شماری از فرهنگیانِ استان اصفهان بنا به فراخوانی که پیش‌تر در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده‌بود، روز پنج‌شنبه ۶ دی‌ماه، مقابل اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان تجمعی “در اعتراض به بازداشت معلمان و صدور احکام حبس برای فعالان صنفی” برگزار کردند. از دیگر خواسته‌های اجتماع کنندگان، می‌توان به “لغو طرح معلم تمام وقت، امنیت اقتصادی و درمانی بازنشستگان، افزایش بودجه آموزش و پرورش و افزایش حقوق فرهنگیان” اشاره‌کرد.
بنا به گفته شاهدان عینی، این تجمع آرام، به خشونت کشانده‌شد و ماموران امنیتی با پرتاب گاز اشک‌آور به میان اجتماع کنندگان، “قریب به ۴۰ تا ۵۰ تن از معترضین” را بازداشت کرده‌اند.
جواد لعل محمدی، نویسنده، فعال مدنی و عضو کانون صنفی معلمان ایران، در گفتگویی پیرامون همین موضوع به رادیو فرهنگ می‌گوید: «یک بازنشسته، ۳۰ سال از عمرش را به پای تعلیم و تربیت دانش‌آموزان این مملکت گذاشته، اما نیروی انتظامی امروز نشان داد که هنوز استبداد در این کشور وجود دارد و این موضوع در یادها خواهد ماند و با این رفتار نشان دادند اجازه اعتراض به کسی نمی‌دهند. کسانی که از نظر معیشت مشکل دارند و فقط می‌خواستند حرف‌شان را بزنند».
آقای محمدی، گفته‌است: «هنوز از اتهامات طرح شده علیه افراد بازداشتی خبر نداریم، اما روش‌های برخورد با معلمان اصلا در شایسته و شان فرهنگیان نیست و پس از دو بیانیه‌ای که شورای فرهنگی برای بازداشت معلمان صادر کرده، تعداد زیادی از همکارانمان بازداشت شدند و تعدادی از آنها را اگر هم آزاد کردند با قید وثیقه بوده، تعداد زیادی از آنها از سوی مقامات امنیتی و قضایی مورد تهدید و اتهامات واهی و غیراخلاقی قرار گرفتند».
این فعال صنفی در خصوص شمار بازداشت‌شده‌های تجمع روز گذشته اصفهان اشاره کرد؛ “آمار دقیقی از تعداد بازداشت‌شدگان در دست نیست. اما آمار میدانی حاکی از دستگیری چهل تا پنجاه نفر از معلمان شرکت کننده در تجمع است که به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند.”
جواد لعل‌محمدی در بخشی از گفته‌هایش اضافه‌کرد: «کسانی که با بی‌عرضگی باعث این وضع شده‌اند، باید پاسخگو باشند و اگر دولت بناست که بی‌تدبیری کند، یقیین بداند که چنین اتفاقی نخواهد افتاد و همکاران فرهنگی هوشیار هم مانند سایر تشکل‌ها از قبیل کارگران، اتحادیه و صنوف مختلف تجمع می‌کنند و این دولت اگر توانایی و عرضه جمع و جور کردن کشور را ندارد تن به رفراندوم بدهد و قدرت را واگذار کند».
در ادامه گزیده گفته‌های جواد لعل‌محمدی را بخوانید و مشروح گفته‌های او را بشنوید:
“پیرو تجمعات و اعتراضاتی که فرهنگیان در استانهای مختلف داشتند که خواسته‌های شفاف آنها بحث معیشت و پایین آمدن قدرت خریدشان و پایان دادن به وضعیت خصوصی سازی آموزش و پرورش و لغو احکام سنگینی که برای همکارانمان اخیرا صادر شده و رفع تمام محدودیت‌ها در مسیر فعالیت‌های صنفی، اینها سبب شد همکاران در استانهای مختلف دست به تجمع بزنند و بالطبع آن همکارانمان هم در اصفهان امروز تجمعی داشتند که پیرو استقبال شایان توجه روز ۲۹ آذر ماه بود که بالغ بر ۳۰۰۰ نفر از فرهنگیان استان اصفهان شامل شاغلین و بازنشستگان در مقابل آموزش و پرورش حضور پیدا کرده و راهپیمایی به سمت چهار باغ صورت دادند و روز ۶ دی‌ماه هم با ساماندهی در فضای مجازی، تجمع و راهپیمایی دیگری در اصفهان صورت گرفت و با تجمع در مقابل آموزش پرورش اقدام به شعار دادن کردند نیروهای امنیتی و انتظامی که از قبل آنجا مستقر شده بودند با حمله به تجمع معلمان، هسته اولیه آنها را با خشونت به داخل ماشین منتقل کرده و تعدادی دیگر را هم با خشونت به داخل کلینیک معلمان که در همان نزدیکی است می‌برند. با ملحق شدن هسته دوم از معلمان به محل تجمع، نیروی انتظامی اقدام به استفاده از گاز اشک آور و گاز فلفل می کنند. این اقدام نیروهای امنیتی و انتظامی به همراه رفتار خشونت آمیز آنها منجر به بیهوشی و تنگی نفس در تعدادی از همکاران مسن شرکت کننده در تجمع می‌شود. این اقدام خشونت آمیز در تجمع شکل گرفته در پارک رجایی هم اتفاق می‌افتد. آمار دقیقی از تعداد بازداشت‌شدگان در دست نیست. اما آمار میدانی حاکی از دستگیری چهل تا پنجاه نفر از معلمان شرکت کننده در تجمع است که به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند.
یک بازنشسته ۳۰ سال از عمرش را به پای تعلیم و تربیت دانش‌آموزان این مملکت گذاشته‌اند، اما نیروی انتظامی امروز نشان داد که هنوز استبداد در این کشور وجود دارد و این موضوع در یادها خواهد ماند و با این رفتار نشان دادند اجازه اعتراض به کسی نمی‌دهند. کسانی که از نظر معیشت مشکل دارند و فقط می‌خواستند حرف‌شان را بزنند.
هنوز از اتهامات طرح شده از افراد بازداشتی خبر نداریم، اما روش‌های برخورد با معلمان اصلا در شایسته و شان فرهنگیان نیست.
پس از دو بیانیه‌ای که شورای فرهنگی برای بازداشت معلمان صادر کرد، تعداد زیادی از همکارانمان بازداشت شدند و تعدادی از آنها را اگر هم آزاد کردند با قید وثیقه بوده، تعداد زیادی از آنها از سوی مقامات امنیتی و قضایی مورد تهدید و اتهامات واهی و غیراخلاقی قرار گرفتند.
این اعتراضات و تجمعات با فراز و فرودهایی مواجه بوده ولی آنچه مسلم است این‌که تا زمانی که بودجه لازم به آموزش و پرورش داده نشود و تا زمانی که بحث معیشتی معلمان حل و فصل نشود و تا زمانی که همکاران بازداشتی ما و کسانی که به احکام سنگین مواجه شده‌اند، آزاد نشوند و تا زمانی که محدودیت‌های موجود فعالیت‌های صنفی معلمان برداشته نشود، این تجمعات ادامه خواهد داشت.
یکی از شعارهای هوشمندانه در تجمع امروز که به گوش همه رسید این بود که همشهری به هوش باش، معلمیم نه اوباش برای این بود که مردم بفهمند تجمعات معلمان چه علتی دارد و کسانی که با بی‌عرضگی باعث این وضع شده‌اند باید پاسخگو باشند و اگر دولت بناست که بی‌تدبیری کند، یقیین بداند که چنین اتفاقی نخواهد افتاد و همکاران فرهنگی هوشیار هم مانند سایر تشکل‌ها از قبیل کارگران، اتحادیه و صنوف مختلف تجمع می‌کنند و این دولت اگر توانایی و عرضه جمع و جور کردن کشور را ندارد تن به رفراندوم بدهد و قدرت را واگذار کند.
وی در ادامه به احکام سنگینی که برای فعالان صنفی و فرهنگیان صادر شده، اشاره کرد که همه خواسته‌ها بر اساس قوانین اساسی بوده، اما ظاهرا گوش مسئولان نمی‌شوند و انگار خود را به خواب تعمدی زده‌اند و بیدار کردنشان کار هر کسی نیست و به یک اتحاد همگانی نیاز دارد.”