایید این خبر نوشته‌است:
“امروز، ساعت یک بامداد، و بار دیگر همین اکنون با همسر جناب مهندس هاشم خواستار تماس گرفتم. بار نخست، از شویش خبر نداشت. بار دوم گفت: دارم از بیمارستان ابن سینا می آیم. این بیمارستان برای بیماران روانی ست. و گفت: با پسرم از صبح رفتیم دادگاه انقلاب. اجازه ندادند برویم داخل. گفتند بروید بعد از ۱۱:۳۰ بیایید. وقتی برگشتیم داخل ماشین، از شماره خصوصی زنگ زدند و گفتند: نگران نباشید، همسرتان بعلت اختلالات روانی در بیمارستان بستری ست.
پرسیدم کدام بیمارستان؟ جواب ندادند. در مشهد یک بیمارستان روانی است به اسم ابن سینا. رفتیم آنجا و بعد از کلی داد و فریاد، معلوم شد در یکی از اتاق‌های آنجا تحت الحفظ است. نگذاشتند آقای خواستار را ببینیم.
از بانو خواستار پرسیدم: آیا اطلاعات سپاه شوهر شما را ربوده؟ گفت: بله، پرسیدم: اما چرا بیمارستان روانی؟گفت: آقای خواستار حتی یک قرص معمولی هم مصرف نمی کند چه برسد به این که روانی باشد! گفتم: از هیولاهای اطلاعات و سپاه، هر ناجوانمردی بر می آید.
سابقآ یکی از وکلا (که برای اطلاعات کار می کند)، به خانم خواستار گفته بود: اجازه بدهید خواستار را روانی اعلام کنیم تا آزاد شود!”
هاشم خواستار معلم بازنشسته و نماینده‌ی معلمان در کانون صنفی فرهنگیان مشهد است. او مدت‌هاست که از سوی دادگاه انقلاب مشهد با احکام مختلفی روبه‌رو می‌شود.
این فعال صنفی پیش‌از این در سال ۸۳ پس از هشت روز بازداشت در دادگاه انقلاب مشهد به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” به دو سال حبس محکوم شد که به سه سال حبس تعلیقی تبدیل شد.
هاشم خواستار در سال ۸۶ در دادگاه تخلفات اداری به کسر یک هشتم حقوق برای یک سال محکوم شد. سپس در سال ۸۸ در دادگاه انقلاب مشهد به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” به شش سال حبس محکوم و پس از اعتراض به رای صادره در در دادگاه تجدیدنظر این حکم به دوسال حبس تعزیری تقلیل پیدا کرد.
او بدون حتی یک روز مرخصی دوره دو ساله زندان را در وکیل‌آباد گذراند و به دلیل نوشتن نامه‌ای در مورد وضعیت زندان، ۴۵ روز دیگر نیز به صورت جریمه در زندان وکیل‌آباد سپری کرد.