چند تن از زندانیان سیاسی و عقیدتی محبوس در زندان عادل‌آباد شیراز در نامه‌ای مشترک به نقض حقوق ابتدایی زندانیانی که در این زندان به نام زندانی “امنیتی” شناسانده شده‌اند، اشاره کرده و گفته‌اند این زندانیان از حقوق خود محروم هستند و دو دسته مشکل گریبان‌گیر آنها است.
در بخشی از این نامه آمده‌است: «زندانیانی که در زندان مرکزی شیراز (عادل‌آباد) به “زندانی امنیتی” نامیده شده‌اند و بر همین اساس آنها را در مکانی مجزا از زندانیان بند سبز بزرگ‌سال نگه‌داری می‌کنند، با مشکلاتی دست‌به‌گریبان هستند که در ۲ دسته اساسی قرار می‌گیرند».
این زندانیان، در ادامه یادداشت خود، پس از ذکر این دو دسته، نوشته‌اند: «این مشکلات بخشی به قضات و دادسرای انقلاب و بعضاً دادگاه کیفری و شعب اجرای احکام برمی‌گردد، ولی مهم‌ترین آنها که مربوط به ارکان زندان است، به قاضی ناظر زندان «دکتر هاشمی» ربط دارد. ایشان اگرچه در عدم اعطای مرخصی به زندانیان امنیتی مواد قانونی زندان‌ها را پیش می‌کشد، ولی تفسیر سخت‌گیرانه‌ای از این مواد دارد».
در ادامه این نامه را بخوانید:
زندانیانی که در زندان مرکزی شیراز (عادل‌آباد) به “زندانی امنیتی” نامیده شده‌اند و بر همین اساس آنها را در مکانی مجزا از زندانیان بند سبز بزرگ‌سال نگه‌داری می‌کنند، با مشکلاتی دست‌به‌گریبان هستند که در ۲ دسته اساسی قرار می‌گیرند: «بخشی از مشکلات ناشی از این جداسازی است که باعث می‌شود از امکانات هواخوری و دسترسی به فرصت‌های مطالعه و آموزش و اشتغال به حرفه‌های مختلف محروم شوند و دسته دیگر مربوط به وضعیت رسیدگی‌های قضایی به پرونده‌شان است».
این مشکلات نیز بخشی به قضات و دادسرای انقلاب و بعضاً دادگاه کیفری و شعب اجرای احکام برمی‌گردد، ولی مهم‌ترین آنها که مربوط به ارکان زندان است، به قاضی ناظر زندان «دکتر هاشمی» ربط دارد. ایشان اگرچه در عدم اعطای مرخصی به زندانیان امنیتی مواد قانونی زندان‌ها را پیش می‌کشد، ولی تفسیر سخت‌گیرانه‌ای از این مواد دارد و همه جرائم امنیتی را مشمول مستثنائات قانون می‌شمارد، درحالی‌که بعضی جرائم اصلاً عنوان اقدام علیه امنیت ندارد. اگر قاضی ناظر چنین تفسیر سخت‌گیرانه‌ای نداشت، شاید ما هم مثل زندانیان شهرهای دیگر می‌توانستیم از مرخصی استفاده کنیم.
مشکل دیگر سختگیری اداره اطلاعات شیراز در روند آزادی مشروط زندانیان امنیتی است که در مرحله رسیدگی و اظهارنظر نماینده اطلاعات بسیار کند و طولانی صورت می‌گیرد و در بسیاری موارد هم‌نظر نمی‌دهند یا مخالفت می‌کنند.
امضا کننده‌گان: «حسین سپنتا، مجید عزیزی، امید کرمی، حسین فرخ‌پور، عظیم خاکسار، فرزاد دل‌آرام، روحیه نریمان، بیژن رضایی، حسن ممتاز سربستانی»