علیرضا گلی‌پور، زندانی امنیتی محبوس در زندان اوین، در اعتراض به ممانعت انتقالش به مراکز درمانی خارج از زندان دست به اعتصاب غذا زده‌است.
علیرضا گلی‌پور، زندانی امنیتی محبوس در زندان اوین، عضو بنیاد ملی نخبگان کشور و دانشجوی دکتری رشته مهندسی برق در آلمان که از مهر ماه ۱۳۹۱ در زندان اوین به سر می‌برد و در طول دوره محکومیت خود با بیماری‌های مختلفی مواجه شده‌است، به دلیل کارشکنی مسئولان زندان در خصوص اعزام این زندانی به مراکز درمانی خارج از زندان از روز یک‌شنبه ۲۸ بهمن‌ماه ۹۷ دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده‌است.
این در حالی‌است که این زندانی امنیتی در شرایط جسمانی وخیمی به‌سر می‌برد.
وی در نامه‌ای سرگشاده، دلایل اعتصاب غذای خود را برشمرده‌است.
متن نامه علیرضا گلی‌پور را بخوانید:
با عرض سلام و ادای احترام قبل از ذکر هر گونه عوارضی خدمت شما عارض هستم اعتصاب غذا آخرین راه و سلاح هر زندانی سیاسی می‌باشد که به دنبال عدم نتیجه گیری از راههای قانونی، نامه نگاری و طی مراحل سیستم بروکراسی موجود در زندان، به آن اقدام خطیر دست میازد.
همان گونه که واقف هستید اینجانب پس از طی همه مراحل دادرسی، محاکمه و صدور حکم که حتی به حکم سفارشی نیروهای امنیتی توسط قاضی صلواتی به عنوان فردی که ماشین اعضای دستگاهای امنیتی می‌باشد نیز اعتراض نمودم، به علت شرایط روحی و جسمی وخیم در طی دوره بازداشت‌های موقت طولانی که قریب به سه سال می‌باشد به امراضی مانند: صرع شدید، بیماری قلبی، ریوی و عفونی دچار گردیدم به همین خاطر در طی اعزام به بیمارستان و معاینات پزشکی با نظر صریح پزشکی قانونی و کمیسیون پزشکی مشمول ماده ۵۲۲ آیین دادرسی کیفری می‌باشم، مبنی بر اعزام به بیمارستان مجهز و خارج از محیط زندان برای درمان و معالجه، با وجود این نظر صریح پزشکان قانونی، هیچ اقدامی در خصوص مرخصی استعلاجی صورت نمی‌پذیرد و سیستم امنیتی قضایی مانع از اجرا شدن این حق مصرح قانونی می‌باشد. حال با سپری شدن حبس و پس از گذشت ۶سال و۵ ماه از محکومیت ۱۲ ساله‌ام وضعیت جسمی و روحی ام بیش از بیش به وخامت می‌گراید و به نظر می‌رسد افرادی درصدد تحمیل مرگ تدریجی بنده می‌باشند.
درمان و معالجه حق هر زندانی است. حتی زندانیان جانی و خطرناک و محکوم به مرگ. لذا با این اوصاف و دلایل مضاعفی همچون مشکلات معیشتی، خانوادگی و عدم تامین داروهای مصرفی به علت افزایش نابسامان قیمت داروها، عدم امکان مصرف غذایی موجود در زندان به علت کیفیت بسیار پایین و طبع سرد که مغایر با بیماری صرع شدید می‌باشد و افزایش قیمت‌های اقلام غذایی موجود در فروشگاه‌های زندان، پرداخت حق سرویس هفته ای ۲۰ هزار تومان به صورت اجباری در زندان می‌باشد، وجود محیطی پر تنش و متشنج که باعث اعمال استرس، تحریکات محیطی و روشنایی ها و سر و صداهای زیاد که بر هم زننده آرامش خاطر و عمل افزایش بیماری‌ها می‌باشند. وضعیت وخیم خانوادگی نظیر بیماری مادرم که کفالت ایشان بر عهده این جانب می باشد و امکان ملاقات با او را نیز ندارم، حساسیت به داروهای موجود در بهداری زندان و دیگر موارد به این نتیجه می‌رسیم که راهی به غیر از اعتصاب غذا پیش روی باقی نیست.
لذا مسئولیت هر گونه آسیب و حتی وضعیت خطیر جانیم به عهده دادستان تهران آقای دولت آبادی، نیروهای امنیتی، رئیس زندان اوین آقای چهارمحالی، رییس بند ۸ آقای حیدرپور، سرپرست داخلی زندان آقای توسلی، دکتر خانی مسئول بهداری زندان، دادیار ناظر بر زندان آقای رستمی، ریاست اجرای احکام آقای مراعه ی، افسر نگهبانان آقایان محمدی، صادقی و افشار می‌باشد، که هر کدام در اجرای وظایف قانونی، انسانی و شرعی‌شان کوتاهی کرده و تخلف می‌نمایند.
باتقدیم احترام شایسته علی رضا گلی‌پور
۹۷/۱۱/۲۸ زندان اوین بند هشت
پیش‌تر آزیتا قره‌بیگلو، وکیل علیرضا گلی‌پور از وضعیت وخیم موکل خود خبر داده‌بود.
«علیرضا گلی‌پور» زندانی امنیتی محبوس در زندان اوین، دانشجوی مخابرات و کارمند وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، عضو بنیاد ملی نخبگان کشور و دانشجوی دکتری رشته مهندسی برق در آلمان، از جمله زندانیانی است که دوران طولانی بازجویی و شکنجه در سلول‌های انفرادی داشته است و خانواده اش نیز تحت فشار و آزار قرار گرفته‌اند.
وی که دوره محکومیت خود را در زندان اوین سپری می کند، پیش تر از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، به اتهام “هواداری از سازمان مجاهدین خلق”به ۱۵ سال زندان، به اتهام “اجتماع و تبانی علیه نظام” به ۱۰ سال، به اتهام “خروج اطلاعات” به ۸ سال، “تبلیغ علیه نظام” و “تشویش اذهان عمومی” به ۷ سال و به اتهام “توهین به رهبری” به ۶ ماه زندان، و در مجموع به ۳۹ سال و نیم حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد”.
دادگاه این زندانی سیاسی، ۳۰ فروردین‌ماه ۱۳۹۵، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزارشده بود، که با اعمال ماده ١٣۴ قانون مجازات اسلامی محکومیت وی به ١۵ سال و سپس با تسلیم به رای به ١٢ سال حبس کاهش پیدا کرد.
«علیرضا گلی‌پور» در مهرماه ۱۳۹۱ در پی افشاگری در مورد چند تن از مسوولان حکومتی توسط وزارت اطلاعات بازداشت شد. این زندانی سیاسی٬ بیش از یک سال از زمان حبس خود را دربند ۲۰۹ زندان اوین گذراند که از این مدت ۸ ماه آن در انفرادی بوده است.
او از مهرماه ۱۳۹۱، به صورت بلاتکلیف در زندان نگهداری می شد و پس از افشای فساد های افراد حکومتی مانند «علوی» وزیر اطلاعات و دبیر حزب حامیان ولایت (که با سؤ استفاده از موقعیت خود با ارز دولتی به سو استفاده های مالی سرگرم بوده) و یا فساد «سرهنگ محرابی» رئیس کل پلیس امنیت استان تهران و یا افشای جنایات پلیس امنیت پایگاه چهارم مانند ضرب و شتم متهمین یا فعالیت های خلاف در منطقه خود؛ از سوی وزارت اطلاعات بازداشت و مدتها در سلول های انفرادی تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفته بود.