احمدرضا جلالی، متخصص مدیریت بحران از زندان اوین، در یک پیام صوتی راه‌کارهای مقابله و مواجهه با سیل را بیان می‌کند.
هم‌وطنان‌مان طی روزهای اخیر شاهد جاری شدن سیل در استان‌های مختلف کشور بوده‌اند. این سیلاب‌های ویرانگر تا کنون جان ده‌ها تن از ایرانیان را گرفته و صدها مصدوم بر جای نهاده‌است و بنا به گفته برخی منابع و رسانه‌ها میلیاردها تومان خسارت وارد کرده‌است.
اطلاع از نحوه برخورد و مقابله با سیل یا دیگر حوادث این چنین از نگاه یک متخصص بحران می‌تواند مفید واقع شده و در بسیاری از موارد از بروز حوادثی مشابه جلوگیری کند. این در حالی‌است که سازمان هواشناسی هشدار داده خطر سیلاب در برخی نقاط کشور همچنان ادامه دارد و شهروندان بسیاری کماکان درگیر مسئله سیل هستند. خانه‌های آن‌ها ویران شده و برخی نیز عزیزان خود را از دست داده‌اند.
احمدرضا جلالی، پزشک، پژوهشگر و استاد مدیریت بحران و دارای اقامت سوئد است. او فوق دکتری خود را در رشته مدیریت بحران در دانشگاه پیه مونتو ایتالیا گرفته و پس از آن به همراه همسر و دو فرزنش ساکن کشور سوئد شدند. آقای جلالی در تاریخ پنجم اردبیهشت ماه ۱۳۹۵ پس از سفر به ایران به قصد شرکت در یک کنفرانس علمی توسط ماموران وزارت اطلاعات دستگیر و روانه زندان اوین شد. او از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام «فساد فی الارض» از طریق جاسوسی برای دولت متخاصم اسراییل به اعدام محکوم شد. این حکم ۲۹ مهرماه ۹۶ به وکیلش اعلام شد و کمتر از دو ماه پس از آن شعبه یک دیوان عالی کشور نیز این حکم را علیرغم اعتراضات عینا تایید کرد.
احمدرضا جلالی، در این فایل صوتی از زندان اوین، اقدامات پیشگیرانه و همینطور راه‌کارهای مقابله برای کاهش اثرات حوادث احتمالی مانند سیل را اینطور بیان می‌کند:
«اصل برنامه‌ریزی مبتنی بر اقدامات پیشگیرانه و کاهش اثرات حادثه احتمالی است. با توجه به اینکه ایران اقلیم و سرزمین خشک محسوب می‌شود و خشکسالی‌های مکرری در سال‌های گذشته به وقوع پیوسته متاسفانه باعث شده که از وقوع سیل در بسیاری از مناطق غفلت شود که این باعث افزایش آسیب پذیری جامعه در برابر حوادثی مثل سیل شده است، برای مثال پر کردن و بستن مسیل‌ها، همان کاری که در دروازه قران شیراز انجام شده، تبدیل حوزه اطراف رودخانه‌ها و حتی دره‌ها به سایر کاربری‌ها مثل ساختمان سازی، ایجاد پارک، زمین ورزشیو … باعث شده تا شهرها و روستاها به شدت در برابر سیل آسیب پذیر شوند. نمونه‌ای از این تعییرات را در شیراز، تبریز، تهران و سایر شهرهای بزرگ به سادگی مشاهده می‌شود. تغییرات در محیط‌زیست مثل از بین بردن جنگل و پوشش گیاهی و بریدن درختان باعث تشدید آسیب پذیری شده است. به هر حال الان که مردم در وسط حادثه قرار گرفته اند، نمیتوان روی مسایل پیشگیری و کاهش اثرات تمرکز کرد، مهم‌ترین موضوع در حال حاضر اقداماتی هست که باید صورت بگیرد. مهم‌ترین موضوع توجه مردم به هشدارهای نهادهای ذی‌ربط است. در مناطقی که هشدار داده شده است از منزل خارج نشوند. ورودی‌های احتمالی آب و سیل به درون منزل را مسدود کرده و در خانه‌های چند طبقه حتما به طبقات بالاتر بروند. اگر سوی نهادهای ذی‌ربط دستور تخلیه خانه ها صادر شد، حتما خانه ها را خالی کنند و با خود البسه و آذوقه گرم به همراه داشته باشند، رادیو، چراغ قوه، جعبه کمک‌های اولیه و اقلامی که برای کودکان ضروریست را به همراه داشته باشند
سیل‌های برق‌آسا ممکن است، در عرض چند دقیقه از راه برسند و باعث نابودی شوند، لذا سرعت عمل بسیار حائز اهمیت است.
قبل از ترک منزل اگر فرصت دارند، حتما برق، آب و گاز را قطع کنند. وسایل خانه را طوری بچینند که در صورت آبگرفتگی کمترین خسارت وارد شود.
مردم در حین تخلیه باید حتما از مسیرهای اعلام شده توسط نهادهای امدادی حرکت کنند.
توجه ویژه به کودکان، سالمندان، بیماران و همه افرادی که توان کافی برای تحرک ندارند بایستی صورت پذیرد.
بین اعضای خانواده هماهنگی صورت گیرد که در صورتی که از هم جدا شدند چگونه همدیگر را پیدا کنند.
مردم به هیچ عنوان در مناطق سیل‌زده تجمع نکنند، تصور اینکه داخل ماشین ایمن است و می توانند داخل آن مستقر شوند تصور بسیار اشتباهی است.
بعد از سیل و پس از برگشت به خانه، به هیچ عنوان از مواد غذایی که توسط سیلاب خیس شده مثل برنج و سیب زمینی و حبوبات و … استفاده کنند.
پس از برگشت به خانه در استفاده از برق و آب و گاز نهایت دقت را بکنند چون ممکن است رطوبت داشته باشد و باعث حادثه بشود.»