امیرحسین لادن پژوهشگر، نویسنده و کنشگر سیاسى، در وبینار سراسری گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی روز یکشنبه ۲۸ اکتبر ۲۰۱۸ (۶ آبانماه ۱۳۹۷) شرکت کرد. در بخش نخست گفتههای خود پیرامون نقش عوامل خارجی و تجربه تاریخی در خصوص ارتباط با جنبش دموکراسی خواهی و گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی صحبت کرد.
این فعال سیاسی، در بخش دوم سخنان خود در نشست وبیناری گذار به پرسش برخی حاضرین پاسخ داد.
به گزارش گذار (سامانه دموکراسی و داد)، وبینار سراسری گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی، با موضوع راهکارهای میدانی برای گذار خشونت پرهیز از استبداد اسلامی به دموکراسی، در جهت حمایت و شرکت فعال ایرانیان خارج از کشور از جنبش اعتراضی برای تغییرات بنیادی در حاکمیت سیاسی، با حضور جمعی از کنشگران مدنی، صاحبنظران و فعالان سیاسی، شامگاه یکشنبه ۲۸ اکتبر ۲۰۱۸ (۶ آبانماه ۱۳۹۷) ساعت ۲۱:۳۰ به وقت ایران برگزار شد.
پرسشهای طرحشده از این کنشگر سیاسی به این شرح بود و در ادامه پاسخ و توضیح امیرحسین لادن آمده است.
در ابتدا رضا بدیعی کنشگر سیاسی این سوالات را طرح کرد:
“۱- آیا شما به گذار خشونت پرهیز از استبداد اسلامی به دموکراسی باور دارید؟
۲- خصوصیات اتحاد بزرگ ملی برای رسیدن به گذار چه چیزهایی می تواند باشد؟”
آقای لادن در خصوص این سوالات گفت: «صد در صد و بیشک که اگر ما باورمند به گذار به دموکراسی نباشیم باید به کمپ کسانی بپیوندیم که دنبال منافع خود هستند و باقی ایرانیها هم در کمال شجاعت و شعور به دنبال این هستند که کشور خود را نجات دهند، پس حتما به گذار به دموکراسی باور دارم و هر نوع دیکتاتوری را باید از آن گذار کنیم که الان خطر آن وجود دارد چرا که عدهای به دنبال این هستند که سلطنت را دوباره ایجاد کنند. اما ما آنرا ۲۵۰۰ سال با پوست و استخوان خود آن را لمس کردهایم، ما باید برویم به دنبال سیستمهایی که بتواند رها بخش بوده و برابری به وجود بیاورد و در مورد بخش دوم صحبتهای شما باید بگویم که من روی آگاهی و شناخت و دانش و بینش خیلی تاکید میکنم و مسئولیت خودمان را اساسی میدانم.»
این فعال سیاسی افزود: «این اتحاد باید بین انسانهای آگاه باشد و شهروندان مسئول باید با از خودگذشتگی در این راه گام بردارند و اگر کسانی هستند که در تلاش این هستند که به چیزی برسند و آن غیر از آزادی و استقلال و برابری باشد ما به آنها نیازی نداریم و تکلیف خود را در همان ابتدا روشن کنیم که بعدها به ما پشت پا نزنند و این همیشه آسان نیست و باید در حد توان خود تلاش کنیم و این کافی نیست که فقط بگوییم تفاوتها را کنار بگذاریم.»
در میان این نشست «بهمن بامداد» از حاضرین در نشست وبیناری، نیز جویای منابع و اسنادی شد که آقای لادن در بخش نخست گفتههای خود به آن پرداختهبود و بنا شد در برنامههای بعدی اسناد و منابع سرسپردگی رضا پهلوی به انگلستان را ارائه دهند.
علی سلیمی، یکی دیگر از شرکتکنندگان در برنامه وبیناری و از فعالان سیاسی ساکن ترکیه این پرسش را طرح کرد: “آیا ایران هم در جریان موافقتنامه سایکس-پیکو و تقسیم کشورهای خاورمیانه هم نقشی داشت؟ و آیا ایران هم شامل جریان موافقتنامه سایکس-پیکو میشد یا خیر؟!
و دوم اینکه برای سرنگونی حکومت قاجار و به سلطنت رساندن رضا شاه یک قحطی به وجود آمد که به صورت مصنوعی انگلستان به وجود آورد که خواهش می کنم توضیحاتی ارائه دهید.”
توضیح: «حدود ۱۰۰ سال پیش، در ۹ مه سال ۱۹۱۶ در میانه جنگ جهانی نخست، دو دیپلمات فرانسوی و بریتانیایی تصمیمی گرفتند که تاثیر آن هنوز هویداست. آنها برای کشورهای خاورمیانه مرز تعریف کردند.»
آقای لادن اینطور گفت: «در آن زمان امپراطوری عثمانی سقوط کرده بود و ایران در مورد سایک-پیکو نقشی نداشت و ایران در آن زمان به انگلستان تعلق داشت و انگلیس حاضر نبود ایران را با جایی تقسیم کند.
اما در مورد آن قحطی که انگلستان به صورت مصنوعی ایجاد کرد، شمار زیادی از ایرانیان آن زمان از بین رفتند و تمامی هستی آن زمان ایرانیان را انگلستان بیرون کشید و آن قحطی فاجعهای بسیار بزرگ بود و البته انگلیسیها این قضیه را دو بار برای هند به وجود آوردند.»
در ادامه این نشست و در پایان امیرحسین لادن به معرفی اندیشکده خود و همینطور حوزه فعالیت آن پرداخت و توضیحاتی را در مورد کتاب خداسالاری و درماندگی که به قلم خود ایشان نوشته شده است پرداخت.
آفای لادن گفت: «من زمانی که آن دوره از زندان قصر آزاد شدم این پرسش برای من ایجاد شد که چرا انقلاب به این زیبایی به این سادگی به نابودی کشانده شد و چند سال پژوهش و تحقیق کردم و دیدم این اولین بار نیست که این اتفاق افتاد و برای پاسخ به یک سری پرسشها آن کتاب را نوشتم که در آن به این موضوع پرداختم که چه عواملی باعث شده ما به این نقطه رسیدیم.
برای دانلود و مطالعه کتاب خداسالاری و درماندگی به قلم امیرحسین لادن به اینجا رجوع کنید.
آقای لادن در مورد اندیشکده گفت: «در زمانی که در ایران در مورد انتخابات ریاست جمهوری تقلب صورت گرفت و در ادامه آن تظاهرات شد، من به این صورت به آن نگاه کردم که چه باید کرد که این انرژی و این حرکات بینتیجه و بی ثمر نباشد و برای یافتن این پاسخ آن اندیشکده را به وجود آوردم و هدف نهایی آن این است که باید براندازی و جایگزینی کنیم، اما از آن مهمتر خودسازی و آگاهی است چرا که ما کاستیهای زیادی داریم که مانند پیله دور ما پیچیده شده و باید از آنها رها شویم و خود را دگرگون کنیم.»
امیرحسین لادن در سنین نوجوانى ایران را براى ادامه تحصیل ترک و پس از پایان تحصیلات متوسطه در آلمان و اتریش، تحصیلات عالیه خود را در رشته علوم سیاسى و در آمریکا ادامه داد و از دانشگاه شیکاگو فارغالتحصیل شد. وی همزمان با تحصیل، فعالیتهاى آزادیخواهانهى خود را با ایجاد نشریهى مدافعان آزادى در سال ١٩۶٨ ادامه داد.
بازگشت امیرحسین لادن به ایران مصادف با تشکیل حزب رستاخیز بود که دوران بسیار سختى براى فعالان سیاسى و روشنفکران بود. با این وجود وى در قالب جلسات، محافل مخفی، شب شعر، گروههاى کوهنوردى و همچنین کمک به گروههاى مبارز و تهیهى دارو و پشتیبانى از اعتصابات کارگرى فعالیت خود را ادامه داده تا ضمن همکارىهاى نزدیک و مخفى با جبههى ملى و شرکت فعال در جنبش آزادىخواهانه سال ١٣۵٧ و برپایى اعتصابات در هنگام حکومت نظامى ازهارى سرانجام در زمان تسلط اسلامیون افراطی بر حکومت، دستگیر و به زندان انتقال یافت و در خط مرگ (اعدامىها) قرار گرفت؛ ولى چون مدرک خاصى براى محکومیت وى نداشتند پس از چندى از زندان رها شد و به آمریکا عزیمت کرد.
این پژوهشگر، نویسنده و تلاشگر سیاسى در همین دوره یعنى سال ١٣٨١ براى پاسخ به این که “چرا جنبش آزادیخواهى و انقلاب مردم ما به انحراف رفت و ناکام شد؟” پژوهش همهجانبهاى را آغاز کرد. حاصل این حرکتهای جدید علاوه بر راهاندازى سازمان مدافعان آزادى و تشکیل جلسات و برگزارى سمینارها، کتابی است با عنوان «خداسالارى و درماندگى» که در ٢٠١۴ منتشر شد.
امیرحسین لادن داراى دهها مقاله در مورد مسایل سیاسى-اجتماعى و اقتصادى ایران است. او در سال ٢٠١٠، «اندیشکده آگاهى و شناخت» را براى توسعهى دانش و بینش بنیاد گذاشته و همچنان به فعالیت و روشنگرى در زمینه پالایش، پیرایش فرهنگ اجتماعى، استقرار دموکراسى و نظام حقوق بشرى ادامه میدهد.
گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی با مدیریت رضا بدیعی، گفتمانی با شرکت و حضور تلاشگران دموکراسیخواه و مدافعان حقوق بشر است که در راستای بررسی راهکارهای گذار از حکومت اسلامی به دموکراسی، در دومین و چهارمین یکشنبه هر ماه به صورت اینترنتی برگزار میشود و جمعی از کنشگران سیاسی و مدنی و مدافعان حقوق بشر ایرانی ضمن تبادل نظر و همفکری، درباره هماهنگی کنشها و یافتن راهکارهای استقرار دموکراسی در ایران در این نشستها همراهی میکنند. (برای شرکت در وبینار بعدی به بخش اطلاعیه مراجعه نموده یا اینجا را کلیک کنید.)
در ادامه فایل صوتی و تصویری مربوط به بخشهایی از سخنان امیرحسین لادن، در جریان نشست وبیناری گذار در روز یکشنبه ۲۸ اکتبر ۲۰۱۸ (۶ آبانماه ۱۳۹۷) آمده است. (ضمنا فایلهای مربوطه را از تلگرام و اینستاگرام گذار نیر دنبال کنید.) بخش نخست گفتههای امیرحسین لادن در این برنامه را از اینجا دنبال کنید.
