سیامک ستوده، محقق و نویسنده و رضا بدیعی کنشگر سیاسی و فعال حقوق بشر،در وبینار سراسری گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی روز یکشنبه ۹ دسامبر ۲۰۱۸ (۱۸ آذرماه ۱۳۹۷) حاضر شدند.
در این نشست وبیناری، سیامک ستوده، نویسنده و محقق و رضا بدیعی، مدیریت سامانه گذار به بیان راه‌کارهایی در زمینه گذار از استبداد حاکم و شیوه‌های مدیریتی دوران پس از گذار اشاره کرده و به تبادل نظر در این زمینه پرداختند و از نظام سرمایه‌داری که نظامی سرکوب‌گر در ایران است صحبت کرده و سیامک ستوده، یکی از راه‌کارها را نظام شواریی و انتخابی برای دوران گذار و پس از آن دانست.
به گزارش گذار (سامانه دموکراسی و داد)، وبینار سراسری گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی، با موضوع راهکارهای میدانی برای گذار خشونت پرهیز از استبداد اسلامی به دموکراسی، در جهت حمایت و شرکت فعال ایرانیان خارج از کشور از جنبش اعتراضی برای تغییرات بنیادی در حاکمیت سیاسی، با حضور جمعی از کنشگران مدنی، صاحب‌نظران و فعالان سیاسی، شامگاه یکشنبه ۹ دسامبر ۲۰۱۸ (۱۸ آذرماه ۱۳۹۷) برگزار شد.
سیامک ستوده، با بیش از ۵۵ سال سابقه فعالیت سیاسی و مبارزه برای دموکراسی در این نشست وبیناری به این پرسش پاسخ داد که چه راه‌های کم هزینه‌ای برای گذار به دموکراسی وجود دارد و سپس رویکرد خود را نسبت به شرایط موجود برای دوران گذار، بیان کرد.
وی در همین خصوص گفت: «ما در ادبیات مارکسیستی به دورانی گذار می‌گوییم که سرنگونی نظام سرمایه داری تا نظام سوسیالیستی برقرار می‌شود و آنچه مدنظر است از میان بردن طبقات و ایجاد یک جامعه انسانی متشکل از افراد است و چون طبقه کارگر بعد از گرفتن قدرت بلافاصله نمی‌تواند سرمایه داری را ریشه کن کند، بنابراین یک دوران گذاری وجود دارد تا به زمانی برسد که به اهداف خود رسیده باشد.»
این فعال سیاسی افزود: «کلمه گذار به مفهوم گذار از جامعه دیکتاتوری فردی به یک جامعه دموکراتیک است و ما اشکال مختلف جامعه دیکتاتوری فردی را تجربه کردیم و باید راجع به جامعه دموکراتیک بیشتر صحبت کنیم.»
آقای ستوده اضافه‌کرد: «از بین بردن سرمایه داری بدون استفاده از یک شرایط دموکراتیکی که در آن شرایط فعالان بتوانند توده کارگران را آگاه کنند و آن‌ها را در سازمان‌های خود متشکل کنند و به عبارتی اگر شرایط دموکراتیکی در آن پیش شرط‌های عینی و ذهنی نباشد، چنین انقلابی رخ نمی‌دهد.»
این نویسنده در ادامه گفت: «اگر کسی شکی داشته باشد که منبع تمام بدبختی‌ها بشر سرمایه داری است، نشان می‌دهد که خواهان حفظ نظام سرمایه داری است و برای از بین بردن سرمایه داری ما باید ببینیم چه طبقه‌ای درخواست از بین بردن سرمایه داری را دارد و پاسخ روشن است و آن طبقه کارگر است چون بیش از هر طبقه ای در رنج است.»
سیامک ستوده در بخشی از سخنان خود گفت :«طبقه کارگر یک طبقه انقلابی است و بیش از هر طبقه ای می‌شود روی آن حساب کرد و در کنار این طبقه کارگر اقشاری دیگری هم هستند که از شرایط دیکتاتوری فردی رنج می‌برند و بنابراین می‌توانند با طبقه کارگر متحد شوند.»
وی ادامه داد: «هدف اولیه این اتحاد و مبارزه، برقراری یک جامعه دموکراتیک است تا طبقه کارگر خودش را آماده کند و نیروهای لازم برای براندازی را جمع کند.»
در بخش دیگری از این نشست وبیناری، سیامک ستوده گفت: «ستون فقرات دولت نیروهای مسلح هستند، قوه قضاییه، مقننه و اجرایی و در نظام سرمایه داری هستند و بنابراین بدون نیروهای مسلح دولت معنایی ندارد و بنابراین هر طبقه‌ای که قدرت را در دست بگیرد با ابزار سرکوب دولت که ارتش و دولت و پلیس سعی می‌کنند که اقلیت را در قدرت حفظ کنند و همین بررسی نشان می‌دهد و ما باید قبل از هر چیزی بدانیم که چه چیزی دموکراسی را در تاریخ بشر از بین برده و اگر این نتیجه را بگیریم که اگر روحانیون در جامعه اینطور سرکوب می‌کنند به این دلیل است که بخشی از جامعه مانند سپاه و … مسلح شده و بخش دیگری از سرکوب می‌کند.»
رضا بدیعی در ادامه گفت که از نظر شما تفاوت میان کسی که خواهان استمرار استبداد ناشی از سرمایه داری است و کسی که دموکرات واقعی است این است که یک دموکرات واقعی نباید در مقابل نیروهای مسلح سکوت کند و سپس این پرسش را طرح کرد که آیا عنوان کلی سرمایه داری که نقطه نظر شما را بیان می‌کند و به عبارتی آیا رویکرد شما واقعیات موجود را نادیده نمی‌گیرد؟
رضا بدیعی در ادامه از سیامک ستوده خواست که توضیح بیشتری در این خصوص بدهد.
سیامک ستوده پاسخ داد: «ما متعقدیم که با سرنگونی جمهوری اسلامی وظیفه‌ای که داریم محو سرمایه داری است. سرمایه داری یعنی من کسی را استخدام کنم از آن برای انباشت سود خود استفاده کنم و سرمایه داری روز به روز درنده‌تر و سلطه‌گرتر خواهد شد و در شرایط دیکتاتوری مطلقه چون امکان آگاه سازی توده‌ها وجود ندارد، بنابراین احتیاج داریم که یک شرایط دموکراتیک به وجود بیاوریم که در آن همه بتوانند در یک انتخابات نماینده خود را معرفی کنند و یک نفر بنده شود.»
سیامک ستوده گفت: «ما هیچ‌گاه خشونت طلب نیستیم. ما خواستار این هستیم که اگر در جامعه دموکراتیک اگر می‌توان نظام را عوض کرد چه بهتر، اما با سرنگونی جمهوری اسلامی هنوز سرمایه داران وجود خواهند داشت و اگر دولتی هم وجود تشکیل شود، حتی اگر دولتی ملی باشد دست به خشونت می‌زند و خشونتی که ما می‌کنیم در پاسخ به خشونت دولت است.»
رضا بدیعی مدیریت گذار در ادامه اضافه‌کرد: «ممنون که روشن کردید که خشونت را هیچ‌گاه از طرف مردم نمی‌دانید و فاسدترین بخشی که حاکم است و به همین سبب است که قدرت دست معدودی است و سرمایه داری که ما در کشورهایی مثل ایران داریم، در واقع خصلت اقتصادی و تولیدی هم ندارند و بنابراین وظیفه مبرم تمام مردم ایران، تمام فعالان سیاسی و مدنی این است که این حکومت را برکنار کنند و یک نظامی را که حداقل حقوق مردم در آن رعایت شده‌باشد، بر سر کار بیاورد.»
در انتها بر سیستم شورایی تاکید شد و اینکه نظام دموکراسی و مدیریت کشور خصوصیت اصلی‌اش نظام شواریی و انتخابی باشد.
سیامک ستوده، محقق و نویسنده، در ۱۳۲۳ خورشیدی در شهر تهران بدنیا آمد. تحصیلات ابتدائی خود را در دبستان اهلی و تحصیلات متوسط خود را در دبیرستان های راشدی، علمیه و ناصر خسرو در رشته ریاضیات به پایان رساند. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه ملی در رشته اقتصاد تمام کرد. از همان اوان جوانی، هنگامی که در دبیرستان علمیه تهران در سال چهارم دبیرستان تحصیل می کرد، به صف مبارزه پیوست و در جریان یک اعتصاب صنفی به نمایندگی از جانب دانش آموزان برای مذاکره با مسئولین بخش انتخاب شد. سال بعد در دبیرستان ناصر خسرو به عضویت سازمان جوانان جبهه ملی در آمد و بزودی مسئولیت تشکیلات دبیرستان ناصر خسرو و سپس تعدادی از دبیرستان های تهران بعهده او گذارده شد. وی بزودی به عضویت حزب سوسیالیست های خداپرست، یکی از احزاب جبهه ملی ایران در آمد. در قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲، هنگامی که سال پایانی دبیرستان را می گذراند، شرکت فعال داشت. پس از سرکوب قیام و انحلال جبهه ملی و حزب سوسیالیست های خداپرست به جناح چپ آن، جاما (جبهه آزادی بخش ملت ایران) به رهبری دکتر حبیب پیمان و دکتر سامی پیوست. این سازمان که یک تشکیلات زیر رمینی بود، بزودی در پی دستگیری رهبران آن متلاشی و منحل شد. ولی او بهمراه تعداد دیگری از اعضا که یکی از شاخه های تشکیلات مزبور را تشکیل می دادند، همچنان به فعالیت زیر رمینی خود ادامه دادند. گروه مزبور که یک تشکیلات زیر رمینی بود ، طی سال های چهل، تحت تاثیر تجریه قیام ۱۵ خرداد و سرکوب خشن و خونین آن، و همچنین در اثر مطالعات مارکسیستی، پس از چند سال به یک گروه مارکسیستی تحت نام گروه رازلیق مبدل شد. وی در زمستان پنجاه و دو در حالیکه بعنوان رهبر و بنیان گزار گروه به زندگی مخفی روی آورده بود، بطور اتفاقی دستگیر و پس از شکنجه های فراوان به ده سال زندان محکوم شد.
وی پس از پنج سال در جریان انقلاب ۵۷ در ۲۸ مرداد این سال بهمراه دیگر زندانیان، آزاد شد و بلافاصله، بهمراه بقایای تشکیلات رازلیق که از خطر دستگیری در امان مانده بود، گروه رهائی زحمتکشان را تشکیل داد. در سال شصت و دو بدنبال انشعاب و تلاشی گروه مزبور به کردستان و به مناطق آزاد شده ی کومه له رفت. پس از چندی مجددا و مخفیانه به تهران بازگشت و زیر فشار سرکوب های وحشیانه جمهوری اسلامی، در اواخر سال ۶۳ از طریق مرز پاکستان مجبور به خروج از کشور شد و یک سال بعد به حزب تازه تاسیس کمونیست ایران پیوست ولی در سال شصت و نه (۱۹۹۰) از این حزب استعفا داد . از این ببعد او بخش عمده ی انرژی خود را صرف تحقیق، تالیف کتب و مباحثات تلویزیونی می نماید. در فوریه ۲۰۰۲ کتاب تروریسم اسلامی، اهداف و انگیزه ها، و در سال ۲۰۰۳ جلد اول زن و سکس در تاریخ، در ۲۰۰۵ ترجمه کتاب و (Ben Laden, the only Real Muslim ) تروریسم اسلامی تحت عنوان جلد اول تاریخ گفته نشده اسلام و در ۲۰۰۷ جلد دوم آنرا منتشر می کند. در همین سال از کالیفرنیا به شهر تورنتو در کانادا منتقل و در سال بعد ماهنامه روشنگر را که یک نشریه رادیکال و ضد مذهبی است به سردبیری خود بنیان می نهد. در سال ۲۰۱۰ کتاب راهکارهای تاریخ، و در ۲۰۱۱ کتاب بازیگران عصر تمدن، کورش، محمد، چنگیز را منتشر می سازد. در ضمن، طی سالهای اخیر بدنبال برنامه های جنجالی تلویزیونی خود، به یکی از چهره های شناخته شده تلویزیونی در داخل و خارج کشور تبدیل می شود. مضاف بر این، در سال های بعد کتاب زن و سکس در تاریخ در خارج کشور به زبان کردی ترجمه، و سایر کتابهای وی نیز در داخل ایران تماما بطور زیر زمینی متنشر می شوند. در حال حاضر وی چند سالی است که در تورنتوی کانادا زندگی می کند.
گذار از استبداد اسلامی به دموکراسی با مدیریت رضا بدیعی، گفتمانی با شرکت و حضور تلاشگران دموکراسی‌خواه و مدافعان حقوق بشر است که در راستای بررسی راهکارهای گذار از حکومت اسلامی به دموکراسی، در دومین و چهارمین یکشنبه هر ماه به صورت اینترنتی برگزار می‌شود و جمعی از کنشگران سیاسی و مدنی و مدافعان حقوق بشر ایرانی ضمن تبادل نظر و همفکری، درباره هماهنگی کنش‌ها و یافتن راهکارهای استقرار دموکراسی در ایران در این نشست‌ها همراهی می‌کنند. (برای شرکت در وبینار بعدی به بخش اطلاعیه مراجعه نموده یا اینجا را کلیک کنید.)
در ادامه فایل صوتی و تصویری مربوط به بخش‌هایی از سخنان سیامک ستوده و رضا بدیعی، در جریان نشست وبیناری گذار در روز یکشنبه ۹ دسامبر ۲۰۱۸ (۱۸ آذرماه ۱۳۹۷) آمده است. (ضمنا فایل‌های مربوطه را از تلگرام و اینستاگرام گذار نیر دنبال کنید.)